forwriter.com
นวนิยายรักโรแมนติก

 


ดั่งไฟพิศวาส

โดย ฟีลิปดา

 

“ราล์ฟ คุณยังฟังฉันพูดอยู่รึเปล่าคะที่รัก ” เสียงนี้ ออดอ้อนยิ่งนัก แถมคนพูดยังเขยิบมานั่งตรงเท้าแขนเก้าอี้ ใช้มืออันอ่อนนุ่มมาลูบไล้ขนที่หน้าอกชายหนุ่มเล่นอย่างยั่วยวน

“ ฟังซิ … เรื่องจะไปล่องเรือ ”

“ ไปด้วยกันนะคะราล์ฟ ”

“ ผมติดงาน ”

“ อีกแล้ว ”เจ้าหล่อนพูดอย่างกระเง้ากระงอด

ผละจากชายหนุ่มมานั่งเก้าอี้ที่เดิม ท่าทางออดอ้อนเมื่อครู่หายไป

“ ถ้าคุณไม่ไปกับฉัน ฉันจะขอให้เอริคไปด้วย เขาคงไม่ฏิเสธ ”

“ นายนั่นต้องเต้นด้วยความดีใจแน่ ” ราล์ฟพูดยิ้ม ๆ อย่างรู้ทัน

ฟาริดาเม้มปาก มองร่างที่นอนทอดยาวอย่างสบายบนเก้าอี้ พลาสติค ทั้งตัวของราล์ฟมีเพียงแว่นตาแบบนักบินสีดำ กับกางเกงว่ายน้ำสีเดียวกัน ใบหน้านั้นหล่อคมบาดใจ ด้วยร่างที่เกือบเปลือยของเขา มองเห็นกล้ามเนื้อแน่นทรงพลังไปทุกสัดส่วน ขนดกดำที่แผงอกทำให้เขาดูเซ็กซี่ บ่งบอกพลังทางเพศที่ดึงดูดใจสาว ๆ ให้เข้าหา โดยไม่ต้องประกาศถึงความร่ำรวยของเขา ฟาริดาเคยคิดว่า ด้วยความสวย ความเก่ง และฐานะทางสังคมของเธอจะผูกมัดเขาไว้ได้ แต่ก็เหลว .. ที่เธอยังสามารถเข้าถึงตัวเขาได้เป็นนานถึงเพียงนี้ก็เพราะพ่อเธอเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจกับเขา และเป็นตัวแทนให้เขาในบางเรื่องเท่านั้นเอง

ราล์ฟไม่ใช่ผู้ชายคนแรกของเธอ แต่เธอกลับปรารถนาที่จะเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายของเขา แรก ๆ นั้นเธอคิดอย่างทนงตนว่าครอบเขาได้อยู่หมัด เพราะท่าทางเขาดูจะตามอกตามใจเธอนัก เขาจ่ายให้เธออย่างไม่อั้น มอบของขวัญราคาแพงให้เสมอถ้าเธอเพียงแค่ปรารถว่าอยากได้ พ่อเคยบอกว่าราล์ฟเป็นผู้ชายที่สุภาพ แม้จะดู

เฉื่อย ๆ เนือย ๆ ในบางครั้ง แต่ราล์ฟนั้นฉลาดเป็นกรด เมื่อเขาไม่ชอบใจหรือไม่พอใจขึ้นมา เขาก็ไม่เคยไว้หน้าหรือแคร์เลยว่าคนอื่นจะได้รับผลอย่างไร จากอารมณ์อันร้ายกาจของเขา

ลึก ๆ แล้วราล์ฟเป็นคนหยิ่งทนงในตัวเองอย่างมาก เมื่อต้องการแล้ว ราล์ฟก็ไม่เคยสนใจเลยว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใคร เขาแยกออกว่านี่เป็นเรื่องส่วนตัวของเขา และพ่อของเธอก็ไม่กล้าแตกหักกับราล์ฟเพียงเพราะว่าเขานอนกับเธอ ท่านเพียงแต่เตือนเธอว่า

“ ราล์ฟไม่เคยแคร์ผู้หญิงคนไหน แต่ก็ไม่เอาเปรียบใคร เมื่อถึงเวลาที่เขาเบื่อหนู หนูต้องถอยออกมาอย่าทำตัวเป็นศัตรูกับเขา ”

