forwriter.com
 
นวนิยายรักโรแมนติก

 


ดั่งไฟรัก

โดย ฟีลิปดา

 

เสียงโทรศัพท์ ดังขึ้น ในขณะที่โรมรันอยู่ในรถกับ ลูกน้องคนหนึ่ง เขากำลังเขม้นมองร่างของชายหนุ่มชาวตะวันออกกลางที่เดินออกมาจากโรงแรม

“ มีอะไร ” เขากรอกเสียงลงไป อย่างรู้ดีว่าใครโทร เบอร์นี้เป็นเบอร์ที่เขาใช้ติดต่อ กับพันเพลิง เบ็ญจรงค์ เท่านั้น

“ แกอยู่ไหนวะ ”

“ มาดูเบอร์ห้าแถวนานา ”

“ เลิกตามมันก่อนก็ได้ ” พันเพลิงบอก ตามมาด้วยเสียงกลั้วหัวเราะเมื่อพูดว่า “ ห้างเมียสองชั่วโมงของแกถูกลอบวางระเบิดว่ะ ตอนนี้กำลังเคลียร์ให้วุ่นเชียว แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะงานนี้ ฉันมาคุมเอง นายยุก็อยู่ด้วย โทรมาบอกก่อนจะตัดสัญญาณโทรศัพท์แค่นี้นะ ” พันเพลิง ตัดสายไปอย่างง่าย ๆ สั้น ๆ

โรมรันไม่นึกห่วง เพราะเชื่อมือเพื่อน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีนายทหารนาวิกโยธินรุ่นน้องอย่าง พายุ เบ็ญจรงค์ ที่ชำนาญเรื่องระเบิดมากที่สุดคนหนึ่งของกองทัพ ถูกเรียกตัวให้มาช่วยงานด้วยแล้วเป็นอันหายห่วง

ความจริงทั้งเขาและพันเพลิงเคยเป็นทหารมาก่อนแล้วลาออกไปเป็นทหารรับจ้าง หัวซุกหัวซุนตามที่ต่าง ๆ หลายปีก่อนที่จะกลับเข้ามาขอรับราชการ แต่คราวนี้มาอยู่ที่สำนักงานตำรวจแทน เพราะพันเพลิงมีญาติผู้ใหญ่อยากให้มาช่วยทำงานด้านนี้
ความสัมพันธ์ของเขากับพันเพลิงมีมานานตั้งแต่เรียนเตรียมทหารด้วยกัน เพราะบ้านเขาเรียกได้ว่า บ้านแตก แหล่งพักพิงของเขา จึงอยู่ที่บ้านของพันเพลิงเป็นส่วนใหญ่ ยกเว้นบางเวลา ที่คุณสรวงสุดา ผู้เป็นมารดาจะมีคำสั่งให้เขาไปที่คฤหาสน์เทวัญเท่านั้น สำหรับบ้านเขาเองตั้งแต่อัปสรศิริถูกส่งไปอยู่โรงเรียนประจำ เขาก็แทบจะไม่ไปเหยียบเลย เพราะไม่ค่อยจะถูกกับคุณรัตนา ภรรยาคนใหม่ของพ่อนัก แต่กับกินรีน้องสาวต่างมารดานั้นเขารักเธอไม่แพ้อัปสรศิริเลย กินรีนั้น ช่างประจบ แสนงอน เจ้าเล่ห์นิด ๆ แต่ก็เฮี้ยวสุด ๆ เหมือนกันเวลาจะเอาแต่ใจตัวเอง ต่างกับผู้หญิงอีกคนอายุตอนนั้นก็เพิ่งจะเจ็ดแปดขวบแต่ช่างปั้นปึ่งวางท่า และชอบใช้คำพูดให้เขาเจ็บใจเล่น และที่ทำให้เขารู้สึกแย่มาก ๆ ก็คือ มารดาเขารักเจ้าหล่อนเสียเหลือเกิน

   “ คุณรบเป็นผู้ชายที่ขี้อิจฉา เพราะขาดความรัก ”

