ดั่งไฟรัก โดย ฟีลิปดา |
|---|
๑๐
หญิงว่าเดือนหน้า จะเปิดโรงแรมเพริ์ล กะจะจัดเลี้ยงแบบแฟนซี คุณน้าคิดว่าไงคะ ? ม.ร.ว.ศีตลา ถามเสียงใส ขณะใช้ม ีดปาดเนยทาขนมปัง ส่วนคุณสรวงสุดาก็ใช้ช้อนคนโจ๊กในชามย้อนถามว่า
จะเชิญแขก ไปเปิดงานกี่คน ?
แขกพิเศษก็ประมาณห้าสิบ แต่ที่เคยจองเอาไว้ตอนทำแคมเปญ ลดราคา แจ้งเข้ามาประมาณห้าหกสิบแล้วค่ะ
คุณสรวงสุดาไอขึ้นมาก่อนที่จะตอบคำถาม เธอเลื่อนชามโจ๊กออกห่าง
กินแล้วเจ็บคอ
ไปหาหมอไหมครับ เดี๋ยวผมจะพาไป
โรมรันที่เพิ่งเดินเข้ามาพอดีถามขึ้น
ม.ร.ว.ศีตลา มองเขาตาขวาง
ไม่ต้องยุ่ง ดิฉันจัดการเอง
อารมณ์เสียแต่เช้าเหรอคุณหญิง โรมรันว่า นั่งลงตรงข้ามกับเธอ นางชมนาดถามว่า
คุณรบจะเอากาแฟ หรือโจ๊กดีคะ
ขอกาแฟป้า เดี๋ยวจะรีบไป โรมรันตอบแล้วพูดกับมารดาว่า คุณแม่ไม่สบายนี่เองมิน่าผมมาเมื่อคืน ป้าชมบอกขึ้นนอนแล้ว ไม่งั้นคงอยู่รอลูกสาวจนดึก
แม่ไม่เป็นไร แค่เจ็บคอ อย่าทะเลาะกันให้เป็นเรื่องใหญ่ ปวดหัว คุณสรวงสุดารีบพูดดักคอ เอาไว้ เพราะรู้ว่าโรมรันเริ่มแขวะกลับ ที่ม.ร.ว. ศีตลาว่าเขาเมื่อครู่
โรมรันจึงเงียบ คนกาแฟ ที่นางชมนาดเอามาเสริฟไห้
ปรึกษาป้าศศิ เขาแล้วหรือยัง ?
ยังค่ะ หญิงคุยกับคุณน้าก่อน เซตงานเรียบร้อยแล้ว ค่อยไปบอกก็ได้
กำหนดวันแน่นอนแล้วยัง
หญิงกำหนดแล้วค่ะ กลางเดือนหน้ามีช่วงลองวีคเอนด์พอดี
คุณสรวงสุดาเบนสายตาไปที่โรมรัน แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้ตัวท่าทางเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรสักอย่าง จึงถามว่า
รบว่างไหมช่วงนั้น ไปเที่ยวเกาะไหม ?
ไม่ว่างครับ โรมรันตอบเรียบ ๆ
เป็นอะไร ท่าทางไม่สบายใจ
โรมรันขมวดคิ้วกับคำถามนั้น แล้วส่ายหน้า ตอบว่า
ไม่มีอะไรครับ งานยุ่ง เดี๋ยวผมขอยืมรถคุณแม่หน่อยนะครับ ไม่ได้เอารถมาด้วย แล้วจะให้คนเอามาส่ง พูดเสร็จก็ยกถ้วยกาแฟขึ้นดื่ม จนเกลี้ยง ลุกขึ้นยืน
รบ มารดาเรียกเอาไว้
ครับ ?
