forwriter.com
 
นวนิยายรักโรแมนติก

 


เล่ห์รัก ล่าหัวใจ

โดย หนึ่งลิปดา

นวนิยายชุด ตระกูลเบ็ญจรงค์

บทที่ ๑

“ ระยำ ! ลูกสาวคุณทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง? ”

กิริยาขย้ำกระดาษในมือขว้างมันไปตกกลางห้องอย่างโกรธเคือง ของพลังพล เบ็ญจรงค์ ทำให้นายวาสินธงธรรมชาติ ถึงกับหน้าซีดเผือด

แต่พลังพลไม่สนใจ เพราะอารมณ์เขาตอนนี้มันถึงขีดสุดจริงๆ ในสมองของเขางุนงงไปกับคำว่า เจ้าสาวหนี ทุเรศที่สุดที่ต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ โดยเฉพาะมันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น ในเมื่อเขาเป็นชายหนุ่มที่รูปหล่อ ฐานะก็ร่ำรวย ตระกูลดีมีชื่อเสียง มีสาว ๆ มากมายพร้อมจะโผสู่อ้อมแขนเขาเพียงแค่กระดิกนิ้ว เขามีผู้หญิงเหลือเฟือที่จะดับตัณหาทางร่างกาย จนไม่เคยคิดที่จะแต่งงาน เขาไม่ได้ต่อต้านการแต่งงาน เพียงแต่ไม่คิดว่าผู้หญิงที่รายล้อมเขาอยู่นี่จะเหมาะสมในการจะเป็นเมียหรือเป็นแม่ของลูกเขา ลึกๆ เขาดูถูกความง่ายของพวกหล่อนด้วยซ้ำ

เขาไม่เคยวาดฝันถึงสตรีที่จะมาเป็นภรรยามาก่อนว่าจะต้องมีคุณสมบัติอย่างไร รูปร่างหน้าตาดี หรือมีฐานะแค่ไหน แต่อย่างน้อยผู้หญิงก็ต้องสวยละ ถึงจะอยู่ในสายตาเขา และผู้หญิงอย่างวิชชุลดา ธงธรรมชาติ ก็สวยไม่น้อย แม้เขาจะจำรายละเอียดเกี่ยวกับเธอได้ไม่มากนัก จากที่รู้จักกันมาประมาณสามสี่เดือน เขาก็ตัดสินใจแต่งงานกับเธอ ลึกๆ แล้วเขาก็รู้ดีว่าเพราะที่ดิน อันเป็นเวิ้งอ่าวติดชายหาดอันสวยงามของเธอต่างหากที่เขาสนใจ เพราะมันดันอยู่ในใจกลางที่ดินรูปตัวยูที่โอบล้อมอันมีเขาเป็นเจ้าของต่างหาก

ที่ดินผืนนี้เขาเคยเสนอซื้อด้วยราคาที่สูงต่อนายวาสิน แต่ได้รับการปฏิเสธว่า ที่ตรงนั้นเป็นที่มรดกของวิชชุลดา ลูกสาวของเขาที่ได้รับมาจากคุณยาย ทางเดียวที่พลังพลจะเป็นเจ้าของได้ก็คือ แต่งงานกับวิชชุลดาซะ

ไม่ว่ามันจะเป็นหลุมพราง หรือกับดัก แต่พลังพลก็ไม่แคร์ ในเมื่อความคิดของการใช้ชีวิตคู่ จะแต่งงานหรือไม่แต่งงานเขาก็ยังจะทำในสิ่งที่ต้องการจะทำเท่านั้น ทะเบียนสมรสแผ่นเดียวไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้หรอก และถ้าเลือกที่จะแต่งแล้ว ทำไมเขาจะไม่เลือกที่จะรวมที่ดินผืนนี้เข้าไปด้วยเล่า

เขาตัดสินใจแต่งงานกับวิชชุลดา โดยไม่ได้บอกทางครอบครัวเป็นเรื่องเป็นราว ใครจะรู้ก็รู้จะมาก็มา และเขาเองก็ไม่ไม่ได้สนใจในพิธีมากนัก ให้ฝ่ายเจ้าสาวเป็นผู้จัดเตรียมทุกอย่าง เขาเพียงแต่เซ็นเชคเงินสดจำนวนหนึ่งที่มากโข ไว้กับว่าที่พ่อตาเขาเท่านั้น แขกที่มาโดยมากจึงเป็นแขกของเจ้าสาว ส่วนของเขาก็มีเพียงคนสนิทสองสามคม

แต่ให้ตายเถอะ ! พลังพลคิดอย่างฉุนเฉียว ไหนๆ จะแต่งงานทั้งทีทำไมจะต้องเกิดเรื่องอย่างนี้กับเขาด้วย

เจ้าสาวเขาหนีไป ทิ้งเพียงแต่โน้ตสั้นๆ ว่า

ไม่แต่ง !