  จะมีใครที่ไหนกล้าพูดให้เขาอย่างนี้ นอกจาก ม.ร.ว. หญิงศีตลา เมียสองชั่วโมงของเขาที่พันเพลิงชอบเอามาล้อเล่นนั่นเอง

พงษ์พันธ์ เบ็ญจรงค์ รายงานเขาทันทีที่เจอหน้าหลังจากผ่านวันจดทะเบียนสมรสไปเดือนกว่า

“ ที่มันนานถึงสองชั่วโมง เพราะคุณหญิง อ่านเอกสารทุกแผ่นอยู่ครับ พอเห็นว่าถูกต้องทั้งหมด ก็เซ็นใบหย่าเป็นแผ่นแรกทันทีเลย แต่คุณหญิงกำกับวันที่เอาไว้ประมาณเดือนหนึ่งนะครับ เพราะอยากจะให้เรื่องโอนทุกอย่างเรียบร้อย แต่อย่างน้อยคุณหญิงก็รอบคอบกว่าพี่รบ เพราะยังอ่าน แต่พี่รบไม่อ่าน เซ็นอย่างเดียว ”

“ ถ้าฉันต้องอ่าน ฉันจะจ้างแกเอาไว้ทำไมวะ ”

หนุ่มรุ่นน้องเพียงแต่อมยิ้มนิด ๆ ตามแบบฉบับของเขาเมื่อยื่นถุงใบหนึ่งให้เขา

“ คุณหญิงฝากนี่มาให้ด้วย ”

โรมรันยิ้มเครียด ๆ เมื่อเห็น ขวดบรั่นดีในกล่องหรู พร้อมแก้วหนึ่งใบ

“ จะฉลองโสดเลยไหม ไอ้รบ ” พันเพลิงถามทำท่าจะเอามาเปิด

“ หน้าไหนเปิด โดนกระทืบแน่ ”

ทั้งพันเพลิงและพงษ์พันธ์สองพี่น้องสบตากันแล้วหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

  เบื้องหน้าเบื้องหลังของจดทะเบียนสมรสของเขากับ ม.ร.ว. ศีตลา เป็นที่รู้กันดีเพราะเขาให้พงษ์พันธ์เป็นทนายส่วนตัวให้เขา และ พันเพลิงเป็นเพื่อนสนิท

   “ พี่รบจะเอาอย่างนี้แน่นะครับ ” พงษ์พันธ์ถามย้ำตอนที่เขาสั่งให้ทำเอกสารทุกอย่างให้ก่อนจะจดทะเบียนสมรสกับม.ร.ว. ศีตลา

“ เออ... แล้วแกยิ้มหาพระแสงอะไรวะ ”

“ เปล่าครับ ... เมื่อคืนคุยกับยัยดาว มันฝากมาบอกว่าถ้ามันเจอผู้ชายทำอย่างพี่รบ มันยิงทิ้งแน่ ”

“ น้องสาวแก มันหญิงพันธุ์โหด ฝากบอกด้วยแล้วกัน ระวังจะหาผัวไม่ได้ ”

พงษ์พันธ์ยิ้มตอบว่า

“ ไปบอกเองสิครับ บ่นอยากพบพี่รบอยู่เหมือนกัน เห็นบอกว่าพี่รบจะสอนอะไรให้ไม่ใช่เหรอ ”

“ เวร ...ไปเผลอรับปากมันได้ไงวะ อย่าบอกนะว่าเจอฉันได้ที่ไหน ผู้หญิงอะไรจะฝึกวางระเบิด ”

ความจริงระรินดาว เบ็ญจรงค์ ไม่ใช่ผู้หญิงพันธุ์โหด อย่างที่เขาค่อนว่า สวย อารมณ์ดี มีเสน่ห์และโดดเด่นกว่าผู้หญิงคนไหนที่เขารู้จัก เสียด้วยซ้ำ แต่ความรู้สึกของเขาก็เหมือนกับเธอเป็นน้องสาวคนหนึ่ง