ช่วงนี้ให้มาค้างที่นี่ด้วยนะ คุณสรวงสุดาสั่ง
โรมรันชะงัก มองมารดางง ๆ ตอบว่า
ช่วงนี้ผมต้องออกต่างจังหวัด ไว้กลับจะแวะมาครับ คุณหญิงหยิบกุญแจรถให้ผมหน่อยสิ มีเรื่องจะคุยด้วย ตอนท้ายเขาตัดบทหันมาสั่งเอากับ ม.ร.ว. ศีตลาตรง ๆ เลย ซึ่งอีกฝ่ายก็ลุกขึ้นอย่างเสียไม่ได้
อะไรของคุณอีกล่ะ ? หญิงสาวกระแทกเสียงถามเมื่อเดินมาถึงหน้าตึก
คุณแม่เป็นอะไร ?
ก็เป็นหวัด
ไม่ใช่ ผมหมายถึงอยู่ดี ๆ ถึงได้สั่งให้ผมมาค้างที่นี่เอาตรง ๆ แบบนี้
ดิฉัน จะไปทราบกับท่านเหรอ
เป็นเพราะท่านเหงา คุณหญิงไปเที่ยวกับแฟนทุกวัน ทิ้งท่านให้รออยู่คนเดียวหรือเปล่า ?
นี่อย่ามากล่าวหานะ ดิฉันไปงานเลี้ยงเรื่องธุรกิจทั้งนั้น ท่านก็ทราบดี
ว่าได้เหรอ ท่านไม่ได้ตามไปดูนี่ คุณหญิงอาจจะเอางานเลี้ยงบังหน้า งานเสร็จก็ไปเที่ยวกับนายโรเจอร์นั่นต่อก็ได้
พูดบ้า ๆ โรเจอร์เขาไม่อยู่เสียหน่อย ไปต่างประเทศเป็นเดือน ๆ จะไปเที่ยวกับเขาเมื่อไหร่กัน
จะพูดยังไงก็ได้ ...
ถ้าไม่เชื่อ ก็เชิญคุณลาออกจากงาน มาเฝ้าเลยสิ เธอกระแทกเสียงใส่
โรมรันเลิกคิ้วสูง ย้อนว่า
จะให้ผมออกจากงานมาเฝ้าคุณหญิงนะเหรอ?
บ้า ! ดิฉันหมายถึงมาเฝ้าคุณน้าต่างหาก คุยกับคุณแล้วเสียอารมณ์จริง ๆ
เธอโยนกุญแจในมือให้เขา ก่อนจะหันกลับเข้าไปในบ้าน อย่างหงุดหงิด ผิดกับโรมรันที่อารมณ์ดีขึ้น แม้จะยังหนักใจเรื่องกินรีอยู่
ม.ร.ว. สาว ไม่ปิดอารมณ์ขุ่นของตัวเองเลย เมื่อเดินกลับมากระแทกนั่งลงที่เดิมของตัวเอง
ทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ ? เสียงคุณสรวงสุดาฟังเอือมระอา ผิดกับนางชมนาดที่เหมือนจะอมยิ้มในหน้า
เขาหาว่าหญิงไม่ดูแลคุณน้าค่ะ
นายรบ เขาก็ยั่วไปอย่างนั้นเอง หญิงก็อย่าถือเป็นอารมณ์นักสิ
ม.ร.ว. ศีตลาเงียบ มันก็กลายเป็นเธอทุกครั้งที่ถูกเตือน ไม่ให้โกรธ ไม่ให้ถือสาเขา มันเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็ก ไม่เห็นใครจะเป็นไปบอกเขาเลยว่า อย่ามากวนโมโหเธอนัก