“ ถ้าหนูมีลูกกับเขา ”ฟาริดาเพียงแต่เปรย เธอเองก็มีความมั่นใจในเสน่ห์ของตนเองไม่น้อย

“ ราล์ฟไม่เคยปล่อยให้มันพลาด หนูน่าจะรู้ดีมากกว่าพ่อนะ ” เสียงบิดาปรามเมื่อรู้ว่าลูกสาวกำลังจะคิดจับราล์ฟด้วยวิธีนี้

“ อีกอย่างเขาไม่สนใจเรื่องการมีลูกหรอก ไม่งั้นเขาจะอยู่เป็นโสดมาได้ยังไงอายุขนาดนี้แล้ว ”

ราล์ฟไม่ได้แก่ เขาอายุแค่สามสิบเจ็ดเท่านั้น มันเป็นวัยที่อัดแน่นไปด้วยพลัง เขาเป็นคู่นอนที่ดี ฟาริดาหลงใหลในตัวเขามากขึ้น เรื่อย ๆ แต่เขาก็เหมือนกับที่พ่อเคยพูด ราล์ฟก็มีผู้หญิงอื่นไปเรื่อย และแสดงออกอย่างเปิดเผยเสียด้วย ไม่ว่าจะเป็นสาวสังคมชั้นสูง ดารา นางแบบ หรือจะเป็นโสเภณีสักคน ก็มีค่าเท่า ๆ กันในสายตาของเขา คือไร้ความหมายพอกัน ทุกคนมีความสัมพันธ์กับเขาแค่เซ็กส์เท่านั้น

นี่คงถึงเวลาที่เธอควรจะถอยออกมาอย่างจริงจังเสียทีแล้วกระมัง ? ฟาริดาคิด แต่คำพูดที่ออกจากปากกลับเป็นว่า

“ ฉันอยากจะเห็นผู้หญิงที่สามารถหยุดคุณไว้ได้จังเลยราล์ฟ ”

ราล์ฟยิ้ม กับคำพูดนี้ ฟาริดาเป็นผู้หญิงที่ฉลาด พอ ๆ กับความสวยของเธอ เพราะเธอเป็นลูกสาวของผู้ที่ร่วมธุรกิจของเขา เธอจึงมีข้ออ้างที่จะพบเขาได้บ่อย ๆ แต่เมื่อเขาแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์นั้นจบลงแล้ว เธอควรจะรู้ว่าตอนนี้ เขาคิดกับเธอเสมือนเป็นเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น

“ ข้อแรก ต้องสวยน้อยกว่าคุณ ” ราล์ฟตอบคำถาม แล้วยิ้มออกมาเมื่อใบหน้าใส ๆ แต่บึ้งตึงตาวาว

ของกินรีผ่านแว่บเข้ามา

“ ผมเป็นคนขี้หึง มีเมียสวยไม่ได้หรอก ไม่อยากฟาดฟันกับหนุ่ม ๆ ทั้งหลาย ”

“ พูดเป็นเล่น ” ฟาริดาค้อนให้ “อย่างคุณแค่กระดิกนิ้วก็วิ่งชนกันแล้ว ”

“สงสัยคนนี้จะสายตาสั้น ผมกระดิกจนนิ้วแข็งก็ไม่เห็นขยับเลย ”ราล์ฟพูดตลก

ฟาริดาหัวเราะ “ คุณนี่ชอบพูดล้อเล่น ดิฉันนึกว่าจะมีจริง ๆ เสียอีก ”

ราล์ฟอมยิ้มนิด ๆ มองผ่านแว่นดำออกไปทางเข้าของสระว่ายน้ำก็เห็นเอริคที่ใส่เพียงกางเกงว่ายน้ำตัวเดียวเดินเคียงคู่มากับสาวน้อยในชุดบิกินี่สีเขียวสด รูปร่างน่ากิน เจ้าหล่อนดูเหมือนจะอธิบายบางอย่างให้เอริคฟัง เอริคก็เงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ และคงจะถูกใจอะไรสักอย่าง จึงรวบตัวคนพูดขึ้นมากอดและจูบอย่างดูดดื่มโดยไม่แคร์สายตาผู้คนที่ค่อนข้างจะหนาแน่นที่สระว่ายน้ำนี้ เนื่องจากเป็นวันเสาร์

