๒
เช้าวันรุ่งขึ้น กินรีไม่คิดจะรอราล์ฟ แต่ก็ไม่ สามารถจะทำได้เมื่อรู้จำนวนเงินที่จะต้องจ่าย ราล์ฟมารับเธอเอาเมื่อประมาณสิบเอ็ดโมง หญิงสาวทำไม่รู้ไม่ชี้ ปล่อยให้เขาเป็นคนจัดการทุกอย่างให้ โดยเฉพาะเรื่องเงิน
เมื่อราล์ฟจัดการทุกอย่างเรียบร้อยจนเข้าไปอยู่ในรถ กินรีไม่คิดสนใจขอบคุณราล์ฟ ที่ช่วยรัดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ สิ่งแรกที่กินรีทำก็คือ
. เอาบิลค่าใช้จ่ายที่ราล์ฟยัดมันลงไว้ในถุงยาขึ้นมาดู
ทำไมคุณไม่ปล่อยให้ดิฉันเป็นลมอยู่ตรงนั้นซะเลยนะ อย่างน้อยตอนฟื้นขึ้นมาดิฉันจะได้คลานไปโรงพยาบาลที่ค่ารักษามันโหดน้อยกว่านี้หน่อย กินรีพูดออกมาเมื่อเห็นตัวเลขค่าใช้จ่าย
ผมตกใจ เลยไม่ทันคิด ราล์ฟบอกนึกขำน้ำเสียงแค้น ๆ ของเธอ
แพงเป็นบ้า แค่เป็นหวัดเฉย ๆ ปาไปเป็นหมื่นสองหมื่น หญิงสาวบ่น
ไม่เห็นจะต้องคิดมาก เงินแค่นั้นเอง เขาบอกหน้ายังมองตรง ขับรถอย่างระวัง
สำหรับคุณมันอาจจะน้อย แต่มันมากสำหรับดิฉัน กินรีเผลอตวัดเสียงเข้าใส่
เอาไงดีละ ราล์ฟยิ้มขันพูดเหมือนหารือ
ออกกันคนละครึ่งไหม โทษฐานที่ผมพาคุณเข้าโรงพยาบาลผิด หรือจะให้ผมจ่ายคนเดียวก็ได้นะ
ดิฉันไม่รับเงินใครฟรี เธอบอกอย่างถือตัว ใครบอกว่าผมจะให้ฟรีเล่า บอกแล้วไง ผมทำอะไรหวังผลตอบแทนเสมอ โดยเฉพาะผู้หญิงสวย ๆ แบบคุณ
กินรีเชิดหน้า มองเขาอย่างหมิ่น ๆ ฝันไปเถอะ ถ้าคิดจะได้อะไรนอกเหนือจากเงินที่คุณจ่ายแทนดิฉัน
แล้วคุณคิดว่า ผมต้องการอะไรอื่นจากคุณนอกจากเงินงั้นเหรอ ?
ดิฉันไม่ใช่เด็กไร้เดียงสานี่
มิน่า ถึงได้คิดมากนัก คุณคิดว่าผมจะขอให้คุณนอนกับผมรึไง ? เขาพูดตรง ๆ ชำเลืองเห็นหน้ากินรีแดงกล่ำขึ้นมาทีเดียว
แต่มันน้อยไปหน่อยนะสำหรับผม ถ้าจะเปรียบกับที่เคยจ่าย แต่อย่างว่าละผู้หญิงผู้ชายไม่ใช่มีไว้เพื่อเซ็กส์อย่างเดียว คุณไม่คิดหรือว่าผมอาจจะต้องการเป็นเพื่อนกับคุณเฉย ๆ ก็ได้ ราล์ฟพูดอย่างสบายๆ
ไอ้ที่คุณทำกับดิฉันเมื่อคืน มันเชื่อยากว่าคุณคิดอยากจะเป็นเพื่อนเฉย ๆ กินรีแค่นเสียงอย่างรู้ทัน
ก็เมื่อคืน คุณมันอวดดี แถมยังทำร้ายร่างกายผม ราล์ฟไม่ยอมจนมุม
ก็คุณพูดไม่ดี กินรีเสียงแข็งขึ้นมา
โธ่เอ้ย ! ก็แค่พูด ไม่ได้ทำจริง ๆ เสียหน่อย ใครจะไปทำอะไรคนเป็นลมหมดสติอย่างนั้น
ดิฉันคงเป็นพยานให้คุณได้หรอกเรื่องนี้ เธอเยาะ
ก็แล้วแต่จะคิด แต่พูดได้อย่างมั่นใจเลยละ ตั้งแต่เกิดมาถ้าลองผู้หญิงเซย์โนละก้อผมไม่แตะเลย ราล์ฟพูดอย่างหยิ่ง ๆ