มีอะไรอีกหรือเปล่า? คุณสรวงสุดาถามเพราะเห็นเธอนิ่งเงียบไป
เขาสงสัยว่า คุณน้าสั่งให้เขามาค้างที่นี่ทำไม ? และหญิงเองก็สงสัยด้วย
สายตาของผู้สูงวัยกว่าทั้งคู่สบตากัน แล้วคุณสรวงก็กล่าวเนิบ ๆ ว่า
ป้าชม เขาบอกกับน้า ว่านายรบมาตั้งแต่เมื่อคืน ท่าทางไม่สู้จะดี เป็นแปลก ๆ แล้วเช้านี้หญิงไม่สังเกตเหรอเหมือนมีอะไรไม่สบายใจ ปกติไม่เห็นเป็น น้าก็เลยบอกให้มาค้างด้วยเท่านั้นเอง
ก็ไม่เห็นจะเป็นไร นอกจากดื่มมากเท่านั้น หญิงสาวพูดใส่
น้าอาจจะกังวลไปเองก็ได้ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกมัง ท่าทางเขาก็ไม่ได้อยากจะมาเสียเท่าไหร่ ถ้าไม่เรียกตัวไป
คุณรบอาจงานยุ่ง คุณน้าไม่ต้องไปเรียกตัวมาหรอกค่ะ มีอะไรก็บอกหญิง หญิงจัดการให้เองได้ น้ำเสียงเธอเหมือนเด็กช่างประจบขึ้นมาจนนางชมนาดอดไม่ได้ที่จะเย้าว่า
แล้วกันคุณหญิง ใจคอจะไม่ให้แม่ลูกเขาเจอกันเลยเหรอค่ะ
ป้าชม ทำไมพูดอย่างนั้น หญิงไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะ ที่ไม่อยากให้เรียกตัวไปก็เพราะเขาหาว่าหญิงทอดทิ้งคุณน้าต่างหาก
เอาละ ๆ พอได้เรื่องตารบได้แล้ว เรื่องโรงแรมวินเน่อร์หญิงตามไปถึงไหนแล้ว
หญิงสาวยังหน้าเง้าเมื่อตอบว่า
รู้แล้วค่ะว่าใครเป็นเจ้าของ หญิงกำลังให้เพื่อนทาบทามอยู่ อาทิตย์หน้าว่าจะเข้าไปเจรจา แต่ขอศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับตัวเขาก่อน จะได้เตรียมข้อเสนอให้น่าสนใจ หากเขาไม่ต้องการขายให้เรา
เป็นใครล่ะ ?
ชาวต่างประเทศค่ะ ชื่อมิสเตอร์ราฟาเอล เจอรามาน ไม่ได้ทำธุรกิจเกี่ยวโรงแรมอย่างเดียว แต่ก็เป็นเจ้าของโรงแรมดังหลายแห่ง ...
เดี๋ยวหญิงบอกว่าชื่ออะไรนะ ? คุณสรวงสุดาทวนถาม
มิสเตอร์ราฟาเอล เจอรามานค่ะ คุณน้าเคยได้ยินชื่อเหรอค่ะ เขาเก็บตัวเงียบมากเลยนะคะ ทำอะไรผ่านตัวแทนคนไทยแทบทั้งนั้น
ฟังคุ้น ๆ ชื่อดูข่าวทางทีวี ป้าชม ไปเอาหนังสือพิมพ์ทุกฉบับของวันนี้กับเมื่อวานมาดูสิอาจจะมีลงเอาไว้
ข่าวเกี่ยวกับอะไรเหรอคะ ?