“เอริคนี่เจ้าชู้ไม่เบานะ คงมีอะไรดี ๆ ที่นี่จึงมาหาคุณบ่อย ๆ ” ฟาริดาพูดน้ำเสียงเฝื่อน ๆ ผู้ชายรูปหล่อ

ทั้งสองคนที่เป็นเพื่อนสนิทกันนี้ คงมีนิสัยไม่แตกต่างกัน

“ พวกคุณเคยสนใจผู้หญิงคนเดียวกันบ้างไหม ” เธอถามมองเอริคที่กำลังเดินเข้ามาหา

“ ก็มีบ้าง ” ราล์ฟตอบ

“ส่วนมากใครเป็นฝ่ายชนะ ”

ราล์ฟมองหน้าคนถามแล้วตอบอย่างจริงใจว่า

“เราไม่เคยทะเลาะกันเรื่องผู้หญิง ”

ฟาริดาถอนใจแผ่ว สรุปก็คือว่า พวกเขาไม่ได้เห็นผู้หญิงดีไปกว่าความเป็นเพื่อนของกันและกัน

“เฮ้ ! ฟรีดา ”เอริคทักแล้วเอ่ยต่อเป็นภาษาอังกฤษเพราะพูดไทยไม่ได้เหมือนราล์ฟเมื่อเดินเข้ามาใกล้ ๆ ว่า “ไม่นึกว่าจะเจอคุณที่นี่ ”

“ ฉันมาหาราล์ฟ ” ฟาริดาเอ่ยตอบเป็นภาษาเดียวกัน เอริคมักจะเรียกเธอสั้น ๆ ว่าฟรีดา

“ไม่นึกว่าจะมาเจอคุณแบบนี้เหมือนกัน ” หญิงสาวยิ้มอย่างล้อเลียนเมื่อเห็นว่าอริคยังโอบเอวสาวน้อยนั้นอยู่

เอริคยิ้มกว้าง เปลี่ยนไปโอบไหล่คนข้างตัว แนะนำว่า “นี่ริต้า เราเจอกันที่งานปาร์ตี้ ริต้านี่ฟรีดา และราล์ฟเพื่อนผม ”

แม่สาวริต้าที่ดูหน้าแล้วเป็นคนไทยร้อยเปอร์เซ็นต์ยิ้มหวานผ่านฟาริดาไปยังราล์ฟ แววตาฉายแววสนใจ

เอริคไม่สนใจอะไร เขาทรุดตัวลงนั่ง พร้อมกับรั้งร่างริต้าให้นั่งตักเขาไปด้วย ซึ่งคงสร้างความพอใจให้เจ้าหล่อนไม่น้อยจึงเอนกายใช้หลังพิงอกเอริคเอาไว้

ฟาริดามองภาพนั้นแล้ว ก็นึกถึงที่เธอเคยทำกับราล์ฟ หญิงสาวนึกปลงในใจ แม่สาวนั่นคงจะคิดว่าเอริคติดใจหล่อนมากละซิ ให้ผ่านไปสักวันสองวันเถอะ จะรู้สึก แต่ก็ว่าหล่อนได้เหรอ ที่หล่อนสนใจอาจจะป็นแค่เงินที่เอริคจ่ายให้ก็ได้ หน้าตายังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย อาจจะเป็นนักศึกษาที่หางานพิเศษแบบนี้ทำเพื่อเลี้ยงตัวเองหรือครอบครัวก็ได้ มันก็ใช้ข้ออ้างนี้ เป็นเหตุผลทุกครั้งที่มีข่าวครึกโครมในหนังสือพิมพ์ เมื่อถูกจับได้ว่าเป็นนักศึกษาค้ากาม

“ ฉันตั้งใจมาชวนราล์ฟไปล่องเรือ ” ฟาริดาเอ่ย “แต่ราล์ฟไม่ว่าง ”

“ เป็นไปได้ไงที่นายไม่ว่างราล์ฟ ” เอริคหันไปถาม แต่แล้วเหมือนนึกขึ้นได้ เขายิ้มออกมาพูดเคล้าเสียงหัวเราะเป็นภาษาอาหรับอย่างรัวเร็วว่า

“ อย่าบอกฉันนะว่านายกำลังจะตามจีบแม่สาว

นั่น ฉันว่านายน่าจะใช้บริการของมิสซิสปริมนะ อย่างนี่เห็นไหม ? ” เขาพยักหน้าให้มองคนที่ตัก