มันเกิดอะไรขึ้นกับแม่สาวสิบแปด ที่ตลอดเวลาดูว่าจะหลงใหล และชื่นชมในตัวเขา ถึงได้ตัดสินใจหนีเอาในวินาทีสุดท้าย จนยากที่จะแก้ความเสียหายที่เกิดขึ้นในเช้านี้

มันก็คงจะไม่เท่าไรหรอกนะ หากว่า นายวาสินเอง จะไม่เป็นที่รู้จักในจังหวัดนี้ด้วย

ดังระเบิดล่ะ งานนี้ !

นายวาสิน มองใบหน้าขมึงถึงของว่าที่ลูกเขย แล้วถึงกับคอแห้งผาก เป็นใครก็ต้องโกรธที่เกิดเรื่องอย่างนี้ ยิ่งเป็นพลังพล เบ็ญจรงค์ด้วยแล้ว เขายังคิดว่ายังดีที่ชายหนุ่มคนนี้ไม่อาละวาดมากไปกว่านี้

เขายังคิดหาเหตุผลไม่ได้เลยว่า ทำไมวิชชุลดา จึงทำเช่นนี้ เพราะตอนนั้นเธอออกจะตื่นเต้นยินดีอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเขาบอกเรื่องที่พลังพลต้องการแต่งงานกับเธอ และลูกสาวของเขาก็ดูมีความสุขตลอดเวลาที่เฝ้าจัดเตรียมงานแต่งครั้งนี้ จนเขาเองก็อดที่จะมีความสุขใจไปด้วยไม่ได้ แม้ลึกๆ แล้วจะรู้ว่า พลังพลต้องการแต่งงานกับลูกสาวเขาเพียงเพื่อที่ดินติดชายทะเลเท่านั้น แต่เขาก็มั่นใจว่าความน่ารักสดใส มีชีวิตชีวาของวิชชุลดาจะเอาชนะใจ พลังพลได้ในที่สุด และเหนืออื่นใด เขาต้องการเงินจำนวนหนึ่ง มาล้างหนี้พนันที่เขาก่อเอาไว้ ซึ่งพลังพลก็จ่ายให้เขาอย่างใจป้ำทีเดียว

แต่ตอนนี้ มันเกิดอะไรขึ้นในหัวของลูกสาวเขาน่ะ ถึงได้ทำอย่างนี้ มีใครไปปั่นหัวเธออย่างนั้นเหรอ? สายตาเขามองกราดไปที่ วาทินี ลูกสาวที่เกิดจากภรรยาคนแรก

วาทินีเป็นพี่สาวที่วิชชุลดา รักและเชื่อฟังมากที่สุด แม้จะเป็นพี่สาวต่างแม่ก็ตาม

“ คุณจะชดเชยให้ผมยังไง? ” พลังพลตวาดถามอย่างเคียดขึ้ง แม้ในห้องจะมีอยู่หลายคนรวมทั้งลูกน้องคนสนิทของเขาด้วย แต่พลังพลจ้องเขม็งมาที่นายวาสินคนเดียว ท่าทางเขาพร้อมจะระเบิดขึ้นมาอย่างแน่นอน ถ้าไม่ได้รับคำตอบที่เขาพอใจ แต่จริงๆแล้วไม่ว่าคำตอบจะเป็นอย่างไร เขาก็อยากจะระบายโทสะใส่นายวาสิน ธงธรรมชาติเต็มที่แล้ว โดยไม่คิดจะสนใจไว้หน้ากันอีกแล้ว

“ เราน่าจะแก้ไขกันได้ ”

“ ยังไง? ”

“ เพื่อแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่แขกเหรื่อ มากันเต็มบ้านอย่างนี้ ผมคิดว่า ... ”

“ ให้ตายสิ ! ผมไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น คุณก็รู้นี่ว่าผมต้องการอะไร? ”

เสียงตวาดและท่าทีคุกคามก้าวร้าวของพลังพลที่มีต่อนายวาสิน ทำให้ทุกคนต่างหน้าซีดไปตามๆ กัน

“ ก็ไม่เห็นจะต้องแสดงท่าอสรกุ๊ยออกมาถึงขนาดนี้ ค่าเสียหายของคุณเป็นเงินเท่าไหร่? บอกมาจะชดใช้ให้ ” น้ำเสียงเรียบเย็นนี้สร้างความตื่นตะลึงให้คนทั้งห้องได้ไม่แพ้กัน นายวาสินถึงกับตัวแข็ง คนของพลังพลเองถึงกับอ้าปากค้าง จะมีสักกี่คนที่กล้าพูดอย่างนี้กับพลังพล เบ็ญจรงค์