แม๊ ! ตอนดิฉันเป็นลมคง บอกเสียงดังเลยละ กินรีย้อนอย่างหมั่นไส้
ให้ตายเลยคุณนี่ ราล์ฟชักยั๊วะ คุณไม่ใช่นางฟ้านางสวรรค์มาจากไหน พอที่จะมีข้อยกเว้นไม่ให้ผมอยากได้คุณ ก็คนเดินดินเหมือนกันนี่นา ยอมรับละว่าผู้หญิงบางคนผมต้องจ่ายเงินเพื่อนอนด้วย แต่บางคนก็ไม่ต้องจ่ายเพราะพอใจกันทั้งสองฝ่าย ผมไม่ใช่นักฉวยโอกาส จะได้บีบบังคับคุณด้วยเงินเล็กน้อยแค่นี้ คุณมีเมื่อไหร่ก็คืน ผมไม่วุ่นวายกับคุณหรอก ถ้าคุณไม่พูดว่าได้โปรดเถอะราล์ฟ
ได้โปรดเถอะราล์ฟ เขาเน้นเสียงเล็กแหลมเลียนเสียงเธอในตอนท้าย
เจอคนพูดตรง ๆ เข้าอย่างนี้กินรีเลยนิ่งเงียบ รู้จักกันไม่เท่าไหร่ทำไมถึงได้มาคุยเรื่องแบบนี้ได้นะ และที่แปลก เธอไม่ยักโกรธเขามากเท่าที่ควรที่พูดแบบนี้กับเธอ กินรีนึกอย่างโมโหตัวเอง
เมื่อกินรีนั่งเงียบ ราล์ฟเองก็นิ่งขรึมไปเหมือนกัน จนรถคลานเข้าไปจอดถึงที่จอดรถใต้ตึก กินรีก็ถอดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วเปิดประตูลง เดินตัวตรงไปที่ลิฟท์เสียดื้อ ๆ ไม่พูดสักคำ
ราล์ฟมองตามอย่างหมั่นไส้ เรารึอุตส่าห์ช่วยจะขอบคุณสักคำก็ไม่มี ..ได้ตัวเมื่อไหร่จะต้องดัดนิสัยเสียให้เข็ด
ชายหนุ่มเปิดประตูรถจะลงบ้าง แล้วก็ต้องจุ๊ปากอย่างเอือมระอา เมื่อเห็นถุงยายังวางอยู่ที่เบาะ
จริง ๆ น๊า ! ชายหนุ่มพูดอย่างเหลืออด คว้าถุงยา จัดการลอครถเป็นที่เรียบร้อยก็เดินไปสมทบกับกินรีที่รออยู่หน้าลิฟท์ ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรกัน จนกระทั่งมาถึงหน้าห้องของกินรี เธอค้นกุกกักในกระเป๋า หยิบกุญแจสอดใส่รูประตูแล้วหันมาพูดกับราล์ฟว่า
ถ้าตามมาเอาเงินละก้อ บอกตรง ๆ ดิฉันยังไม่มีให้ในตอนนี้
ฟังน้ำเสียงราบเรียบเย็นชาของเธอแล้ว ราล์ฟได้แต่ข่มอารมณ์
ถ้าคุณไม่มีมารยาทพอที่จะขอบคุณผม ก็น่าจะเลี้ยงกาแฟผมสักถ้วยเป็นดอกเบี้ยก็ยังดี
กินรียอมให้เขาเข้ามาในห้องอย่างเสียไม่ได้ เธอโยนกระเป๋าไปไว้บนเตียงที่ยังยุ่งเหยิงเนื่องจากไม่ได้จัดเก็บตั้งแต่วันที่เธอตั้งใจจะออกไปหาหมอ แต่ต้องนอนซมที่โรงพยาบาลแทน หันมามองราล์ฟก็เห็นเขาช่วยเหลือตัวเองได้อย่างน่าหมั่นไส้ โดยการไปนั่งสบายที่โซฟาที่เธอจัดไว้เป็นมุมรับแขกเล็ก ๆ ชายหนุ่มถือวิสาสะ หยิบเอารีโมตที่เธอวางทิ้งไว้เปิดเครื่องเสียงเธอฟังเฉย
กินรีมองเขาแล้วถึงกับถอนใจเฮือก เดินไปเสียบปลั๊กกระติกต้มน้ำด้านในของมุมห้องที่จัดเป็นครัวเล็ก ๆ ของเธอ