“ หุ่นไม่ต่างจากสาวนั่นหรอก เวลาอยู่บนเตียงเหมือนนางแมวยั่วสวาทเราดี ๆ นี่เอง นายอยากลองบ้างไหม ? ” เอริคเสนอเหมือนเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาและราล์ฟที่จะแบ่งปันคู่นอนกัน

ราล์ฟส่ายหน้าไม่ตอบ แต่คนที่แสดงความไม่พอใจออกมาคือฟาริดา

“ เอริค อย่าเสียมารยาทพูดภาษาที่ฉันฟังไม่รู้เรื่องนะ ”

เอริคหันมาพูดเป็นภาษาอังกฤษ “ ขอโทษฟรีดา ผมเพียงแต่พูดถึงผู้หญิงที่ราล์ฟกำลังตามจีบอยู่ เธอเป็น ….”

“ หุบปาก เอริค ” ราล์ฟส่งเสียงเตือนหนัก ๆ

ฟาริดาทำสีหน้าสนใจ พอ ๆ กับแม่สาวลลิตาที่นั่งอยู่บนตักของเอริคก็หูผึ่งขึ้นมาทีเดียวเหมือนกัน จะไม่ให้เธอสนใจได้ไงละ ในเมื่องานปาร์ตี้เมื่อคืน แม้จะเต็มไปด้วยบุรุษหลายวัยที่กระเป๋าหนักทั้งหลาย ราล์ฟก็เป็นคนหนึ่งที่ลลิตาหมายจะสร้างความสนใจให้เขา แต่เขาเพียงแต่แว่บมาและทิ้งเพื่อนเอาไว้สามสี่คนแล้วออกไปในทันที

ลลิตาชอบมางานปาร์ตี้ที่คุณปริมจัดบังหน้าในการหาสาว ๆ ซึ่งมีนักเรียน นักศึกษาหรือดาราบางคนที่ต้องการหาเงิน โดยใช้เนื้อตัวเข้าแลก แต่ก็มีบ้างเหมือนกันที่ผู้หญิงบางคนก็มาเพราะต้องการหาคู่นอนใหม่ ๆ ให้กับตนเอง ลลิตามางานปาร์ตี้เพราะคุณปริมเชิญมา ตอนนี้เธอไม่ได้มีปัญหาทางการเงินเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เพราะมีนักธุรกิจเชื้อชาติเดียวกันกับราล์ฟเป็นคนเลี้ยงดูเธออยู่ แต่ช่วงนี้เขาไปต่างประเทศ ความเหงาทำให้เธอตอบรับคำเชิญคุณปริม และรู้สึกดีใจที่ได้เจอกับเอริค และกลายเป็นคู่ขากันมาตลอดทุกครั้งที่เอริคมาเมืองไทย เขาเป็นชายหนุ่มที่วิเศษมากสำหรับเธอเมื่อคืนนี้ และคิดว่าตัวเองก็คงทำให้เขาติดใจอยู่ไม่น้อย เขาเกาะแกะเธออยู่ไม่วางมือเลยตั้งแต่เช้านี้ แม้กระทั่งตอนนี้เธอก็ยังนั่งอยู่บนตักเขา ราวกับว่าเขาจะขาดเธอไม่ได้ ลลิตาคิดอย่างลำพอง

และราล์ฟที่เป็นเพื่อนของเขาก็ดูน่าสนใจไม่น้อย เธอหมายตาเอาไว้แล้วตั้งแต่เมื่อคืนก่อนหากไม่ติดเอริคเสียก่อน เธอมั่นใจว่าจะทให้ราล์ฟสนได้เธอได้ เมื่อรู้ว่าราล์ฟกำลังสนใจผู้หญิงอื่นอยู่ ความรู้สึกอยากเปรียบเทียบก็เกิดขึ้น อยากรู้ว่าผู้หญิงที่ราล์ฟสนใจนั้นเป็นอย่างไร

“ ต๊าย ! ” ฟาริดาอุทานขัดขึ้นมา “ถ้างั้นที่

คุณพูดเมื่อกี้ก็เรื่องจริงนะสิราล์ฟ ”

ราล์ฟยิ้มเฉยไม่พูดอะไร สำหรับคนที่ใกล้ชิดจะรู้ว่าท่าทางของเขาหมายถึงไม่ต้องการให้ใครมาซักไซ้

