ดั่งไฟรัก โดย ฟีลิปดา |
|---|
บทนำ
รถคันนั้นวิ่งมาเร็ว แถมเมื่อถึงทางเข้ายังกดแตรเสียงดังถี่ยาว จนยามที่แม้จะมองเห็นอยู่ก่อนแล้วก็ยังสะดุ้งโหยง คนขับลดกระจกลงเมื่อยามเอาแผงกั้นออกไม่ทันใจ
ทำไมช้าละลุง
คุณรบมาสายนะครับ
รู้น่า
ระวังนะครับมี ...
ไม่ทันได้พูดจบ รถก็พรวดออกไปเสียก่อนไม่กี่อึดใจเสียงเบรคก็ดังสะนั่นขึ้น คนขับลงจากรถแล้วสบถออกมา
เวร ... ตัวอะไรละนี่
นายบุญธรรมที่วิ่งกระหืดกระหอบตามมา รีบตอบว่า
เจ้าซัน ของคุณหญิงครับ
ก็มันตัวอะไรละ ? จะได้ซื้อมาใช้เขาถูก
เซนเบอร์นาดครับ เพิ่งหย่านม ได้มาเมื่ออาทิตย์นี่เอง
เลี้ยงหมายังไงออกให้มาเพ่นพ่านจนโดนรถชน
คำพูดนี้เล่นเอาคนฟังถึงกับทำตาปริบ ๆ อดไม่ได้ที่จะเอ่ย
ก็ถ้า ...
รู้ละน่าว่า ฉันผิด ลุงเอาออกมาสิ ยิ่งรีบ ๆ อยู่ด้วย ข้างในรอจนด่าแล้วมัง
ทันทีที่เจ้าตัวเคราะห์ร้ายถูกดึงออกจากล้อรถ คนขับก็ดิ่งรถไปจอดที่หน้าคฤหาสน์์ด้วยความเร็วที่ไม่มีทีท่าจะลดระดับลงกว่าเดิม เหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้สร้างความสะทกสะท้านอะไรให้แก่เขาแม้แต่น้อย
ผิดกับ ยามบุญธรรม ที่ยืนมองซาก เจ้าซัน ด้วยความสลด มันวิ่งเล่นอยู่ในบ้านของมันอยู่ดี ๆ แท้ ๆ ก็แค่จะขับรถให้ระวังหน่อยเท่านั้น
รึจะเป็นอย่างที่คุณหญิงศีตลาเคยพูด นายคนนี้ มีดวงฆ่าสัตว์
แต่ที่ นายบุญธรรม หวังไว้ ก็คือ โรมรันอย่าได้ซื้อมาชดใช้เลยมีหวังทุกคนกระอักแน่
แค่เปิดประตูรถ ร่างท้วมอวบของสตรีผู้หนึ่งก็กระวีกระวาดเข้ามา เหมือนดักรอเขาอยู่แล้ว
เร็วค่ะ คุณรบทุกคนกำลังรอ
ก็มาถึงแล้ว ไม่ต้องรีบมากก็ได้ป้า โรมรันย้อนสนุก ๆ
ก็หม่อมย่าท่านมารอนานแล้วนี่คะ
โรมรันขมวดคิ้ว
มาทำไม
เป็นประธานเปิดพินัยกรรม ไงคะคุณผู้หญิงไม่ได้บอก เหรอคะ
ไม่รู้เรื่อง เพิ่งเข้าไปที่กรม ก็โทรให้มาด่วนนี่แหละ
รีบเข้าเถอะค่ะ รอกันที่ห้องสมุด
ชายหนุ่มพยักหน้ารับ แต่ฝีเท้าและก้าวย่างอันสง่าทรนงของเขาก็เป็นไปอย่างปกติ ไม่ได้รีบร้อนเหมือนใจ คุณแม่บ้านเลย