ผมชอบเพลงนี้ Smoke gets in your eyes
เสียงราล์ฟแว่วมา
มันเรื่องอะไร มาชอบเหมือนฉัน
กินรีคิด ขณะหยิบเอาของที่เธอซื้อมาจากมินิมาร์ทในวันฝนตกออกมา โชคดีที่เธอซื้อกาแฟสำเร็จรูปมาด้วย
ระหว่างรอน้ำเดือด กินรีจัดการเอาคัพโจ๊กที่เหลือกินวันก่อนใส่ถุงขยะ ล้างจานชามที่แช่ทิ้งไว้สองสามใบ จากนั้นก็ไปหยิบซองอาหารปลามาเทลงในอ่างแก้วใสใบเขื่องที่เธอเลี้ยงปลาเงินปลาทองเอาไว้ มันตั้งอยู่บนโต๊ะอาหารคู่กับกระถางเคลือบสีขาวที่ปลูกต้นพลูด่างเอาไว้ สบายใจที่เห็นมันยังแหวกว่ายน้ำได้อย่างปกติแม้ว่าจะไม่ได้ให้อาหารไปเสียสองสามวัน หันไปชำเลืองดูราล์ฟอีกครั้ง ก็เห็นเขานอนเอนตัวราบยาวไปตามโซฟา ใช้ฝ่ามือประสานไว้ที่ท้ายทอยตัวเองหลับตาเหมือนกันจะดื่มด่ำไปกับเสียงแซกโซโฟนที่บรรเลงเพลงโปรดของตัวเอง
เห็นท่าทางเขาแล้วกินรีก็นึกแปลก ๆ ในใจ เพราะที่เห็นเขาครั้งแรกก็คือตอนที่เขาโอ้โลมผู้หญิงคนหนึ่งอย่างหน้าไม่อายในลิฟท์ ครั้งที่สองเธอก็ตบหน้าเขา ครั้งที่สามเธอก็ถูกเขาจูบที่โรงพยาบาล แล้วตอนนี้สิ เขาเข้ามานอนอย่างสบายอารมณ์ในห้องของเธอ
. ในช่วงเวลาเพียงสามสี่วันเท่านั้น เขาก็รุกเข้ามาใกล้เธอ อย่างที่ไม่เคยมีเพื่อนชายคนใดทำได้มาก่อน แม้กระทั่งคนที่เคยเป็นคู่หมั้นของเธอก็ยังไม่เคยมีโอกาสอยู่ลำพังกับเธอสองต่อสองเช่นนี้
กินรีปฏิเสธว่า เธอไม่ได้หวั่นไหวไปกับรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลาของเขา เพราะที่ผ่านมาเธอก็เจอะเจอมาไม่น้อย และเธอก็รับรู้โดยสัญชาตญาณได้ว่า ความสนใจที่ราล์ฟมีต่อเธอนั้นมันส่อไปในทางใด แต่เขาก็ไม่ได้เร่งรัดหรือบีบบังคับแต่อย่างไร มันเหมือนกับว่าเขามีความมั่นใจเต็มเปี่ยมว่าต้องได้อย่างที่เขาต้องการ
กินรีคิดอยากจะลองดีในเรื่องนี้เหมือนกันเพราะเธอเองก็เป็นผู้หญิงที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงมากคน
หนี่ง ความกังวลต่อเรื่องนี้ก็มีเพียงความรู้สึกที่เหมือนมีพลังดึงดูดบางอย่างที่มองไม่เห็นระหว่างเขาและเธอ ซึ่งสิ่งนี้มันทำให้เธอใจสั่นทุกครั้งที่ถูกเขาแตะต้อง นั่นเป็นสาเหตุที่เธอปัดป้องทุกครั้งที่เขาสัมผัสเธอ
ราล์ฟเป็นสุภาพบุรุษพอควร แต่เมื่อเธอไปล่วงละเมิดก้าวร้าวเขา เขาก็ตอบโต้มาอย่างที่เขาพอใจ ไม่ว่าจะเป็นทางวาจาหรือการกระทำ โดยไม่สนใจว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร สัญชาตญาณเตือนให้รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เล่น ๆ แต่หัวใจของกินรีสั่งตัวเองให้กล้า ๆ หน่อยอะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด
หญิงสาวเตรียมถ้วยกาแฟเมื่อได้ยินเสียงน้ำใกล้เดือด
น้ำตาลกี่ก้อนคะ เธอถามเขาเสียงดัง
หนึ่ง ครีมไม่ต้อง ราล์ฟบอกสูตร สายตาเพ่งไปที่ภาพ ๆหนึ่ง
เมื่อกินรีถือถ้วยกาแฟเดินเข้ามา ราล์ฟก็ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง หญิงสาววางถ้วยกาแฟไว้ที่โต๊ะกลางรับแขก นั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามกับเขา
นั่นภาพอะไร เขาถามก่อนจะหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาถือไว้เฉย ๆ
กินรีหันไปยังภาพนางกินรีที่ยืนทำท่าเหมือนกับจะโผบินขึ้นสู่ท้องฟ้า มันเป็นภาพจิ๊กซอว์ที่เธอต่อเล่นแก้เหงา เธอใช้เวลาเป็นเดือนกว่าจะเสร็จแม้ว่าจะมีเพียงห้าร้อยชิ้น และเมื่อต่อเสร็จเธอก็ใส่กรอบแขวนไว้ดูเล่นเท่านั้น
นั่นเป็นภาพนางกินรี หรือกินนร ตัวละครใน
วรรณคดี
เป็นความหมายของชื่อคุณ ใช่ไหม ? ดูดีมาก เขาถามมองภาพแล้วอมยิ้มนิด ๆ
กินรีไม่ตอบ และไม่ชอบใจด้วย ...ก็ภาพนั้นนางกินรีใส่เสื้อผ้าเสียเมื่อไหร่เล่า
คุณจะว่ายังไงคะ ถ้าดิฉันจะขอผ่อน เธอพูดขึ้นอย่างเป็นการเป็นงาน
ราล์ฟละสายตาจากภาพนั้น หันมาเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
ดิฉันหมายถึง เงินที่คุณกรุณาจ่ายให้ก่อนที่โรงพยาบาล กินรีบอกน้ำเสียงไม่ดีนัก เธอไม่คุ้นกับการเป็นลูกหนี้ หรือ เป็นหนี้บุญคุณกับใคร
ผมไม่ว่าไงหรอก ตราบใดที่คุณอนุญาตให้ผมเข้ามาดื่มกาแฟในห้องคุณได้จนกว่าจะหมดหนี้
ราล์ฟยกถ้วยกาแฟขึ้นดื่มเมื่อกล่าวจบ
ดิฉันคงเปลืองแน่ ๆ กินรีประชด
นานขนาดนั้น ? เขาเลิกคิ้วยิ้ม ๆ
กินรีนิ่ง กัดริมฝีปากตัวเองอย่างลืมตัวไม่สนใจท่าทางยั่วเย้าของเขา ถ้าจะหาใช้เขาโดยลำพังตัวเองละก้อ คงต้องเป็นสามหรือสี่เดือน เพราะเธอสามารถหารายได้เพิ่มขึ้นตอนปิดเทอม แต่ถ้าไม่อยากให้มันยืดเยื้อ เธอก็สามารถเอ่ยปากขอเอากับมารดาได้ แต่กินรีเลือกที่จะไม่ยอม ไหน ๆ เธอก็สามารถอยู่ตามลำพังได้เป็นปีแล้ว เรื่องอะไรจะไปยอมแพ้มารดาง่าย ๆ
ดิฉันคำนวณคร่าว ๆ แล้วว่าน่าจะเป็นสามหรือสี่งวดนะถึงจะหมดหนี้กับคุณ กินรีตอบหลังจากพิจารณาดีแล้วว่าจะพึ่งตนเองดีกว่าเอ่ยปากขอมารดา
ความจริงผมมีข้อเสนอบางอย่างให้คุณนะ ถ้าคุณสนใจผมว่าจะ
.