“ ฟรีดาตั้งใจจะชวนนายไปแทน เอริค ” ราล์ฟพูดไปถึงเรื่องล่องเรือ แสดงให้รู้ว่าเขาไม่ต้องการพูดเรื่องของเขา

“แต่ท่าทางเอริคคงไม่ว่างเหมือนกันละมัง ” ฟาริดาขัดคอ

“ เฮ้ ! ผมว่างเสมอสำหรับคุณฟรีดา เมื่อไหร่ละ ? ” เอริครีบบอกไม่เกรงใจคนบนตักแม้แต่น้อย

“ ประมาณอาทิตย์หน้า ”

“ ได้เลยไม่มีปัญหา บางทีผมอาจจะชวนนาย

โรเจอร์ไปด้วยเขาจะแวะมาอาทิตย์หน้าพอดี คุณพอจะมีที่ว่างใช่ไหม ”

“คุณจะเอาเพื่อนไปกี่คนก็ได้เอริค ” ฟาริดาตอบแล้วลุกขึ้นยืน รูปร่างในชุดว่ายน้ำที่เปลือยหลังสีแดงสด งดงามไร้ที่ติ

“ ฉันจะว่ายน้ำ ไปด้วยกันไหมราล์ฟ ? ”

ราล์ฟขยับตัวอย่างเกียจคร้าน

“นายไม่ลงเหรอเอริค ”

“ อีกเดี๋ยวเพื่อน ” เอริค ตอบยิ้มเป็นนัย ๆ ก่อนจะก้มลงหอมแก้มริต้าฟอดใหญ่อย่างไม่อาย

ลลิตาใช้หางตาชำเลืองตามราล์ฟที่เดินเคียงคู่ไปกับกับฟาริดาอย่างอิจฉา สิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอรู้สึกขุ่นเคืองก็คือ คนทั้งคู่ทำเหมือนเธอไม่มีชีวิตตัวตนอยู่เลย ขณะที่พวกเขาคุยกัน และราล์ฟไม่แม้แต่จะมองหรือเอ่ยปากพูดทักทายอะไรกับเธอเลย

กินรีต้องฝืนตัวให้เดินตรงเข้าไปในลิฟท์อย่างมั่น คง เธอต้องยืนรอเป็นครู่กว่าลิฟท์จะถึงชั้นที่ต้องการ นึกโมโหตัวเองที่ไม่น่าใจอ่อน ไปร่วมฉลองสอบเสร็จกับเพื่อน ๆ เลย เพราะเพิ่งจะฟื้นจากการป่วยใหม่ ๆ ร่างกายยังไม่คืนตัวเต็มที่ แต่กินรีก็เผลอดื่มเข้าไปไปมากพอควร ซึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงไม่มีอาการมึนจนจะเรียกได้ว่าเมาถึงขนาดนี้

กินรีปฏิเสธเพื่อนชายที่จะขึ้นมาส่งถึงบนห้อง เธอให้เขาจอดรถส่งแค่หน้าตึก เพราะยังมีเพื่อน ๆ อีกหลายคนที่จะต้องขับรถตระเวณส่ง หากเป็นเมื่อก่อน ก็คงเป็นเธอนี่ละ ที่ต้องคอยตระเวณขับรถส่งเพื่อน แต่มาถึงตอนนี้ เมื่อไม่มีรถ อย่างน้อยก็สบายกว่าเดิมละในเรื่องนี้

หญิงสาวยังอยู่ที่หน้าห้องพยายามจะสอดลูกกุญแจเข้ารูประตูแต่ดูเหมือนมันจะไม่สำเร็จเสียที เมื่อร่างสูงของราล์ฟเดินเข้ามาหา กินรีก็สั่นหน้านึกสงสัยว่าเขาโผล่ออกมาจากไหน

“ ท่าทางคุณเมานี่ ” เขาพูดอย่างแปลกใจ แย่งกุญแจไปจากมือของกินรีไปไขประตู

หญิงสาวดูการสอดลูกกุญแจเข้าไปอย่างง่ายดายของเขาแล้วก็ถามอย่างงง ๆ เหมือนไม่แน่ใจว่า

“ดิฉันมาผิดห้องเหรอคะ ”