ไม่เหมือนอย่างคุณหญิงศีตลานั่น ...กว่าสี่ปีที่เหตุการณ์นั้นผ่านไป เขายังแยกความรู้สึกไม่ออกเลยว่า เขารู้สึกกับเธอยังไง

แต่มันคันที่หัวใจทุกครั้งที่คิดถึง ม.ร.ว. สาวสวยคนนั้น

 

โรมรันสั่งให้ขับตามแท๊กซี่ไป เรื่อย ๆ จนแน่ใจว่าทิศทางที่จะไปคือท่าอากาศยาน ดอนเมือง เขาไม่คิดจะเลิกรา จนกว่าจะแน่ใจว่า คนที่เขาตามอยู่จะออกจากประเทศไทยไปจริง ๆ

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง

“ ว่าไง ”

“ ทุกอย่างเรียบร้อย ทางแกเป็นไง ”

“ อยู่ดอนเมือง สงสัยมันจะออกไปวะ แต่จะส่งมันให้แน่ใจไปเลย ”

“ ก็ดี เออ ... เจอกับอาสรวงสั่งให้บอกแกไปเจอที่บ้านด้วย ”

“ คุณแม่ยังอยู่ที่นั่นหรือเปล่า ? ”

“ ออกไปแล้ว เหลือแต่คุณหญิงศีตลา จะคุยด้วย หรือเปล่า ? ”

คราวนี้โรมรันเป็นฝ่ายกดสายทิ้งไปก่อน ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินตามเป้าหมายไปเรื่อย ๆ เขาทำเหมือนพูดโทรศัพท์มือถืออยู่ขณะมองตาม ชายคนนั้นไปยังเคาน์เตอร์สายการบินแห่งหนึ่ง คงจะทำการเชคอินตั๋ว มีผู้หญิงคนหนึ่งก็เดินเข้าไปหา ท่าทางทั้งคู่ดูสนิทสนมจนมองออกถึงความสัมพันธ์กันได้เป็นอย่างดี โรมรันใช้โทรศัพท์ที่เป็นกล้องถ่ายรูปในตัวเก็บภาพของเธอเอาไว้

ไม่ว่าใครก็ตามที่ติดต่อ กับชาย ผู้ที่ได้รหัสลับว่า เบอร์ห้า คนนี้ต้องถูกสอบประวัติหมด

*****

“ อ้าว ...คุณรบไม่ได้เอารถมาเหรอครับ ” นายบุญธรรม ถามอย่างแปลกใจ ที่จู่ ๆ ก็เห็นโรมรันปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเงียบๆ ถ้าไม่คุ้นกันกว่านี้ เห็นทีนายบุญธรรม คงร้องจ้ากแน่

“ เปล่า แขกที่ไหนมาบ้าน ”

“ หม่อมย่า คุณศศิวิมลกับคุณศรุตครับ มาตั้งแต่หัวค่ำแล้ว ”

โรมรันพยักหน้า ดูนาฬิกาที่ข้อมือสองทุ่มกว่า คงตั้งโต๊ะกินกันเรียบร้อยแล้ว

“ โทรเข้าไปในครัว ให้ป้าชมทำข้าวไข่เจียวหมูสับให้กินซิ หิว จะรอที่สระน้ำ ”

นายบุญธรรม เข้าไปในป้อมยามของตัวเองที่มีโทรศัพท์ติดต่อในบ้าน ปฏิบัติตามอย่างไม่ชักช้า

โรมรันเดินไปที่สระน้ำ เขายังไม่อยากเข้าบ้านตอนนี้ อย่างน้อยก็ควรจะได้กินอะไรก่อน เหนื่อย

ไม่ถึงสิบห้านาที เด็กชดช้อยก็เดินถือถาดมา มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินตามหลังมาด้วย

“ พี่รบมาอยู่นี่เอง ”

“ ตั้งใจจะกินเสียก่อนถึงจะเข้าไป ”

“ น่ากินกว่าบนโต๊ะเยอะ ” ศรุต วงศ์ประเสริฐ ลูกพี่ลูกน้องของ ม.ร.ว. ศีตลา นั่งลงตรงข้ามเขา