ห้องสมุดเปิดม่านรับแสงสว่าง จนแทบไม่ต้องเปิดไฟ ที่โต๊ะกลางห้องมีคนนั่งอยู่แล้วหกเจ็ดคน สตรีชราท่าทางภูมิฐานสูงศักดิ์นั่งอยู่หัวโต๊ะ ถัดมาเป็นสตรีสองคนนั่งตรงข้ามกันหนึ่งในนั้นคือคุณสรวงสุดา มารดาของโรมรัน ถัดจากคนทั้งคู่ก็เป็น ชายหนุ่ม และหญิงสาวที่นั่งตรงข้ามกัน ปลายโต๊ะอีกด้านเป็นบุรุษหนุ่ม และชายวัยกลางคน
มาแล้วเรอะ น่าจะรักษาเวลากว่านี้นะ
เสียงเปรยจากสตรีที่นั่งตรงข้ามมารดาเขาดังขึ้น แต่โรมรันไม่สนใจ เขาเดินเข้าไปใกล้ สตรีชราที่อยู่หัวโต๊ะได้ระยะ ก็คุกเข่ากราบลงที่ตักสตรีชราผู้นั้น แล้วก็ลุกขึ้น ตอบคนทักว่า
ผมเป็นคนไม่มีเวลาจึงไม่จำเป็นต้องรักษาหรอกครับ
จากนั้นก็ทำความเคารพผู้เป็นมารดา เดินผ่านไปทางปลายโต๊ะ ทำความเคารพชายวัยกลางคน แล้วพยักหน้าให้กับบุรุษหนุ่มที่อยู่เคียงข้างก่อนจะทรุดตัวนั่งเก้าอี้ที่ว่าง นิ่งเงียบ
คุณศศิวิมลถึงกับคอแข็งเมื่อเจอกริยาที่ไม่แยแสของเขา พูดเสียงเย็นว่า
ในเมื่อคนสำคัญมาแล้ว คุณประวิตรก็เริ่มเรื่องเสียทีสิ
นายประวิตร พิทักษ์ประชา ทนายประจำตระกูลวงศ์เทวัญ ขยับตัวเปิดซองเอกสารที่อยู่ด้านหน้ากระแอม ก่อนจะพูดขึ้นว่า
เอกสารทั้งหมดนี้เป็นพินัยกรรม ที่ท่านชาย สุทธิศักดิ์ได้มอบให้ผมเอาไว้ก่อนที่ท่านจะสิ้น โดยมีคุณพงษ์พันธ์ เบ็ญจรงค์ เป็นพยาน ซึ่งตอนนี้ทุกคนก็ได้มาอยู่ในที่นี่แล้ว เขาผายมือไปยังชายหนุ่มที่อยู่ด้านข้าง กล่าวต่อว่า และบุคคลที่ ...
รู้ละน่า ... ผ่าน ๆ ไปเถอะตรงนี้ คุณศศิวิมลพูดปัดอย่างรำคาญ
นายประวิตรขยับแว่นตา ผ่านไม่ได้ครับ เพราะ ท่านสุทธิศักดิ์ กำหนดไว้ว่า ให้เปิดพินัยกรรมต่อหน้า หม่อมศกุนตลา คุณสรวงสุดา คุณโรมรัน คุณหญิงศีตลา คุณศรุต และพยานซึ่งคือคุณพงษ์พันธ์เท่านั้นผมจึงต้องขอ
คำรับรองจากทุกคนก่อนว่า จะยอมให้คุณศศิวิมลร่วมฟังด้วย คุณศศิวิมลถึงกับคอแข็ง เพราะไม่นึกว่าท่านชายสุทธิศักดิ์ วงษ์เทวัญ ผู้เป็นน้องชายต่างบิดาจะกำหนดเอาไว้เช่นนั้น และนายประวิตรก็ช่างเถรตรงดีเหลือเกิน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า เธอเป็นใคร
ฉันรับรอง อ่านต่อเถอะ หม่อมศกุนตลารีบพูดขึ้นเพราะรู้นิสัยบุตรสาวดี
ต้องเป็นเสียงจากทุกคนครับ ขอเริ่มจากคุณพงษ์พันธ์
รับรองครับ พงษ์พันธ์ เบ็ญจรงค์ตอบ
นายประวิตร ขานชื่อทุกคนตอบรับแต่เมื่อมาถึงโรมรันทุกคนต้องหันมา
ยังเขาเมื่อชายหนุ่มตอบว่า ไม่ ...