“ เปล่า นี่ห้องคุณ ” ราล์ฟตอบขัน ๆ เปิดประตูกว้างแล้วเดินเข้าไปก่อน

“ ก็แล้วคุณเข้าไปทำไม ” เธอถามเหมือนจะสงสัยมากกว่าไม่พอใจ

“ ก็แล้วคุณจะเข้ามาไหมละ ”ราล์ฟย้อนขำ ๆ

“ ห้องดิฉันแน่นะ ” กินรีย้ำ

ราล์ฟหัวเราะกับ ท่าทางมึน ๆ ของเธอ กินรีดูสวยและน่าขันปนกันในสายตาของเขาตอนนี้

“ เข้ามาเถอะน่า ”ราล์ฟยื่นมือมาฉุดเธอ “ จะยืนอยู่ข้างนอกให้ใครเขาเห็นเหรอว่าผมอยู่ในห้องคุณ ”

“ จะเป็นไรไป ” กินรีพูดเสียงดัง เดินเข้าไป

ตามแรงดึงของราล์ฟ

ราล์ฟพาเธอมาที่โซฟา หญิงสาวปลดกระเป๋าออกจากบ่า สลัดรองเท้าออก ทรุดตัวลงนั่งเอาศีรษะพิงพนักโซฟา หลับตายกขาทั้งสองข้างพาดวางที่โต๊ะกลาง ไม่สนใจกับกระโปรงตัวสั้นที่ร่นขึ้นมาสูง

“ ดิฉันมึนมากเลย คุณออกไปเถอะ ” เธอบอกเขาทั้ง ๆที่หลับตา

“ ไปฉลองอะไรมาละ ? ” ราล์ฟถาม พยายามไม่มองไปที่ท่อนขาอันเรียวงามของเธอที่พ้นขอบกระโปรงลงมา

“ สอบเสร็จ ”

“ กาแฟสักถ้วยไหม จะได้สร่าง ”

“ ไม่เอา ดิฉันจะนอน คุณออกไปเถอะ ”

“ นอน ทั้ง ๆ อย่างนี้เหรอ เหม็นแย่ ” ชายหนุ่มย่นจมูก

“ม่าย … ดิฉันต้องอาบน้ำก่อน คุณออกไปเถอะ ” เธอไล่อีกครั้ง

“ ก็ไปอาบซิ ” เขาพูดเฉยไม่ขยับ

“ ราล์ฟ ” กินรีเรียกชื่อเขา หัวเราะในลำคอไม่ลืมตาขณะที่พูด

“เวลาอาบน้ำดิฉันแก้ผ้านะ และดิฉันก็แค่มึนไม่ได้เมา พอที่จะทำอะไรอย่างนั้นต่อหน้าคุณด้วย คุณออกไปเถอะ ”

“ ยังไม่ใช่ตอนนี้หรอก ”ราล์ฟปฏิเสธ “ผมรอคุณตั้งแต่หัวค่ำจะมาถามว่า เมื่อไหร่จะได้เริ่มงานกับผมเสียที ”

“ งานอะไร ”

“ อ้าว ! แค่นี้ก็ลืมแล้ว สอนหนังสือผมไง ”

กินรีลืมตาปรือมองเขาแล้วยิ้มยั่ว

“ ความจริงแล้ว ....คุณไม่อยากให้ดิฉันสอนหนังสือใช้หนี้หรอกใช่ไหม ? ”

“ แล้วคุณคิดว่าผมอยากให้คุณทำอะไร ” ราล์ฟถามนึกสนุกกับการได้โต้ตอบกับเธอขณะที่เธอยังเมาอยู่ ใบหน้าท่าทางของกินรีตอนนี้ดูเซ็กซี่เป็นที่สุดในสายตาเขา

“ คุณอยากนอนกับดิฉันมากกว่า ”

“ คุณพูดออกมาเองนะกินรี ” ราล์ฟคราง มองร่างแบบบางที่นั่งยั่วยวนเขาอยู่ตรงหน้าอย่างข่มใจ

“ คุณรักดิฉันหรือเปล่า ?ราล์ฟ ”กินรีตั้งคำถามเอาชนิดที่ชายหนุ่มถึงกับสะดุ้ง

“ เปล่า ” เขาตอบโดยเร็วไม่คิด

“ ก็แล้ว … ทำไมคุณถึงอยากจะนอนกับดิฉันด้วยเล่า ? ” เธอถามเหมือนสงสัยอยากรู้คำตอบจริง ๆ