ฆ่าข่มขืนนักศึกษา หญิงจำไม่ได้เหรอยังนั่งดูกับน้าเมื่อวันสองวันนี่เอง
ม.ร.ว.ศีตลา ขมวดคิ้วทบทวนความจำ เธอได้ดูข่าวนี้ เห็นหน้าผู้ต้องสงสัย เพียงได้ไม่ได้ใส่ใจเรื่องชื่อเท่านั้น แต่กับคำว่าข่มขืน ทำให้เธอสะดุด เมื่อคืนโรมรันคุยกับเธอเรื่องนี้ หรือว่า
มีรูปคนตายไหมคะ ? เธอถามทันทีเมื่อนางชมนาดเอาหนังสือพิมพ์มายื่นให้คุณสรวงสุดา แทนคำตอบคุณสรวงสุดายื่นหนังสือพิมพ์ให้เธอเลย
หญิงสาวรับมาดูอย่างรีบร้อน รูปในกรอบเล็ก ๆ เผยใบหน้าผู้ตาย เธอไม่เคยคุ้น เพราะหากว่าเป็นหญิงสาวที่เธอเห็นไปกับโรมรัน เธอต้องจำได้แน่หญิงสาวผ่อนลมหายใจ เผลอพูดออกมาว่า
นึกว่าใช่เสียอีก
ใช่อะไร หญิงรู้จักเหรอ เด็กเคยมาฝึกงานหรือเปล่า
เปล่าค่ะ
นี่ไง รูปมิสเตอร์ราฟาเอล เจอรามาน รู้สึกเขาจะปล่อยตัวแล้วนะ เพราะจับฆาตกรตัวจริงได้แล้ว หล่อเหมือนกันนะ หญิงดูสิ
หญิงสาวรับหนังสือพิมพ์อีกฉบับจากคุณสรวงสุดามาดูด้วยใบหน้ายิ้ม ๆ เพราะนึกขำที่สตรีวัยห้าสิบ พูดถึงผู้ชายว่า หล่อ ได้อย่างธรรมดาเหลือเกิน เมื่อดูรูปหญิงสาวก็ลงความเห็นว่าเป็นผู้ชายที่มีใบหน้าคมเข้ม ทีเดียว
หญิงคุ้น ๆ ว่าเคยเจอเขานะคะ
ฉบับนี้บอกว่า ก่อนที่จะจับตัวคนร้ายได้ไม่กี่ชั่วโมง ก็มีผู้หญิงลึกลับคนหนึ่งไปเป็นพยานให้เขานะ แต่ไม่ได้ลงรายละเอียด แต่พอปล่อยตัวถึงกับต้องหามส่งโรงพยาบาลกันเลย สงสัยก่อนหน้าจะเจอรายการตำรวจซ้อมให้รับสารภาพ แต่ทางตำรวจปฏิเสธ เจ้าตัวก็ปฏิเสธเหมือนกัน ดูเหมือนจะเก็บตัวเงียบไม่ยอมให้สัมภาษณ์ใด ๆ เลย
มีบอกชื่อโรงพยาบาลไหมคะ ? หญิงจะให้ส่งดอกไม้ไปเยี่ยม แนะนำตัวเอาไว้ก่อน
ไม่ได้บอกไว้
เห็นทีหญิงต้องเลื่อนการเจรจาไปจนกว่าเขาจะหายดีเสียแล้วล่ะ ? หญิงสาวพูดแล้วก้มลงอ่านข่าวอย่างละเอียด ปกติเธอไม่ชอบอ่านข่าวอาชญากรรมนักหรอก แต่คำถามเมื่อคืนของโรมรันนี่สิ ทำให้เธอสงสัย
สนใจอะไรนักหนาหญิง คุณสรวงสุดาถาม
มันสะกิดใจค่ะ เมื่อคืนคุณรบถามแปลก ๆ
ทั้งคุณสรวงสุดาและนางชมนาดมองหน้ากัน
เมื่อคืนคุณหญิงไปคุยกับคุณรบเหรอคะ ? นางชมนาดแสร้งถาม และนั่นทำให้ม.ร.ว. ศีตลา ถึงกับทำหน้ายุ่ง
ป้าชม อย่ามาพูดเหมือนไม่รู้นะคะ นึกว่าหญิงไม่รู้ทันรึไงที่พูดกระตุ้นหญิงเมื่อคืนว่าอย่าไปรบกวนคุณรบน่ะ รู้หรอกป้าชมน่ะห่วงคุณรบเสียยิ่งกว่าห่วงหญิงอีก อยากรู้ว่าคุณรบเป็นอะไร หญิงก็เข้าไปคุยให้แล้วไง จะฟังหรือเปล่า ? พูดเสร็จเธอก็ค้อนขวับเข้าให้ เป็นกิริยาเหมือนสมัยเด็ก ๆ เลยทีเดียว
หญิงก็เล่ามาเถอะ อย่าไปว่าป้าชมเลย
ก็เข้าไปเมื่อคืน เห็นนั่งเงียบ ๆ หญิงจะออกมาแล้วล่ะ แต่คุณรบถามขึ้นมาก่อนว่า ถ้าคุณรบข่มขืนหญิง หญิงจะรักเขาไหม ?