โรมรัน คุณสรวงสุดา เรียกลูกชายเสียงเย็นเยียบ
ไม่มีปัญหาอะไรครับ จะเอาเทปมาอัดด้วยยังได้เลย โรมรันพูดหน้าเฉย แต่แววตาที่สบกับพงษ์พันธ์มีรอยยิ้ม ถ้าจะบอกว่าเขารู้จักกับใครในห้องนี้เป็นที่สุด ก็ต้องเป็นพงษ์พันธ์ เบ็ญจรงค์ คนนี้แหละ ไม่ใช่มารดาของเขาเองเลยสักนิด
เมื่อทุกคนรับรอง ผมก็พร้อมจะอ่านพินัยกรรมเดี๋ยวนี้เลยครับ นายประวิตรกล่าว ซึ่งก็ไม่มีเสียงใดขัดขึ้น
โรมรันนั่งนิ่ง หูฟังเสียงอ่านเพียงผ่าน ๆ เขาไม่สนใจ และไม่รู้ว่าตัวเองจะมายุ่งเกี่ยวกับทรัพย์สมบัติของตระกูลนี้ตรงไหน จริงอยู่แม้ว่าท่านชายสุทธิศักดิ์ซึ่งเป็นพ่อเลี้ยงของเขาจะมีทีท่ารักใคร่ชอบพอเขาทุกครั้งเจอหน้ากัน แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะถูกพิศวาสถึงกับจะแบ่งปันมรดกให้ แต่ถึงจะยกให้ เขาก็ไม่คิดจะเอา เท่าที่มีอยู่เขาก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับมันเท่าไหร่ ยกให้เท่าไหร่ เขาก็จะคืนม.ร.ว. หญิงศีตลา ทายาทสาวแสนหยิ่งคนเดียวของท่านให้หมด ตั้งแต่เข้ามาในห้อง แม้แต่จะชำเลืองหรือทักทายก็ไม่มี สม ...คอยดูเถอะ ถ้าได้รับรายงานเรื่องเจ้าซัน คงคอแข็งตาวาว โกรธจนลมออกหู แน่
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น นายประวิตรที่กำลังตั้งใจอ่านพินัยกรรมชะงัก พอ ๆ กับที่ทุกคนหันมาทางโรมรันอีกครั้ง และครั้งนี้ ชายหนุ่มเห็นสายตา
ตำหนิโดยตรงจากหญิงสาวหน้าสวยแต่เรียบเฉยนั้นเป็นครั้งแรกโรมรันดูเบอร์แล้วลุกขึ้นยืน
ขอโทษนะครับผมมีงานด่วน มอบหมายให้นายพงษ์ ฟังแทนก็แล้วกัน
เดี๋ยวครับ คุณรบ ถึงคุณแล้วครับ ต้องฟังด้วยตัวเองนะครับไม่ถึงนาทีหรอก นายประวิตรรีบบอก เมื่อโรมรันทำทาจะออกไป
โรมรันนั่งลงเร่งว่า
เร็วเข้า ผมรีบ
สำหรับนายโรมรัน อัศวชาติ ข้าพเจ้าขอมอบทรัพย์สินอันเป็นสิ่งแสดงถึงความรัก
และความไว้วางใจประดุจบุตรชายคนหนึ่งให้ดังนี้ หนึ่งที่ดินจำนวนสองพันไร่ที่จังหวัดเชียงใหม่ สองหุ้นในบริษัทวงศ์เทวัญจำนวนสิบล้านหุ้น และสาม ... พอครับ โรมรันตัดบทลุกขึ้นยืน อะไรที่ยกให้ผม ผมโอนกลับให้คุณหญิงศีตลาทั้งหมดให้นายพงษ์ทำเอกสาร แล้วให้ทุกคนในที่นี่เป็นพยาน ผมจะมา ...
