forwriter.com
 
นวนิยายรักโรแมนติก

 


จับให้แต่ง แกล้งให้รัก

โดย ปานรตี
๑๐

 

 

 

บทที่ ๓

วสุดา กลับถึงบ้านเอาเกือบจะหนึ่งนาฬิกาของวันใหม่ ใบหน้าเธอบึ้งตึงฉุนเฉียว ทั้งเสื้อคลุม และกระเป๋าสะพายถูกโยนโครมลงกับโซฟารับแขกอย่างไม่ใส่ใจ เธอเดินไปเปิดตู้เย็นรินน้ำเย็น ๆ มานั่งดื่มที่โซฟา สลัดรองเท้าออกก่อนที่จะยกเท้าเหยียดยาวขึ้นไปพาดบนโต๊ะกลาง

ดึกแล้วคงไม่มีใครเห็น เธอคิด แต่ผิดคาดเพราะมีเสียงถามว่า

  “ ใครมาส่งล่ะวันนี้ กลับเสียดึก ”

  คุณมัทนา มารดาเลี้ยงในชุดคลุมเรียบร้อยถามขึ้นมา วสุดา ลดขาที่วางพาดโต๊ะลง

  “ นายบรรจบค่ะ คุณ ” วสุดาตอบ เธอมักจะเรียกมารดาเลี้ยงของเธอสั้น ๆ ว่า คุณ

  “ เห็นบอกกับแม่อยู่เหมือนกันว่าจะไปรับ ทะเลาะกันเรอะ ”

  วสุดา ส่ายหน้า

  “ จะให้พูดว่าไงดีคะ คนอะไรน่าเบื่อเป็นที่สุด คิดเข้าข้างตัวเองตลอดเวลา จุ้นจ้านเป็นเจ้าเข้าเจ้าของเหลือเกิน ขนาดวันนี้พูดตรง ๆ เลยนะคะ ”

  คุณมัทนา ลอบถอนหายใจเบา ๆ อย่างระอา วสุดามีขีดจำกัดในความอดทนต่ำมาก เป็นนิสัยที่แตกต่างจาก สุนิสา ผู้เป็นพี่สาวอย่างสิ้นเชิง เธอไม่ได้เป็นคนเลี้ยงดูวสุดาตั้งแต่เด็ก เพราะวสุดาถูกนำไปเลี้ยงโดยมารดาเมื่อตอนที่คุณทวีป แยกทางกับภรรยาเก่า ก่อนที่จะมาแต่งงานใหม่กับเธอ ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน นิสัยของวสุดาที่คุณมัทนาเห็นอย่างชัดเจน ภายใต้ใบหน้าที่งดงาม ชวนตลึงหลงของ วสุดา คือความเป็นคนมีอารมณ์ขัน มากพอๆ กับความใจร้อน ไม่แคร์ใคร

  “รู้ไหมคะ นายนั่นเขาทำยังไง เขาไปสั่งให้รถที่จอดรอดา ออกไปก่อนเลย เพราะเขาจะเป็นคนมาส่งดาเอง แถมยังมีหน้ามาบอกดาด้วยว่า เขายินดีที่จะไถ่ถอนบ้านนี้ให้ดา ถ้าดาตกลงแต่งงานกับเขา พอดาปฏิเสธ เขาก็บอกให้ดาใจเย็น ๆ มาคิดดูใหม่เสียก่อน เพราะถ้าดาปฏิเสธเขาก็จะหาทางบีบบังคับทุกทางให้ดาตกลงให้ได้ สิ่งแรกที่เขาจะทำคือให้ลุงเขาไล่ดาออกจากงานที่ทำอยู่ที่โรงแรม ด้วยเหตุผลอะไร รู้ไหมคะ ? เขาไม่ต้องการให้ว่าที่ภรรยาเขาทำงานที่โรงแรมค่ะ … โอ้ย ..ดาจะบ้าตาย ต้องพูดภาษาอะไรกับเขาคะนี่ ถึงจะได้ฟังคำว่า ไม่ รู้เรื่อง ”