หา ! สตรีสูงวัยทั้งคู่อุทานออกมาโดยไม่ได้นัดเลย เล่นเอา ม.ร.ว. ศีตลา อดจะหัวเราะไม่ได้
หญิงก็อึ้งไปเลย เหมือนกัน คุณรบไม่เคยเล่นแรงถึงขนาดนี้ ก็เลยสงสัยว่ามันเกี่ยวกับคดีนี้ด้วยหรือเปล่า แต่ก็คิดว่าไม่ใช่หรอกค่ะ คงจะถามเล่น ๆ มากกว่า อีกอย่างคุณรบก็เพิ่งกลับมาจากเกาะสวรรค์ คงจะเหนื่อยและงานยุ่งอย่างที่บอก ดังนั้นที่ป้าชมบอกว่าท่าทางแปลก ๆ หรือที่คุณน้าคิดว่ามีอะไรไม่สบายใจน่ะ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะเขาสบายดีร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นคำถามที่น่าเกลียดมาก เอามาพูดกับหญิงได้ยังไง ? ไม่ว่าจะถามเล่นหรือจริง คุณสรวงสุดาพูดเน้นเสียงด้วยความไม่พอใจ อย่างเห็นได้ชัด
ม.ร.ว. ศีตลายิ้มพยักหน้าหงึกหงักอย่างเห็นด้วย ไม่รู้สินะ เธอชอบฟังเวลาที่คุณสรวงสุดาตำหนิโรมรันจริง ๆ ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลังเขาก็เถอะ
*****
ม.ร.ว.ศีตลา จดจ่ออยู่กับโรงแรมวินเน่อร์ จนกระทั่งรู้ว่า มิสเตอร์เจอรามานออกจากโรงพยาบาลแล้ว เธอทิ้งระยะไว้ไม่กี่วัน ก็ชวนเพื่อนสาวผู้ซึ่งมีความสนิทสนมกับมิสเตอร์เจอรามานเป็นพิเศษ ไปพบเขาที่ห้องชุดที่คอนโดมิเนียมแห่งหนึ่ง
ฟาริดาดูคุ้นเคยกับมิสเตอร์เจอรามานจริง ๆ เพราะ หลังจากกดกริ่งชั่วครู่ ก็มีชายหน้าดุมาเปิดรับ หน้าตาเขาเฉยเมย แต่เมื่อเห็นฟาริดาก็เปิดประตูให้
ราล์ฟ เขาเป็นเหมือนเพื่อนฉัน แต่สนิทกับคุณพ่อมากกว่า เพราะให้คุณพ่อติดต่อเรื่องธุรกิจให้หลายอย่าง
ห้องพักของมิสเตอร์ราฟาเอล หรูหราและอบอุ่นในคราเดียวกัน ชายที่เปิดประตูให้นำพวกเธอมายัง ชุดโซฟารับแขก อันอยู่กลางห้องโถง ก่อนจะเดินเหมือนไปรายงานให้บุรุษหนุ่มที่ยืนหันหลังให้พวกเธอ อยู่อีกฟากหนึ่งของห้อง และเมื่อเขาเดินตรงเข้ามา ฟาริดาก็ส่งเสียงเจื้อยแจ้วทักว่า
ราล์ฟ คุณคงไม่รังเกียจนะคะที่ฉันพาเพื่อนมาด้วยโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า