“ ผมสูบบุหรี่ได้ไหม ? ”

คำถามของเขาเล่นเอาโรมรันนึกขำ เขาไม่ได้สนิทสนมกับศรุต นักหรอก แม้ว่าจะเจอที่คฤหาสน์เทวัญบ่อย ๆ เรื่องของเรื่อง ก็เพราะคุณศศิวิมล ไม่ค่อยจะชอบหน้าเขานั่นเอง

“ กับพี่ไม่ต้องสุภาพถึงขนาดนั้นก็ได้ รุต ”

“ ทำไงได้ละครับ เด็กถูกสอนมาดีนี่ ” เขาพูดเนือย ๆ ควักบุหรี่ออกมาจุดพ่นควัน มองดูโรมรันกินข้าวเงียบ ๆ

“ ข้างในกำลังคุยกันว่าจะแถลงข่าวเรื่องระเบิดดีไหม ? ”

“ ความจริง ก็ไม่มีอะไร ไม่จำเป็นต้องแถลงให้เป็นเรื่องเป็นราว เดี๋ยวก็เงียบไปเอง ” โรมรันให้ความเห็น

“ ผมกับหญิงก็คิดอย่างนั้น แต่คุณแม่อยากให้แถลงข่าว คงอยากเป็นข่าวมัง ” น้ำเสียงที่กล่าวถึงมารดาของตัวเอง ออกจะอิดหนาระอาใจไม่น้อย

“ ก็ให้แถลงข่าวลดทั้งห้างสิ น่าฟังกว่ากันเยอะ ”

“ เข้าท่าดีเหมือนกันนะครับ ช่วงนี้ยอดขายยิ่งกำลังตก ๆ อยู่ด้วย จัดรายการมันทั้งเดือนเลย ” ศรุตยังพูดเนือย ๆ อัดบุหรี่เข้าปอดพ่นควันออกมา โดยพยายามไม่ให้โดนอีกฝ่าย

“ เป็นอะไร ท่าทางเซ็ง ๆ ”

“ เรื่องเก่า เบื่อคุณแม่ที่คอยคะยั้นคะยอให้ผมจีบหญิงศีตลาอยู่นั่นแหละ ไม่รู้เมื่อ

ไหร่จะเลิกคิดเรื่องนี้ ยังกะหญิงศีตลาเขาจะสนใจผมงั้นแหละ ”

“ ก็ยังดีกว่าให้เขาแต่งกับฝรั่ง ”

ศรุตยักไหล่

“ ถ้าพี่รบแคร์เรื่องนี้ ก็แต่งกับหญิงใหม่สิครับ ผมคนหนึ่งล่ะขอเชียร์ รวมเสียงหม่อมยายเข้าไปด้วยก็ได้ เพราะท่านก็ไม่ชอบหลานเขยฝรั่ง ”

โรมรันไม่ตอบ แต่ย้อนถามว่า

“ ทำไมเราไม่หาแฟน เป็นตัวเป็นตนเสียทีละ ”

คราวนี้ศรุตถอนใจยาว

“ ก็เคยชอบคนหนึ่ง เจอที่โน่น มาจ้างที่สำนักงานให้ทำคดีหย่า ตอนนั้นฝึกงานอยู่ แต่เขาไม่ชอบผมหรอก สงสัยจะเด็กไปสำหรับเขา ”

“ ความจริงพวกฝรั่งไม่ค่อยจะถือสาเรื่องอายุนะ ”

“ เป็นคนไทย แต่ก็ช่างเถอะยังไง ๆ สไตล์นี้ก็ไม่ผ่านคุณแม่อยู่แล้ว ”

“ มันสำคัญที่ตัวเราเองต่างหาก ว่ารักชอบเขาจริง ๆ หรือเปล่า ถ้ารักจริงก็ลุยเลย ”

ศรุตหัวเราะแค่น ๆ

“ บางทีผมก็อิจฉาพี่รบนะครับ ถ้าไม่ชอบก็ไม่ทำ แถมยังไม่มีใครกล้าว่าพี่รบด้วย แต่กับผมมันเคยชินเสียแล้ว กับการต้องทำตามคุณแม่หรือหม่อมยาย ”