  ฟัง วสุดา พูดฉอด ๆ แล้ว คุณมัทนา ถึงกับถอนหายใจอีกครั้ง บรรจบ สินสมบัติ เป็นผู้ชายคนเดียวที่วสุดา ยังสลัดเขาไปไม่ได้ เหตุผลหนึ่งก็คือ เขาเป็นคนที่คุณมัทนาเอ่ยปาก หยิบยืมเงินมาใช้บ่อย ๆ ในเวลาที่ วสุดา เงินขาดมือ ส่วนอีกผลหนึ่ง ก็เพราะ บรรจบ เป็นผู้ชายที่หลงตัวเองเป็นที่สุด เขาไม่คิดว่า ด้วยรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติที่เขามี ผู้หญิงที่เป็นม่ายลูกสอง และขาดเงินอย่าง วสุดา จะปฏิเสธเขาได้ในขณะที่ ผู้หญิงอื่น ๆ ในจังหวัด แทบจะตบกันตายเพียงเพื่อให้เขาสนใจ ความเป็นคนหลงตัวเองของเขาทำให้ วสุดา หมดหนทางที่จะขจัดเขาออกไปจากชีวิตได้ นอกเสียจากเธอจะแต่งงานไปซะ แต่วสุดา ก็ไม่มีวี่แววว่าจะแต่งงานกับใคร ด้วยเหตุผลที่ว่า

  “ แต่งไปทำไมคะ อยู่เป็นโสดอย่างนี้แหละดี ลูกก็มีแล้ว งานการก็มีทำ จะหาห่วงมาผูกคอทำไม ”

  ฐานะของครอบครัวคงจะไม่ทรุดลงไปมากกว่านี้หรอก ถ้าหากคุณมัทนา จะไม่มีอันต้องเข้าผ่าตัดมะเร็งเต้านม เมื่อสามปีที่แล้ว และวสุดาเองก็มีอันต้องตกงาน เมื่อบริษัทที่เธอทำงานในตำแหน่งเลขานุการต้องปิดกิจการลง วสุดาเป็นกำลังหลักคนเดียวในครอบครัว ต้องหาเลี้ยงทั้งคุณมัทนา และเด็กที่กำลังกิน กำลังนอน อีกตั้งสองคน แถมยังมีเด็กรับใช้อีกหนึ่ง ซึ่งวสุดา ยืนยันว่าต้องมี เพื่อจะได้ช่วยงานคุณมัทนาให้เบาบางลง กว่า วสุดา จะหางานใหม่ได้ ก็ต้องเอาบ้านไปจำนองเขาไว้ มันเป็นการกู้นอกระบบ ที่ดอกเบี้ยแทบจะทำให้วสุดาน้ำตาร่วงทุกครั้งที่จ่าย หากไม่เป็นเพราะคุณมัทนาที่รักและผูกพันธ์ กับบ้านหลังนี้แล้ว วสุดาก็คงขายมันไป แล้วซื้อทาวเฮ้าท์หลังย่อมสักแห่งอยู่แล้ว

  “ หนู จะทำยังไง ถ้าหากเขาไปบอกลุงเขาให้ไล่หนูออกจากงานจริง ๆ ” คุณมัทนาถาม

  วสุดา หัวเราะคิก กับคำถามนี้

  “ ไม่อยากบอกให้ คุณกังวลใจเลย ที่ดาทำงานได้ทุกวันนี้ก็เพราะคุณวิทัศน์ เขากะจะเคลมดาอยู่เหมือนกัน ไม่ต้องห่วงเรื่องที่เขาจะไล่หนูออกหรอก ”

  คุณมัทนา ทำตาโต นายวิทัศน์ สินสมบัติ ก็ได้ชื่อว่าเป็นเพลย์บอยมาตั้งแต่ยังหนุ่ม มีหรือที่เธอจะไม่รู้จัก

  “ อะไรกัน ทำไมเพิ่งมาบอก ไม่ต้องไปทำมันเลยงานที่โรงแรมนั่น ลาออกซะ ” มารดาเลี้ยงพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด

  “ โธ่ … คุณคะไม่เห็นจะต้องกังวลอะไร ดาเอาตัวรอดได้หรอกค่ะ และถ้าหางานใหม่ได้ ดาก็จะออกอยู่แล้ว ทำงานเลิกดึก ๆ อย่างนี้ ไม่มีเวลาอยู่กับ หนูกิ่ง ตาไผ่ ดาก็ไม่ชอบนักหรอก ”

  “ ถ้าถึงที่สุด แม่ว่าเราน่าจะขายบ้านหลังนี้ เอาเงินใช้หนี้ เขา ” คุณมัทนาแนะนำ เหมือนตัดใจ

  “ แต่ … ”

  “ อย่าห่วงเรื่องความผูกพันธ์ หรือความรู้สึกอะไรอีกเลย ถ้าเราหาเงินมาใช้หนี้เขาไม่ได้ บ้านก็ถูกยึดอยู่ดี ”
หญิงสาวถอนหายใจยาว ทำไมเรื่องเงิืนมันถึงได้เป็นอุปสรรคนักนะ

  “ ถ้า …ดาแต่งงาน ”

  คุณมัทนา มองหน้า วสุดา อยู่เป็นครู่

  “ มันก็เป็นทางออกที่ดี หากหนูจะทนนายบรรจบ นั่นได้ ”

  “ เฮ้อ ! ” วสุดาถอนหายใจเฮือก “ นอกจากนายบรรจบนี่แล้ว ทำไมไม่มีผู้ชายรวย ๆ รักเด็กอย่างจริงใจ มาขอแต่งงานกับดาบ้างนะ จะกระโจนเข้าใส่เลย ”

  คุณมัทนา มองลูกเลี้ยงสาวอย่างเห็นใจ วสุดา มีโอกาสกับผู้ชายดี ๆ มากมายที่เข้ามาติดพัน แต่เธอก็ช่างเลือก คุณสมบัติข้อแรกก็คือเข้ากันได้ กับ กิ่งอ้อ กอไผ่ จะมีสักกี่คนที่รู้ความจริงนะว่า เด็กทั้งคู่ไม่ใช่ลูกของวสุดา แต่เป็นลูกของ สุนิสา ผู้เป็นพี่สาวที่หนีหายไปไม่โผล่หน้ามาให้เห็น ตั้งแต่ถูกนายทวีปผู้เป็นบิดาได้เสียชีวิตลงกะทันหันเพราะหัวใจวาย และหลังจากคุณทวีปเสียชีวิตไปสองสามปีนั่นแหละ สุนิสา และวสุดา ถึงได้กลับมาบ้านพร้อมกัน คุณมัทนาไม่รู้ว่า สุนิสา และวสุดา ติดต่อกันตั้งแต่เมื่อไร แต่เธอก็เต็มใจที่จะช่วยเลี้ยงดู เด็กแฝดที่มีอายุเพียงสามเดือน หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู

ที่มาพร้อมกับลูกเลี้ยงสาวทั้งคู่ สุนิสามาอยู่แค่อาทิตย์ก็เป็นฝ่ายหนีออกไปก่อนอีกครั้ง และไม่ได้ติดต่อกลับมาอีกเลย จนกระทั่งถึงวันนี้ ส่วนวสุดานั้นบอกว่า

  “ ดาจะมาอยู่เลี้ยงหลานค่ะ พี่สายกให้เป็นลูกดาแล้ว ไว้ดามีงานทำเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว จะจดทะเบียนรับหลาน เป็นลูกบุญธรรม ”

 และวสุดา เพิ่งจะจดทะเบียนรับเด็กทั้งคู่ เป็นลูกบุตรธรรมเมื่อปีที่แล้วเธอทั้งรัก ทั้งเอาใจใส่ เด็กทั้งคู่ประดุจเป็นแม่แท้ ๆ ก็ว่าได้