คุณก็รู้ว่าผมไม่เคยคิดอย่างนั้น เขาตอบแล้วหันมายิ้มให้เธออย่างสุภาพ
ราล์ฟคะ นี่หม่อมราชวงศ์ศีตลา วงษ์เทวัญ ค่ะ ฟาริดาแนะนำ
ความทรงจำของม.ร.ว. กระจ่างขึ้นเมื่อจำได้ว่าเป็นชายหนุ่มที่แทบจะเดินชนเธอที่ร้านเครื่องเพชรนั่นเอง
สวัสดีครับ เขาพูดไทยได้ชัดมาก
ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้งค่ะ ม.ร.ว. ศีตลากล่าวพร้อมกับรอยยิ้มขณะยื่นมือให้เขาว่า
เช่นเดียวกันครับ
อ้าว ! รู้จักกันแล้วเหรอคะ ฟาริดาเอะอะอย่างสงสัย
โดยบังเอิญน่ะฟรีดา มิสเตอร์ราฟาเอลพูดสั้น ๆ แล้วเชื้อเชิญให้ทั้งคู่นั่งที่โซฟา
สักครู่ชายหน้าดุซึ่งคงจะเป็นพ่อบ้านไของเขาก็นำเครื่องดื่มมาเสริฟ
ไม่เห็นคุณออกงานมาเป็นเดือน ยังไม่หายดีเหรอคะ ฟาริดาถาม
เปล่า เขาตอบสั้น ๆ
ท่าทางมิสเตอร์เจอรามานแม้จะสุภาพ แต่ดูเคร่งขรึม ทำให้ ม.ร.ว. ศีตลาเกิดความรู้สึกเกรงใจขึ้นมาจึงเริ่มเรื่องเลยว่า
ดิฉันเคยไปหาคุณที่ทำงานแต่พนักงานที่นั่นบอกว่าคุณยังไม่เข้าจนกว่าจะสัปดาห์หน้า ดิฉันจึงขอให้ฟาริดาพามาพบคุณที่นี่ก่อน
ชายหนุ่มเบนสายตามาที่ เธอ สีหน้าเขาแสดงความสงสัย
คุณคงมีธุระสำคัญจะคุยกับผมจนรอไม่ได้
ม.ร.ว.สาวยิ้มให้เขาก่อนจะพูดอย่างไม่อ้อมค้อมว่า
ดิฉันทราบมาว่าคุณคือเจ้าของโรงแรมวินเนอร์อยู่ขณะนี้
แล้วเธอสังเกตเห็นราล์ฟชำเลืองไปทางฟาริดา แต่ฝ่ายโน้นยิ้มไหวไหล่ให้เล็กน้อยเหมือนกับไม่รู้เรื่องอะไรด้วย
โชคดีที่ผมได้มันมาในราคาที่ไม่แพงนัก
ดิฉันเคยไปที่นั่น เป็นโรงแรมที่ไม่ใหญ่ แต่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และมีชื่อเสียงในระดับกลาง หญิงสาวพูดแล้วหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม สายตามองตรงมาที่ราล์ฟอย่างเปิดเผย
ผมซื้อเพราะชอบบรรยากาศของมัน แม้ไม่หรูหราแต่ก็อบอุ่น งานด้านสถาปัตยกรรมสวย
มันเคยเป็นวังเก่าค่ะ ม.ร.ว. ศีตลาบอกเรียบ ๆ แต่ถูกขายและดัดแปลงเป็นโรงแรมเมื่อ สามสิบ สี่สิบปีมานี่เอง
คุณรู้ประวัติมัน ?