“ มัน …ไม่เกี่ยวกัน ” ราล์ฟตอบช้า ๆ อย่างระวังคำพูด แล้วเขาก็ได้ยินเสียงกินรีหัวเราะในลำคอก่อนจะพูดว่า

“ ผู้ชายแยกเซ็กส์ออกจากความรัก แต่ผู้หญิงรวมเซ็กส์กับความรักไว้ด้วยกัน คุณเคยคิดไหมว่าหลังจากที่คุณได้นอนกับดิฉันแล้ว ดิฉันจะเป็นยังไงต่อไป ”

“ ผมไม่เอาเปรียบคุณหรอก ” เสียงเขาหนักแน่นจริงใจ

“ คุณจะจ่ายให้ดิฉันอีกเท่าไหร่ ? ” คราวนี้เธอถามจ้องหน้าเขาเขม็ง

ราล์ฟอึ้ง ตอบว่า “คุณกำลังเมา ผมไม่ พ ูดเรื่องนี้กับคุณ ”

กินรีหัวเราะเสียงดัง “ อย่าขี้ขลาดเลยน่าราล์ฟ ” เธอว่า “เอางี้ไหม ถ้าดิฉันต้องมีเซ็กส์กับคุณจริง ๆ ครั้ง

แรกดิฉันถือว่าให้คุณฟรี ๆ ก็แล้วกัน แต่ถ้ามีครั้งที่สอง คุณต้องแต่งงานกับดิฉัน ตกลงไม๊ ? ”

ราล์ฟมองหญิงสาวนิ่งนานด้วยสายตาอ่านไม่ออก ขณะที่กินรีก็มองตอบเขานิ่งเหมือนกัน

อาการมึนงงในตอนแรก ๆ นั้นหมดไปแล้ว มีเพียงประกายตาท้าทายเท่านั้นบนใบหน้างาม ในที่สุดราล์ฟก็เป็นฝ่ายพูดอย่างช้า ๆ

“ ผมว่า ... คุณคงอยากจะเตรียมบทเรียนให้ผมใช่ไหม?กินรี ต้องขอโทษไว้ล่วงหน้าเลยนะว่า ผมอาจจะเรียนได้ไม่ดีเท่าที่คุณตั้งใจไว้ แต่อย่าหมดกำลังใจเสียก่อนละ คุณอยากจะเริ่มงานตั้งแต่พรุ่งนี้เย็นเลยไหม ? เพราะ ... สำหรับมือใหม่อย่างคุณ ผมว่ายิ่งเริ่มเร็วยิ่งดีนะ ”

กินรีเหยียดยิ้มกับความนัยที่พูดออกมาของเขา

“ ก็ดีค่ะ ”เธอพูดแล้วก็ลุกขึ้นปลดกระดุมเสื้อเฉย “คุณออกไปเถอะ ดิฉันจะอาบน้ำนอน ”

ราล์ฟไม่ให้หญิงสาวเตือนอีกครั้ง เขาเดินไปยังประตูห้อง หันมามองก่อนจะออกไป ก็เป็นตอนที่กินรีเหวี่ยงเสื้อนักศึกษาออกจากตัว เหลือแต่บราเซียร์สีดำตัวจิ๋วที่ประคองทรวงอกอวบอิ่มนั้นไว้ ชายหนุ่มถอนหายใจ ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่ลืมที่จะกดลอคปิดประตูห้องให้เธอ

คุยกับฟีลิปดาถึงเรื่องดั่งไฟพิศวาสที่นี่

นวนิยายเรื่อง ดั่งไฟพิศวาส ในรุปแบบ พอคเก็ตบุ้ค พิมพ์ครั้งที่ 2ราคา159 บาท สนใจ
คลิก

 

นวนิยาย ดั่งไฟพิศวาส ในรูปแบบ E-book
สนใจ
คลิ


© ลิขสิทธิ์ตามกฏหมายโดย ฟีลิปดา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

๑๐๐ คำถามสร้างนักเขียน
นวนิยายคุณเขียนได้ด้วยตัวเอง
 

 

ดั่งไฟพิศวาส
นวนิยายรักเร้าอารมณ์
 

 

2009 free writing

 



๕๐๕ แคนโต้แห่งความรัก

 

 

 

  http://www.forwriter.com . © 2005 All rights reserved.