เดี๋ยวครับ คุณรบอย่าเพิ่งรีบนัก ฟังต่อสักนิด นายประวิตรขัดขึ้นแล้วรีบอ่านต่อโดยเร็ว
และสามข้าพเจ้าขอมอบคฤหาสน์วงษ์เทวัญให้กับนายโรมรันโดยมีข้อแม้ว่า ทรัพย์สินทุกอย่างจะตกเป็นของนายโรมรัน อัศวชาติก็ต่อเมื่อนายโรมรัน อัศวชาติได้แต่งงานกับ ม.ร.ว.หญิงศีตลา วงษ์เทวัญ ลูกสาวคนเดียวของข้าพเจ้าภายในหนึ่งปีนับจากเปิดพินัยกรรมนี้ หากนายโรมรัน อัศวชาติ ไม่อาจปฏิบัติตามนี้ได้ ให้ยกมรดกส่วนนี้ให้กับองค์การกุศลทุก หน่วยที่ตระกูลวงศ์เทวัญเป็นประธาน อ่านจบ นายประวิตรหอบหายใจ ถอดแว่นออกมาเช็ดขณะที่ทั้งห้องเงียบกริบ
สายตาของโรมรัน และ ม.ร.ว.หญิงศีตลาสบกันแล้วต่างเมิน
เสียงสัญญาณโทรศัพท์ของโรมรันดังขึ้นอีกครั้ง
เขาไม่หยิบมันขึ้นมา แต่พูดว่า
ขอโทษนะครับ ผมมีงานด่วน
ตารบ คุณสรรวงสุดารีบเรียกลูกชายเอาไว้
แล้วค่อยกลับมาคุยกันครับ
เขาบอกมารดา ก่อนจะเดินออกจากห้องไม่สนใจจะ ร่ำลาใครเลย
***********
ด้านนอกแม้ฝนหยุดจะตกแล้ว แต่ก็ยังมีแสงฟ้าแลบ แทรกด้วยเสียงฟ้าร้อง เป็นครั้งคราว สตรีสองวัยนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น นาน ๆ ทีฝ่ายที่อ่อนวัยกว่าจะชำเลืองไปที่นาฬิกาทีแขวนอยู่ผนังเสียที ก่อนจะก้มลงอ่านนิตยสารในมือต่อ ส่วนฝ่ายที่สูงวัยกว่าก็นั่งถอดไพ่เล่น ข้าง ๆ มีแก้วเครื่องดื่มวางอยู่ จวบจนมีเสียงรถแว่วมา จึงเอ่ยว่า
สงสัยตารบคงมาแล้วมัง ดีอย่างที่ไม่ค่อยจะผิดคำพูด
มาเอาปาจะห้าหกทุ่มนี่เหรอดี ม.ร.ว.หญิงศีตลาค่อนในใจก่อนจะลุกขึ้นยืน
หญิงปล่อยให้คุณน้าคุยนะคะ
พูดเสียต่อหน้ากันไม่ดีกว่าหรือ
ถ้างั้นประเดี๋ยวหญิงจะกลับมาค่ะ
มันเรื่องอะไรจะให้เห็นว่าฉันนั่งรอนายอยู่ ม.ร.ว. ศีตลา คิดขณะเดินออกไป พอ ๆ กับเสียงเดินโครมของอีกฝ่ายเข้ามาอีกด้าน
อ้าว ... คุณแม่ยังไม่นอนเหรอครับ
ก็รอคุยกับเราอยู่นะสิ
เอาไว้คุยตอนเช้าก็ได้นี่ครับ
รอเช้ารบก็หายหัวไปอีกนะสิ มันยังไงนะพบยากพบเย็นเสียเหลือเกิน จะครบปีแล้วนะที่บอกว่าแล้วค่อยกลับมาคุยกันน่ะ
งานผมยุ่ง โรมรันพูดเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์หยิบขวดบรั่นดีพร้อมแก้ว
เดินกลับมานั่งตรงข้ามมารดา ว่ามาเลยครับเรื่องอะไร ?