เพราะมันเคยเป็นของตระกูล วงษ์เทวัญมาก่อน ฟาริดาสอดขึ้น
ม.ร.ว. ศีตลาส่งสายตาปรามไปที่ฟาริดา ทั้ง ๆ ที่ใบหน้ายิ้มละไม
เป็นสาเหตุที่คุณมาพบผมวันนี้หรือเปล่าครับ เขาถามตรง ๆ
ม.ร.ว. ศีตลา มองราล์ฟแล้วยิ้ม ท่าทางราล์ฟยังดูอิดโรย แต่ไม่ได้ปิดกั้นความหล่อเหลาของเขา ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะเพิ่งผ่านการถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ร้ายฆ่าข่มขืนไปได้ แม้คนร้ายตัวจริงจะไม่ได้ถูกจับอย่างรวดเร็ว เธอก็ไม่คิดว่าผู้ชายอย่างเขาจะทำเช่นนั้น ดูเขาเป็นคนตรงไปตรงมาไม่น้อย
ความจริงลูกหลาน มักไม่ค่อยจะสนใจกับสมบัติเก่าของบรรพบุรุษ ม.ร.ว. ศีตลาเกริ่น แต่เผอิญว่าดิฉันได้รับคำสั่งเสียจากท่านพ่อว่าจะต้องเอาโรงแรมแห่งนี้กลับมาเป็นของวงษ์เทวัญอีกครั้ง ดิฉันยินดีที่จะจ่ายให้คุณตามที่คุณเสนอมา
ผมไม่คิดจะขายตอนนี้หรอกครับ เขาตอบง่าย ๆ ตรง ๆ
คำพูดเขาฟังเหมือนจะตัดรอน แต่ ม.ร.ว. ศีตลา วงษ์เทวัญ เพียงแต่ยิ้มเท่านั้น เธอสะดุ้งสะเทือนเลยเพราะคิดเผื่อเอาไว้อยู่แล้ว
บางทีดิฉันอาจจะพูดตรงและเร็วไปหน่อย ดิฉันมีข้อเสนอที่ลืมบอกคุณไปเพราะความใจร้อน ฟาริดาบอกดิฉันว่า คุณสนใจโรงแรมแห่งหนึ่งทางใต้ ถ้าจำไม่ผิดดูเหมือนจะชื่อ เพริ์ล ใช่ไหมคะ
ชายหนุ่มหันไปมองหน้าฟาริดา ซึ่งเธอคงจะรอที่จะเข้าร่วมในการสนทนาอยู่แล้วจึงรีบพูดขึ้นว่า
ศีตลา เขาถือหุ้นอยู่เกือบจะหกสิบเปอร์เซ็นต์ของโรงแรมนั้น
ดิฉันยินดีที่จะขายให้คุณ หรือแลกกับหุ้นที่คุณถืออยู่ในโรงแรมวินเน่อร์ค่ะ เธอ สำทับลงไป
เมื่อเขายังนิ่ง เธอก็พูดต่อว่า
หุ้นอีกสี่สิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือ เป็นของมารดาเลี้ยงของดิฉันเอง ซึ่งถ้าคุณต้องการทั้งหมด ดิฉันเชื่อว่าสามารถที่จะโน้มน้าวให้ท่านยินยอมขายให้คุณก่อนที่จะตัดสินใจขายให้คนอื่นแน่นอนค่ะ
นับว่าเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจมาก แต่ผมคงต้องขอเวลาคิดสักหน่อย มันกะทันหันเกินไป แม้ว่าฟังดูแล้วเหมือนผมจะเป็นฝ่ายได้เปรียบก็ตาม เขาตอบเป็นกลาง ๆ
แปลกจังราล์ฟ ถ้าดิฉันเป็นคุณแล้วละก้อ ดิฉันคว้าหมับเลยกับข้อเสนอนี้ ฟาริดาพูดอย่างสงสัย