“ หรือไม่ก็ ยังไม่ถึงเวลา ให้กบฏ ” โรมรันต่อให้ แล้วรวบช้อน ยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม พูดต่อว่า

“ รู้ไหม พี่ไม่เคยมองว่ารุตเป็นคนอ่อนแหยอะไรเลยนะ เพียงแต่สุภาพ อ่อนโยนและแคร์คนด้วยความจริงใจ ถ้าผู้หญิงคนไหนมองไม่เห็นถึงตัวตนที่แท้จริงของรุตแล้ว ถือว่าโง่เอามาก ๆ เข้าไปข้างในกันเถอะ ”

 

  เมื่อโรมรันและศรุตเดินเข้าไป ปรากฏว่าสตรีทั้งสี่รวมตัวกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่นแล้ว

โรมรันเข้าไปกราบหม่อมย่าก่อนจึงทำความเคารพคุณศศิวิมล ซึ่งทำท่าประหนึ่งมองไม่เห็นเขา แต่โรมรันก็ไม่ได้สนใจ เขานั่งลงที่ข้าง ๆ มารดา

“ ไม่ได้เจอเราตั้งนาน แต่งงานไปแล้วยัง ” หม่อมย่าถามด้วยคำถามที่ทำเอาโรมรันอดยิ้มไม่ได้ เพราะนึกว่าหัวข้อการสนทนา น่าจะเป็นเรื่องของการวางระเบิดเสียอีก

“ ยังครับ ”

“ ระวังจะแพ้หญิงศีตลาเขานะ หลานสาวฉันมีแฟนเป็นฝรั่งรู้แล้วยัง ”

โรมรันชำเลืองไปทาง หลานสาว ของหม่อมย่าก็เห็นเธอนั่งเงียบ สายตามองแก้วไวน์ในมือ เหมือนการสนทนานี้ไม่เกี่ยวกับเธอ

“ คุณแม่บอกแล้วครับ ”

“ คิดว่ายังไงละ ? ”

น้ำเสียงถามของท่าน ติดจะเยาะ ๆ อยู่ในที ซึ่งโรมรันพยายามจะไม่สนใจ หม่อมศกุนตลา เป็นสตรีที่ฉลาด มันจะมีคำพูดเจ็บ ๆ คัน ๆ มาเหน็บแนมเขาเสมอ บางครั้งเขาเองก็สนุกกับการปะทะคารมกับท่านอยู่เหมือนกัน แต่ในเรื่องนี้ เขาเลือกที่จะตอบอย่างระมัดระวังว่า

“ ผมบอกคุณหญิงไปแล้วครับ ”

หม่อมย่ามองศีตลาและโรมรันสลับกันถามว่า

“ บอกว่าไง ? ”

โรมรันไม่ตอบเพราะ หันไปรับแก้วเหล้าจากศรุต ที่เดินถือเข้ามาให้ด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ

“ นายรบเขาว่ายังไงหญิง ” หม่อมย่าหันไปซักไซ้กับม.ร.ว. ศีตลาแทน

“ คุณรบบอกว่า หญิงต้องทำตัวให้ร้อนกว่านี้ ถ้าอยากจะให้ผู้ชายเขารักจริง ๆ ”
ม.ร.ว. ศีตลาตอบแบบตัดต่อคำพูดของเขาหน้าตาเฉย เล่นเอาโรมรันสะดุ้ง

“ พูดว่างั้นเรอะ ? ” หม่อมย่าย้ำจ้องหน้าโรมรันเขม็ง

โรมรันมองหน้า ม.ร.ว. ศีตลา แบบฝากเอาไว้ก่อนเถอะ ตอบว่า

“ ถ้าคุณหญิงคิดว่าอย่างนั้น ก็คงใช่ครับ ”