ก็เรื่องการแต่งงานของรบกับคุณหญิงตามพินัยกรรมนั่น
โรมรันอึ้งไปนิด แล้วถามออกมาตรง ๆ ว่า
ทำไมคุณหญิงอยากแต่งงานกับผม หรือว่าอยากได้สมบัตินั่นคืน
พูดจาดี ๆ หน่อยรบ หญิงศีตลาเขาก็เหมือนกับน้องเรานะ
โอย... ผมไม่บังอาจนับญาติกับคุณเธอหรอกครับ ไม่เคยคิดสักทีว่าคุณหญิงนั่นเป็นน้อง จะว่าไปก็คงไม่มีใครคิดหรอกครับ พี่น้องจะแต่งงานกันได้ยังไง
คุณสรวงสุดามองหน้ากวน ๆ ของลูกชายอย่างอดทนสุด ๆ
ก็แล้วจะเอายังไงเรื่องแต่งงาน จะปล่อยให้เรื่อยเฉื่อยเวลาหมดไปพร้อมกับคฤหาสน์หลังนี้เหรอ
ก็แล้วคุณหญิงว่ายังไง
ทางหญิงศีตลาก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว คฤหาสน์หลังนี้ผูกพันกับหญิงตั้งแต่เกิด หญิงไม่ยอมให้มันหลุดมือไปหรอก
โรมรันกระดกแก้วเหล้าเข้าปาก แล้ววางเสียงกึก
ผู้หญิง บ้านนี้เป็นไงนะ กะอีแค่อยากได้สมบัติ ก็เห็นเรื่องการแต่งงานเป็นเรื่อง
เล่น ๆ คุณแม่สอนได้ดีแท้ ๆ อย่าก้าวร้าว โรมรัน คุณสรวงสุดาพูดเสียงเฉียบ โตแล้ว อย่าทำตัวกระแนะกระแหนเก่ง แบบนี้ แม่ไม่ชอบ
ผมขอโทษ บังเอิญผมทนไม่ได้กับผู้หญิงที่แต่งงานเพราะสมบัติ มากกว่าความรัก
โรมรันนิ่งเงียบ แม่รู้ว่าเขาไม่ได้หมายถึงคุณหญิงเท่านั้น แม้อายุจะปาเข้าไปเกือบสามสิบ แต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะประชดประชันมารดา
ที่หย่าพ่อของเขามาแต่งงานกับท่านชายสุทธิศักดิ์ ตอนนั้นเขาเพิ่งจะสิบขวบ และอัปสรศิริ น้องสาวของเขาเพิ่งจะสี่ขวบร้องไห้หาแม่ทั้งวัน และภาพที่ติดตาเขาทุกครั้งที่มาหามารดาก็คือการพะเน้าพะนอเอาใจของมารดา
ที่มีต่อเด็กหญิงตัวอ้วนผมเปียแกว่งไกวที่คอยเกาะแม่เขาแจ ...ก็ยัยคุณหญิงศีตลานี่แหละ รบก็คงรู้นะว่า ท่านชายรักและให้ความไว้วางใจลูกแค่ไหน ท่านหวังจะให้รบแต่งงานและดูแลคุณหญิงจริง ๆ ถึงได้กำหนดไว้อย่างนั้น
โรมรันยักไหล่ พูดเยาะ ๆ ว่า
อย่างคุณหญิงศีตลา นั้นเรอะ จะต้องมีคนดูแล พากันเข้าใจอะไรผิดไปละมัง
คุณสรวงสุดาถอนใจ บางทีโรมรันก็รวนเสียเหลือเกิน แต่เขาก็คือลูกชายของเธอ
เอาเป็นว่าแม่อยากให้รบแต่งงานกับหญิงศีตลา
ตามพินัยกรรมก็แล้วกัน จะทำได้ไหม ? มารดาถามตรงๆ
ผมอยากคุยกับเจ้าตัวเองมากกว่า โรมรันเกี่ยง
ถ้างั้น แม่ก็จะให้คุยกันเอง แต่อยากให้เข้าใจเอาไว้ด้วยว่า คนที่เสียดาย เป็นแม่ ไม่ใช่หญิงศีตลา
โรมรันกระดกเหล้าเข้าปาก รู้ตัวเองอยู่หรอกว่า ยังไง ๆ ก็ต้องทำตามสั่ง แต่เขาก็ไม่อยากให้มันง่ายเกินไป
ก็อยากกวนคนเล่น ๆ นี่แหละ ใครจะทำไม ?