ดิฉันรอได้ค่ะ ม.ร.ว. ศีตลาตอบ แต่ไม่ทราบว่าจะเป็นการรบกวนเวลาคุณมากเกินไปหรือเปล่า ถ้าหากดิฉันอยากจะเชิญคุณไปร่วมงานแฟนซีที่จะจัดขึ้นที่โรงแรมเพริ์ลอาทิตย์หน้า ถือว่าเป็นการไปพักผ่อนและสำรวจโรงแรมนั้นเพื่อการตัดสินใจของคุณดีไหมคะ
ยินดีครับ เขาตอบรับอย่างไม่ลังเล
ม.ร.ว. ศีตลายิ้มให้เขา แล้วบอกว่า
ขอบคุณที่ตอบรับคำเชิญ ดิฉันคงไม่รบกวนคุณมากไปกว่านี้แล้วค่ะ
ม.ร.ว. ศีตลาไม่รีรอที่จะขอตัวกลับ แม้ท่าทางของฟาริดา ยังอยากจะคุยกับมิสแตอร์ราฟาเอลต่อ แต่ก็ต้อง ขอตัวกลับพร้อมกับเธอ
ฉันสงสัยจริง ๆ ทำไมราล์ฟ ถึงได้ปฏิเสธ ในเมื่อข้อเสนอนี้มันวิเศษสุดชัด ๆ โรงแรมในเมือง กับโรงแรมที่พักตากอากาศ เขาเองก็อยากได้ บอกคุณพ่อหาให้อยู่เลย ฟาริดาพูดยาวออกมาขณะลงลิฟท์
คงต้องให้ไปเห็นเสียก่อน
รึว่าเขาสนใจเธอ เลยหาเรื่องยืดเอาไว้ ฟาริดาพูดเย้าเล่น แต่ ม.ร.ว. ศีตลาส่ายหน้า
ไม่หรอก เวลาคุยเขาแทบจะไม่มองหน้าฉัน ถึงจะดูสุภาพแต่ท่าทางเหมือนไม่มีกะจิตกะใจอยากคุยเท่าไร ?
นั่นสินะ ปกติราล์ฟไม่เป็นอย่างนี้หรอก ฉันรู้จักดี มีเสน่ห์มาก ๆ ผู้หญิงคนไหนรู้จักยากที่จะไม่หลง ได้ข่าวของเขาเมื่อเดือนที่แล้วไหม ? เรื่องฆ่าข่มขืนน่ะ อย่างราล์ฟนะเหรอจะทำ ไม่มีทางเสียละ คนตายน่ะฉันเคยรู้จัก ไม่ใช่สเปคของเขาสักนิด อีกอย่างเขากำลังสนใจผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ เป็น ...
กริ๊ง
เสียงลิฟท์มาถึงชั้นล่างพอดี ฟาริดาเลยไม่ได้พูดต่อ และ ม.ร.ว. ศีตลา ก็ไม่ได้สนใจ เพราะเธอพูดกับฟาริดาทันทีว่า
แล้วฉันจะติดต่อผ่านเธอไปถึงมิสเตอร์ราฟาเอล เรื่องวันเปิดโรงแรมอีก อ้อ ... เธอต้องไปเป็นแขกพิเศษของฉันด้วยนะ และถ้าอยากจะเชิญใครเพิ่มก็แจ้งได้เลย ฉันจะให้คนดูแลเป็นพิเศษ
ฟาริดามองตามหลัง ม.ร.ว. ศีตลา ไปอย่างอิจฉา นิด ๆ แม้คำพูดนั้นจะเหมือนให้เกียรติเธอ แต่ก็ ฟังดูเหนือกว่าอยู่ดี
:+:+:+:+:
นวนิยาย ดั่งไฟรัก เสร็จสมบรูณ์ ในรูปแบบ E-book แล้ว
สนใจ คลิก
© ลิขสิทธิ์ตามกฏหมายโดย ฟีลิปดา
๑๐๐ คำถามสร้างนักเขียน นวนิยายคุณเขียนได้ด้วยตัวเอง |
|
|---|---|
ดั่งไฟพิศวาส นวนิยายรักเร้าอารมณ์ |
|