“ น่าจะแนะนำหญิงเร็วกว่านี้นะ อย่างน้อยจะได้ไม่ถูกทิ้งให้เป็นหม้ายตั้งแต่วันแรกที่จดทะเบียน ”

โดนจนได้สิ โรมรันคิด ความจริงเรื่องในวันจดทะเบียนสมรสระหว่างโรมรันกับ
ม.ร.ว. ศีตลา ไม่ค่อยจะมีใครอยากเอ่ยถึงหรอก นอกจากท่านชายสุทธิศักดิ์แล้ว ก็เห็นจะเป็นหม่อมย่านี่ละ ที่มักจะพูดจายอกย้อน ไล่ต้อนให้เขาจนมุม

“ ถือว่าผมพลาดไปก็แล้วกันครับหม่อมย่า ”

“ ก็อย่าพลาดมันทั้งชีวิตก็แล้วกัน ” ท่านเตือนนิ่ม ๆ

โรมรันจึงได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ หันไปเปลี่ยนเรื่อง ถามมารดาว่า

“ นายเพลิง ว่ายังไงบ้างครับคุณแม่เ รื่องระเบิด ”

“ ระเบิดแสวงเครื่อง สงสัยเป็นพวกอยากสร้างสถานการณ์ แต่ก็เล่นเอาป่วนเหมือนกัน ”

“ เมื่อกี้ พี่รบแนะนำให้จัดรายการลดราคาทั้งห้าง ” ศรุตเสริมขึ้น

“ หม่อมย่าก็เสนออยู่เหมือนกัน ” คุณสรวงสุดาบอก

“ หญิงคิดว่าไง ถ้าตกลงพรุ่งนี้ ป้าจะเป็นคนแถลงเรื่องนี้เอง ” คุณศศิวิมลเอ่ยขึ้นบ้าง

โรมรัน ลุกขึ้น เดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์ สบายใจขึ้นที่เรื่องสนทนาไม่เกี่ยวข้องกับเขาแล้ว ชายหนุ่มรินเหล้าลงในแก้วยกดื่มเพียว ๆ หันกลับมาก็เจอกับสายตาหม่อมย่าจ้องอยู่ จึงยิ้มเดินถือขวดไวน์ มาหาท่าน

“หม่อมย่า เติมไวน์หน่อยไหม ฝึกดื่มให้ชินนะครับอีกหน่อยได้หลานเขยเป็นฝรั่ง ต้องดื่มไวน์ก่อนหลังกินอาหารประจำ ”

หม่อมศกุนตลามองหน้าเขา ย้อนว่า

“ แล้วเราละ ถ้าอยากฝึกดื่มน้ำใบบัวบก ก็แวะไปดื่มกับฉันที่บ้านก็ได้นะ ”

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ

“ ผมแค่ล้อเล่นเอง ทำไมหม่อมย่า กลับมาแรงนักละครับ ”

“ ถ้าฉันต้องได้หลานเขยเป็นฝรั่งจริง ๆ ฉันถือว่าเธอต้องรับผิดชอบต่อเรื่องนี้นะ โรมรัน ” หม่อมศกุนตลาเน้นชื่อจริงเขาอย่างเอาเรื่อง

“ อ้าว ... ไหงมาลงที่ผม ”

“ ก็เราทำอะไรกับหญิงเอาไว้ละ ”

“ ผมไม่ได้ทำอะไร ”

“ นั่นละ ” หม่อมย่าสรุป ให้โรมรันเซ่อไปเลย

 

  “ ไม่คุยกันก่อนเหรอคุณหญิง ” โรมรันเรียกเอาไว้ เมื่อ ม.ร.ว. ศีตลา เดินลิ่วจะขึ้น บันไดไป หลังจากเดินไปส่งหม่อมศกุนตลาที่รถพร้อมกันแล้ว

   “ ไม่คุย ”

  “ ไอ้เรื่องปั้นน้ำเป็นตัวนี่ เก่งจังเลยนะไปบอกหม่อมย่าว่าผมพูดอย่างนั้นได้ยังไง ”

  “ ก็ถ้าไม่ใช่ คุณก็มีปากทำไมไม่ปฏิเสธล่ะ ”