สักครู่ เขาก็ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ โชยมา แล้วน้ำเสียงเรียบเย็นแกมเยาะหยัน ก็ดังขึ้นว่า
มีปัญหาขาดความรักเรอะ ? คุณโรมรัน
โรมรันสูดลมหายใจลึกเงียบ ๆ
ใครจะไปคิดแม้แต่เวลานี้ เธอยังเยาะเย้ยเขาในเรื่องนี้อีก
เอาเถอะ แต่งงานกันไปแล้ว ฉันพร้อมจะรักคุณเต็มที่เลย ไหน ๆ หมาแมวของฉันก็ตายเพราะคุณหลายตัวแล้วนี่
ระวังคำพูดหน่อยคุณหญิง โรมรันปรามเสียงเย็นพอกันแต่ในใจไม่ได้นึกโกรธที่คุณหญิงเปรียบอย่างนั้น เพราะภาพของเด็กสาววัยรุ่นที่นั่งกอดศพเจ้าหมาพูเดิ้ลน้ำตาซึม ใบหน้าแสดงความสลดใจอย่างสุดซึ้งยังจำติดตา
โรมรันคิดว่า เธอแสดงอาการเกลียดเขาให้เห็นอย่างชัดเจนตั้งแต่วันนั้น
เขารู้ว่าเธอรักสัตว์ี่เลี้ยงทุกตัว ทะนุถนอมมันเป็นอย่างดี เจ้ากรรม มันก็ดันมาตายเพราะเขาทุกตัวเสียด้วยสิ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร เขาไม่ได้แกล้งเลย
จริง ๆ ก็แล้วจะให้ทำไง ถึงจะพอใจ ในเมื่อคุณไม่รักฉัน ฉันไม่ได้รักคุณ แต่ก็น่าจะเห็นกับท่านพ่อที่รักคุณยิ่งกว่าลูก และคุณน้าที่ต้องการมัน แต่งแล้วก็ต่างคนต่างอยู่ ว่าง ๆ คุณก็โอนสมบัติให้ฉัน ฉันจะได้โอนต่อให้คุณน้าแค่นี้เองทำไมต้องเรื่องมากให้รอด้วย
น้ำเสียงคนพูดราบเรียบเหมือนคุมสถานการณ์ทุกอย่างได้ เสียจนโรมรันหมั่นไส้ อารมณ์อย่างหนึ่งเกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
ถ้าจะให้ทำอย่างนั้น ขออย่างเดียว
ม.ร.ว.ศีตลาส่งสายตาเป็นเชิงถาม แล้วเธอก็เห็นรอยยิ้มกวน ๆ อย่างที่เธอเกลียดของเขา
ขอจูบเด็ด ๆ ให้ไอ้รบมันสักครั้งสิ ถ้าทำได้ก็ ตกลง
ประกายตาของศีตลาแว่บขึ้น แต่เพียงครู่เดียว เธอก็เหยียดยิ้มเย็น ๆ เดินเข้ามาหา
ได้สิ
เอะ ...เอาจริงเรอะ จูบเป็นกับเขาด้วยเหรอ แบบสาวน้ำแข็งถือว่าไม่ผ่านนะ เอาเหล้าสักแก้วกระตุ้นก่อนไหม โรมรันพูดกลั้วหัวเราะ ยื่นแก้วในมือออกไปให้อย่างล้อเลียน
ไม่จำเป็น แล้วฝ่ามือของหญิงสาวตวัดฉาดเข้าที่ใบหน้าเขาอย่างแรง ก่อนจะหันตัวกลับ
แต่ก็ไม่เร็วไปกว่าที่โรมรันจะกระชากเธอเข้ามาในอ้อมแขน ประกบริมฝีปากเข้ากับของเธออย่างรวดเร็ว รสชาติของคุณหญิง มันหอมหวานไม่เยือกเย็นอย่างที่เขาคิด เขารู้ว่าคุณหญิงจูบไม่เป็นแต่ในที่สุดเธอก็สามารถใช้ลิ้นสอดรับกับเขาได้อย่างรุ่มร้อนพอกันแล้วความรุนแรงเร่าร้อนก็ซาบซ่านไปทั่วร่าง อารมณ์ของเขาคงจะเตลิดไปกว่านี้ แน่ถ้าศีตลาไม่เป็นฝ่ายเบือนหน้าหนี พร้อมกับผลักที่อกเขาอย่างแรงเธอ ถอยหลังไปก้าวหนึ่งพูดกับเขาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นว่า