  “ นอกจากเขาจะรวย และรักเด็ก แล้ว ควรเป็นคนที่หนูรักด้วย ” มารดาเลี้ยงให้ข้อคิด

  “ งั้น … ดาขึ้นคานแน่เลยคุณ อีกนานกว่าเจ้าชายของดาจะมาปรากฏตัว เพราะฉะนั้นตอนนี้ ขอแค่รวย กับรักลูกดาก็พอ ”

  “ ถ้างั้นก็เอาอย่างที่แม่บอก ขายบ้านนี้ไปซะ เพราะคุณบรรจบเขาไม่ได้รักเด็กสักนิด ” น้ำเสียงคุณมัทนาเด็ดขาดขึ้น

  “ มันยังไม่ถึงทางตันอย่างนั้นหรอกค่ะ คุณ ดาเพิ่งจะมีทางเลือกอีกทาง เพียงแต่ทางนี้เป็นสิ่งที่ดาไม่อยากจะเลือกเหมือนกัน ” สีหน้า วสุดา ลังเลที่จะพูดต่อ

  “ วันนี้มีทนายมาจากพี่ชายของคุณธวัชชัย เขาอยากจะขอตัวกิ่งอ้อ กอไผ่ ไปเลี้ยงค่ะ ”

  “ แม่ไม่ยอม ” คุณมัทนาขัดอย่างหนักแน่น ก็เธอเลี้ยงมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก จะยกให้ใครง่าย ๆ ได้อย่างไร

  “ ดาก็ตอบปฏิเสธไปแล้วค่ะ ” วสุดา รีบบอก อย่างน้อยเธอก็คิดไม่ผิด ในเมื่อคุณมัทนาก็เห็นด้วยกับความคิดนี้เช่นกัน

   “ แล้วเขามาว่ายังไงละ ” คุณมัทนายังสนใจ

  “ เสนอเงินให้ดาค่ะ เพราะสี่ปีที่เลี้ยงหลานเขามาคงเป็นภาระมาก แถมยังรู้ด้วยอีกว่า เราเอาบ้านไปจำนองไว้ด้วย คงคิดว่าเรายากจนมากถึงได้เสนอเงินมาฟาดหัวให้ บ้าที่สุดเลย ลูกเราแท้ ๆ จะเลี้ยงจนหมดตัวก็ได้ ใครจะทำไม ที่ทุเรศที่สุดเลยนะคะคุณ ไม่รู้ไปได้ข่าวมาจากไหนว่าดาจะแต่งงาน คงไม่ต้องการลูกอีกต่อไป เพราะจะทำให้เป็นอุปสรรคในการสร้างครอบครัวใหม่ โธ่เอ้ย ! … ช่างไม่รู้เสียบ้าง หน้าไหนมันเข้ากับลูกดาไม่ได้ ดาก็ไม่สนหรอก ! ” ยิ่งพูด เสียงวสุดา ก็ยิ่งเดือดในตอนท้ายใบหน้าสวยก็พลอยบึ้งตึงขึ้นมาอีก

  กับคุณมัทนาแล้ว วสุดาไม่เคยจะปิดบังความรู้สึก นึกคิดที่แท้จริงของเธอออกมาเลย เพราะถือว่าคุณมัทนานั้นเหมือนกับเป็นแม่แท้ ๆ ของเธอทีเดียว

  “ คุณอยากรู้เหตุผล ที่นายนั่นเขาอยากได้ลูกดาไหมคะ เขาบอกว่าจะเอาไปเป็นทายาทค่ะ เพราะนายคนที่เป็นพี่ชายนี้ เขาไม่ต้องการแต่งงานกับผู้หญิงคนไหน คิดดูซิคะผู้ชายที่ไม่ต้องการแต่งงาน ไม่ต้องการมีครอบครัว แต่ดันอยากจะเอาเด็กไปเลี้ยง จะมีสำนึกในการเป็นพ่อคนเลี้ยงเด็กได้ยังไง ” น้ำเสียงเธอดูถูกดูแคลนแถมยังใส่ต่ออย่างหมั่นไส้อีกว่า “ ดาก็เลยแนะนำให้ไปบอกนายนั่นว่า ถ้าไม่เป็นหมันก็น่าจะแต่งงานมีลูกเป็นของตัวเองซะ จะได้ไม่ต้องมาแย่งลูกคนอื่นเขา ”