ดิฉันไม่สน กินรีตวัดฉับ หน้าบึ้งตาขุ่นขึ้นทันที
ผมยังพูดไม่จบ เสียงราล์ฟชักยัวะเดาได้ว่า หญิงสาวคิดอย่างไรกับสิ่งที่เขากำลังจะเสนอ
ผมก็แค่จะเสนองานให้คุณเท่านั้นมาหน้าบึ้งใส่ผมทำไม เขาว่าเอาตรง ๆ
ก็ดิฉันไม่สบายจะให้หน้ายิ้มแฉ่ง อยู่ได้ยังไง
เธอแก้ตัว ถ้าคุณดื่มกาแฟหมดแ ล ้วดิฉันจะนอนพัก
คุณสนใจเรื่องสอนหนังสือไหม เขาถามไม่สนใจการไล่ทางอ้อมของเธอ
ดิฉันสอนพิเศษเด็กอยู่แล้วทุกเย็นหลังเลิกเรียน คุณมีลูกจะให้ดิฉันสอนเรอะ
กินรีถามหน้าเฉย ราล์ฟเขม้นมองหน้าเธออย่างเหลืออด
ผมยังไม่ได้แต่งงาน และยังไม่มีลูก ไม่คิดจะมีด้วย
อ้อ .. กินรีพยักหน้ากวน ๆ
ผมจะให้สอนภาษาไทยให้ผม สนใจไหม ?
คุณพูดไทยได้ออกชัดแจ๋ว กินรีแย้ง
แต่ผมอ่าน และเขียนไม่ได้
กินรีมองเขาอย่างระแวง ถามว่า
ใครสอนให้คุณพูดภาษาไทยคะ
คุณแม่ผมเอง
ท่านเป็นคนไทย ราล์ฟตอบอย่างภาคภูมิ
คราวนี้กินรีมองเขาอย่างสำรวจ เหมือนจะค้นหาความเป็นไทยจากใบหน้าอันหล่อเหลานั้น น่าแปลก พอ
รู้ว่าเขามีสายเลือดไทยครึ่งหนึ่ง เธอก็รู้สึกวางใจเขาขึ้น
คุณสอนผมวันละสองชั่วโมง ครบหนึ่งเดือนเป็นกันว่าหมดหนี้กัน ตกลงไหม ราล์ฟยื่นข้อเสนอ
แค่สอนหนังสือคุณอย่างเดียว วันละสองชั่วโมงนี่นะ ? กินรีย้ำเพื่อความแน่ใจ
ก็แค่นั้นซิ รึว่าคุณอยากให้มีอะไรมากไปกว่านี้เหรอ ? เขาย้อนหน้าตาย
กินรีส่ายหน้า โต้ตอบเขาไม่ทัน
ผมมีข้อแม้อยู่บ้างเหมือนกัน เขามองหน้าเธอก่อนจะพูดต่อว่า ต้องเป็นการสอนที่ติดต่อกันไปจนครบสามสิบวัน ถ้าคุณขาดวันไหน ก็ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่
ถ้าเผื่อดิฉันไม่สบายหรือมีธุระ
ถ้าคุณไม่สบายจริง ๆ ก็ชดเชยวันที่หยุดให้
ผม แต่ถ้าจะติดธุระก็ต้องแล้วแต่เหตุผลอันสมควร ประเภทมีนัดกับแฟนแล้วมาอ้างว่าติดธุระ ต้องถูกปรับ
กินรีมองเขาอย่างใช้ความคิด มันต้องมีอะไรแอบแฝงมากไปกว่าการสอนหนังสือแน่ ๆ แต่เธอก็เชื่อมั่นว่าจะรับมือได้
ถ้าหากคุณเป็นฝ่ายไม่ว่างเสียเองละ
ผมยอมยกผลประโยชน์ให้คุณ
แล้วเวลาที่สอน
ราล์ฟทำท่าคิด มันน่า
จะเป็นช่วงเย็นนะ หลังจากผมเลิกงานแล้ว ทุ่มหนึ่งไปถึง
สามทุ่มเป็นไง คงไม่ดึกไปสำหรับคุณนะ ? เขาทำเสียง
ล้อในตอนท้าย
กินรีนิ่งคิด ถ้าสอนในช่วงค่ำ เธอก็มีเวลาทั้งวันในการทำงานอย่างอื่นเพื่อเป็นการหารายได้เพิ่ม หญิงสาวพยักหน้ารับ
สถานที่ละคะ
ที่ห้องผม ชั้นยี่สิบสาม เขาบอกแล้วคอยดูปฏิกิริยาของเธอ เห็นกินรีมีสีหน้าไม่ไว้วางใจ