  “ ผมไม่ชอบทะเลาะกับคุณหญิงต่อหน้าคนอื่น ”

  “ คุณน้ากำลังมา ” ม.ร.ว. ศีตลาได้ที เมื่อคุณสรวงสุดา ที่ช้ากว่าทั้งคู่ เดินมาถึง

  “ ยกเว้นคนในบ้านนี้ ”

  “ ดิฉันไม่มีเรื่องจะคุย ” เธอบอกเดินขึ้นบันไดอย่างไม่สนใจ เล่นเอาชายหนุ่มมองตามตาขวางเขาหันกลับก็พอดีผู้เป็นมารดาถามขึ้นว่า

   “ รบจะค้างไหมลูก ”

  “ ไม่ครับ ผมยืมรถสปร์อตเทาคุณแม่ด้วยนะครับ ไม่ได้เอารถมา อีกวันสองวันจะเอามาส่ง ”

   ผู้เป็นมารดา อึ้งไปแต่ก็พูดว่า

  “ กุญแจอยู่ที่นายธรรม รบไปเอาสิ ”

  “ ขอบคุณครับ ”

  คุณสรวงสุดา มองตามกริยารีบร้อนของโรมรัน ที่ยกมือไหว้เธอ แล้วเดินออกไปในทันที เธอไม่ทันได้บอกเขาเลยว่า คันนั้น ม.ร.ว.ศีตลา เพิ่งออกมาใหม่ ๆ ไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ และเจ้าตัวกำลังเห่ออยู่เสียด้วยสิ

ก็ปล่อย ให้คุยกันเองแล้วกัน ... มีเรื่องทะเลาะกันเสียบ้างดีกว่าต่างคนต่างเฉย

   แต่ที่คุณสรวงสุดา ไม่รู้ก็คือ จากหน้าต่าง ม.ร.ว. ศีตลา ได้เห็น รถตัวเองแล่นออกไปด้วยความเร็วเพราะความใจร้อนของคนขับแล้ว

ม.ร.ว. สาวเม้มปากแน่น เดินไปทรุดตัวนั่งที่เก้าอี้ยาว เธอไม่รู้หรอกว่า คุณสรวงสุดา ได้บอกเขาไหมว่า เธอใช้รถคันนั้นอยู่ แต่ก็นั่นแหละ หากเขาต้องการ เขาก็ไม่สนใจหรอกว่า มันจะเป็นของใคร

  ลงถ้านายโรมรัน อยากได้อะไรในบ้านนี้ ก็ไม่มีใครขัดเขาได้หรอก หนำซ้ำ มีแต่จะประเคนเอาใจให้เสียด้วยซ้ำ ก็เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่วันแรกที่เขาก้าวเข้ามาในบ้านเธอแล้ว

   ใช่ไหมคะ ท่านพ่อ

เธอส่งสายตาถามไปยัง ภาพครึ่งตัวของท่านชายสุทธิศักดิ์ ที่แขวนเด่นอยู่ตรงหน้า

หญิงไม่ได้อิจฉาเขานะ และ อย่าหาว่าหญิงหวงของด้วย ถ้าเขาทำรถหญิงพัง แล้วใช้คืนเป็นโหล ๆ เหมือนเจ้ามัมมี่ละก็ ... หญิงจะไม่ว่าสักคำเลยจริง ๆ ไม่ส่งคืนด้วย เอ้า !

 

 

นวนิยาย ดั่งไฟรัก เสร็จสมบรูณ์ ในรูปแบบ E-book แล้ว
สนใจ
คลิก


© ลิขสิทธิ์ตามกฏหมายโดย ฟีลิปดา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

๑๐๐ คำถามสร้างนักเขียน
นวนิยายคุณเขียนได้ด้วยตัวเอง
 

 

ดั่งไฟพิศวาส
นวนิยายรักเร้าอารมณ์
 

 

2009 free writing

 



๕๐๕ แคนโต้แห่งความรัก

 

 

 

  http://www.forwriter.com . © 2005 All rights reserved.