  คุณมัทนายิ้มนิด ๆ วสุดาคงจะลืมไปว่า ตัวเองก็ยังเป็นโสด และก็ดูแลหลานเหมือนแม่ได้ดีแค่ไหน

  “ แต่แหม… ” วสุดา จุปากส่ายหัว “เป็นเพราะนายบรรจบนั่นแท้ ๆ ที่ทำให้ ดาพลาด เผลอยื่นข้อเสนอกลับไปให้เขา … เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของดา ดาอยากจะนอนตื่นให้มันสายเต็มที่ อย่าให้ใครรบกวนนะคะ ” หญิงสาวตัดบทดื้อ ๆ หันไปหยิบ เสื้อคลุม กระเป๋ามาถือ สายตาก็สอดส่ายหารองเท้าที่เจ้าตัวสลัดออกไม่รู้กระเด็นไปทางไหน

  “ หนูยื่นข้อเสนออะไรกลับไปให้เขา ” คุณมัทนาถาม เสียงหนัก เพราะรู้กิริยาดีว่า วสุดา ต้องการจะหลีกเลี่ยงไม่พูดถึง

  “ เงินสิบล้านค่ะ ” วสุดาบอก แล้วนึกขันที่คุณมัทนา ถึงกับอ้าปากค้าง

  “ ถ้าเขายอมจ่าย … ”

  “ และต้องแต่งงานจดทะเบียนสมรสกับดาด้วย ”

  ปากที่อ้าค้างของคุณมัทนาหุบลงมาอย่างเร็ว เสียงเธอเดือดร้อนขึ้นมาทันที

  “ ถ้าเขาตกลง … ”

  “ คุณอย่ามาพูดให้ดาช็อก นะคะ ” วสุดา แกล้งทำเสียงตกใจ ก่อนจะพูดด้วยใบหน้ายิ้มละไมว่า

“ มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ เพราะดามีข้อแม้ว่า เขาต้องมาตอบตกลงด้วยตัวเองพรุ่งนี้ก่อนเที่ยง นายทนายนั่นบอกว่า เขาต้องบินไปประชุมที่ฮ่องกงพอดี คุณไม่ต้องวิตกหรอก พวกนักธุรกิจเขาไม่มาเสียเวลากับเรื่องอย่างนี้หรอก ถ้าเขาจะเอาจริงก็คงจะติดต่อกลับมาใหม่ ซึ่งก็พ้นกำหนดที่ดาจะต้องรักษาคำพูดแล้วละค่ะ ”

  ฟังน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจของ ลูกเลี้ยงสาวแล้ว คุณมัทนาก็ได้แต่ถอนใจ เตือนเบา ๆ ก่อนที่ วสุดาจะเดินออกไปว่า

  “ อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ หนูอย่างมั่นใจเกินไปนัก จากที่แม่เคยอ่านเจอ คนรวยนี่บางทีก็ทำในเรื่องที่เราคาดไม่ถึง ”

  วสุดายิ้ม ทำจมูกย่น แล้วส่งจูบให้ผู้เป็นแม่เลี้ยงแทนคำพูดใด ๆ

  หญิงสาวคงหลับไม่ลงเป็นแน่ถ้ารู้ว่า   ข้อเสนอนั้นจะทำให้ผู้ชายคนหนึ่งที่ยากจะรับมือได้ง่าย ๆเข้ามาพัวพันในชีวิตของเธอ อย่างคาดไม่ถึง

 

 


© ลิขสิทธิ์ตามกฏหมายโดยฟีลิปดา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

๑๐๐ คำถามสร้างนักเขียน
นวนิยายคุณเขียนได้ด้วยตัวเอง
 

 

ดั่งไฟรัก
 

 

ดั่งไฟพิศวาส
นวนิยายรักเร้าอารมณ์
 

 

2009 free writing

 


๕๐๕ แคนโต้แห่งความรัก
 

 

 

  http://www.forwriter.com . © 2005 All rights reserved.