ทำไมละ ? เขาทำหน้าซื่อ หรือจะใช้ห้องคุณก็ได้ แต่ผมว่าห้องผมน่าจะสะดวกกว่า ถ้าคุณไม่กลัวผมนะ
กินรีมองหน้าเขาเดือด ๆ กับน้ำเสียงเยาะ ๆ มีนัยตอนท้ายของเขา
จะให้พูดตรง ๆ ไหมละ น้ำเสียงเธอเคร่งเครียด ดิฉันว่าดิฉันควรจะกลัวคุณนะ คุณลองไปยืนดูตัวเองที่กระจกโน่นซิ เธอชี้ไปที่กระจกโต๊ะแต่งหน้าใกล้เตียงนอน พูดต่อว่า
คุณจะให้ดิฉันไว้ใจผู้ชายหล่อ ๆ แบบคุณ ที่ใช้เวลาเพียงสามวัน ก็ได้กอดดิฉัน จูบดิฉัน เข้ามานอนสบายบนโซฟาในห้อง ดื่มกาแฟที่ดิฉันชงให้ แถมยังวางแผนให้ดิฉันผูกติดกับคุณวันละสองชั่วโมงอยู่เป็นเดือน และ
ให้ตายสิ ! ดิฉันเพิ่งบอกให้คุณไปยื่นอยู่ใกล้เตียงนอนของดิฉันแล้วด้วย
น้ำเสียงตอนท้ายเหมือนเพิ่งนึกได้ของเธอทำให้ราล์ฟอดหัวเราะไม่ได้ เสียงหัวเราะของเขาทำให้กินรีฝืนทำหน้าบึ้งต่อไม่สำเร็จต้องปล่อยเสียงหัวเราะออกมาตามเขา เพราะอดนึกขำคำพูดตัวเองไม่ได้เหมือนกัน
ความจริงคุณเป็นผู้หญิงที่ฉลาด และมีอารมณ์ขันนะกินรี ราล์ฟพูดสายตาที่มองเธอมีแววพึงพอใจ
ดิฉันรู้ค่ะ ว่าตัวเองเป็นคนยังไง เธอเชิดหน้า ว่าแต่คุณจะให้ดิฉันเริ่มงานเมื่อไหร่
แล้วแต่คุณสะดวก ราล์ฟบอกแล้วยืนขึ้น
เห็นทีผมจะต้องไปเสียที คุณจะได้พักผ่อน เป็นอันว่าเราเข้าใจเรื่องที่ตกลงกันแล้วนะ
ราล์ฟย้ำตอนท้ายอย่างมีความหมาย กินรีมองหน้าเขาสิ่งที่พูดกันไม่เท่าไหร่ แต่สิ่งที่เข้าใจโดยไม่ต้องพูดนี่สิมันมากมาย แต่กินรีก็พร้อมที่จะลอง เมื่อพยักหน้าให้เขาเงียบ ๆ
อย่าลืมกินยาละ
ราล์ฟเตือนตอนท้าย ก่อนจะเดินไปที่ประตู เปิดออกไป พร้อมกับการลอคประตูห้องให้อย่างเรียบร้อย
เมื่อราล์ฟออกไปแล้ว กินรีก็ลุกขึ้นหยิบถ้วยกาแฟไปล้าง แล้วเดินมาหยิบถุงยาเทออก มีซองพลาสติกใส่ยาอยู่สามสี่ซอง เธออ่านแล้วก็กินตามที่คำแนะนำเขียนไว้ จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้า เช็ดตัวให้ตัวเอง แล้วใส่ชุดกระโปรงหลวม ๆ ขึ้นเตียงนอนหลับตา หญิงสาวพยายามปัดความคิดทุกอย่างออกไป เธอต้องพักผ่อนเพื่อจะได้หายเร็ว ๆ เธอจะสอบแล้วไม่ควรจะคิดเรื่องอะไรอีกนอกจากการเรียน ด้วยฤทธิ์ยาทำให้เธอเคลิ้มหลับได้ง่าย แต่ก็ไม่วายจะเห็นใบหน้าคมเข้มของราล์ฟ ลอยวนเวียนเต็มไปหมด
คุยกับฟีลิปดาถึงเรื่องดั่งไฟพิศวาสที่นี่
นวนิยายเรื่อง ดั่งไฟพิศวาส ในรุปแบบ พอคเก็ตบุ้ค พิมพ์ครั้งที่ 2ราคา 159 บาทมาแล้วค่ะ
คลิก
http://www.forwriter.com . © 2005 All rights reserved. 