ฉันจะบอกคุณน้า ว่าวันศุกร์นี้คุณจะไปจดทะเบียนกับฉันเจอกันเก้า โมงก็แล้วกัน อ้อ ... วันนั้นฉันจะใช้หนี้เหล้าแก้วนี้ให้คุณด้วย
โรมรันยืนนิ่งเป็นเบื้อ สายตาเขามองแก้วเหล้าที่ตกอยู่บนพื้น เขาคงทิ้งมันลงตอนกระชากยัยคุณหญิงนั่น ให้ตายสิ... เธอกระตุ้นให้เขาเป็นฝ่ายจูบก่อนผิดกับความต้องการของเขาที่ต้องการแกล้งให้เธอเป็นฝ่ายจูบเขาก่อน และเขาเชื่อว่าเธอไม่ทำแน่ แต่ถ้าหากเธอกล้า เขาก็จะเยาะเย้ยว่าเธอจูบไม่ได้เรื่อง
... ในขณะที่เขาคิดว่าตัวเองเป็นต่อ แต่ทำไมกลายเป็นยัยคุณหญิงได้ผลสำเร็จไปนะ
แต่บ้าจริง ... เขาไม่อยากเชื่อความรู้สึกตัวเองเลยว่า เขาชอบจูบของคุณหญิงขี้เก็ก นั่น
จะเป็นยังไงนะ ถ้าเขาเกิดแต่งงานกับเธอจริง ๆ
***********
วันศุกร์ โรมรัน อัศวชาติจดทะเบียนสมรสกับ ม.ร.ว.ศีตลา วงศ์เทวัญ โดยมีคุณสรวงสุดา ผู้เป็นแม่ และพงษ์พันธ์ เบ็ญจรงค์ เป็นพยาน
สิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิดว่าโรมรันจะทำหลังจากจดทะเบียนเสร็จก็คือ เขารวบตัว ม.ร.ว. ศีตลา เข้ามาจูบต่อหน้าใคร ๆ นิ่งนานก่อนจะผลักเธอออก
ของขวัญวันแต่งงานจากผม เขาบอกแล้วเดินจากไปโดยไม่สนใจใคร
ม.ร.ว.ศีตลากัดริมฝีปากแน่น มองตามหลังเขาไปอย่างเจ็บใจ เขาจงใจแกล้งเธอและแสดงให้เห็นว่าเขารู้สึกอย่างไรกับการจดทะเบียนสมรสครั้งนี้ แล้วพงษ์พันธ์ ก็ยื่นซองสีน้ำตาลให้
พี่รบฝากให้คุณหญิงครับ
ในซองคือเอกสารการโอนทรัพย์สินมรดกที่ได้รับทั้งหมดให้กับ ม.ร.ว.ศีตลา
แต่ม.ร.ว.สาวถึงกับกัดริมฝีปากอีกครั้งเมื่อเห็นแผ่นสุดท้ายมันคือ เอกสารหย่า ที่จะมีผลตามกฎหมายทันทีที่เธอเซ็นชื่อตัวเองลงไป
ตั้งแต่วันนั้นทั้งคู่แทบจะไม่ได้พบหน้ากันอีก
จนกระทั่ง .....
นวนิยาย ดั่งไฟรัก เสร็จสมบูรณ์พิมพ์เป็นพอคเก็ตบุ้ค จำหน่ายในราคา 265 บาท
ที่เว็บเท่านั้น
นวนิยาย ดั่งไฟรัก เสร็จสมบรูณ์ ในรูปแบบ E-book แล้ว
สนใจ คลิก
© ลิขสิทธิ์ตามกฏหมายโดย ฟีลิปดา
๑๐๐ คำถามสร้างนักเขียน นวนิยายคุณเขียนได้ด้วยตัวเอง |
|
|---|---|
ดั่งไฟพิศวาส นวนิยายรักเร้าอารมณ์ |
|