“ เธอเป็นใคร? ”

“ ลูกสาวผมเอง ชื่อวาทินี เป็นพี่ของยัยวิช ” นายวาสินรีบตอบ

พลังพลไม่เคยสนใจมาก่อนเลยว่า วิชชุลดามีพี่สาว แต่ผู้หญิงที่นั่งจ้องตอบเขาด้วยสายตาไม่พอใจและโกรธอย่างเห็นได้ชัดถึงจะอยู่ในอารมณ์โกรธพลังพลก็ยังรับรู้ได้ว่าเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่ง แม้จะสวมเสื้อผ้าไหมแขนกระบอกสีเขียวตองและผ้าซิ่นเข้าชุดสีเดียวกัน มันเป็นสีที่เขาเกลียด และไม่คิดว่าใครใส่ได้ดูดี แต่กับผู้หญิงคนนี้มันกลับทำให้ใบหน้านั้นผุดผ่อง ผมของเธอไม่ได้ทำเป็นทรงวิจิตรพิสดารแต่อย่างใด มันแค่รวบตึงไปด้านหลังมัดด้วยรัดเกล้าสีทองปล่อยยาวลงมาเป็นหางม้า

“ มันจะช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้นะ ถ้าคุณจะแต่งงานกับวาทินีแทน ” นายวาสินพูดขึ้นอย่างขลาดๆ แต่สองเสียงต่างพูดออกมาพร้อมกัน

“ พ่อ !”

“ น้ำเน่า !”

อารมณ์เสียดายเงินกระมังที่ทำให้นายวาสินกล้าขึ้น ความคิดแล่นปราดทีเดียว เขามองพลังพลพูดอย่างมีนัย

“ ยัยวิช รักพี่สาวของเขานะ ถ้ารู้ว่าสิ่งที่ทำลงไป มีผลต่อวาทินี ยัยวิชต้องติดต่อกลับมาแน่ ” เขาเบนสายตาไปที่วาทินี แล้วพูดว่า

“ ปกติยัยวิช ไม่เคยเป็นคนหุนหันพลันแล่นอย่างนี้ เรื่องทีน้องทำได้อย่างนี้ ลูกวา ควรจะมีคำอธิบายให้พ่อฟังนะว่า มันเป็นเพราะลูกหรือเปล่า? ”

“ พ่อ วา เพิ่งมาถึงเมื่อวานนี้เองนะคะ ” วาทินี พูดอย่างเหลืออด เพราะรู้ทันความคิดของผู้เป็นบิดาดี

“ แล้วน้องสาวแกก็หายไปเช้าวันนี้ ”

“ ไม่เกี่ยวกับวาค่ะ ”

“ จะไม่เกี่ยวได้ยังไง ยัยวิชจะกล้าทำอย่างนี้เหรอถ้าไม่มีคนช่วยคิด แกต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้ ”

“ พ่อ !” วาทินีมองผู้เป็นพ่ออย่างไม่เชื่อว่าท่านจะพูดออกมาได้ หญิงสาวสุดที่จะทนจึงลุกเดินไปที่ประตู

“ กลับมานะ ” นายวาสินตะโกนใส่ลูกสาว

วาทินีไม่ฟังเสียง แต่ก็ต้องหยุด เพราะพลังพลยืนขวางเธอไว้ที่หน้าประตู หญิงสาวมองหน้าเขาเหมือนจะถาม

“ ก็แค่สงสัย คุณมีส่วนให้น้องสาวคุณหนีไปอย่างคุณพ่อคุณบอกหรือเปล่า? ”

“ แล้วไง? สงสัยจนต้องวางอำนาจขวางฉันเอาไว้อย่างนี้เหรอ? ”

พลังพลยักไหล่ มองเธอด้วยสายตาเหยียดๆ ทั้งที่กล่าวคำพูดว่า

“ เปล่า แค่อยากขอความช่วยเหลือ ”

“ เรื่องอะไร? ”

“ ไม่ใช่เรื่องที่พ่อคุณเสนอทางออกให้ผมหรอก เพราะจะแต่งงานทั้งทีผมจะแต่งกับผู้หญิงที่ผมเลือก ไอ้ที่ถูกยัดเยียดให้ผมไม่เอา ”

แววตาวาทินีวับขึ้นกับคำว่ายัดเยียด แต่พลังพลไม่สนใจเพราะเขาจ้องเธอเขม็งพูดเน้นเสียงว่า

“ ผมอยากให้คุณช่วยผม ... ตามตัวน้องสาวคุณกลับมาแต่งงานกับผมให้ได้ ”

วาทินีนึกโมโหกรุ่นอยู่ข้างในแต่แล้วก็ต้องพยักหน้า

“ ได้สิ ถ้าว่าง ”

“ ผมว่าคุณมีเวลาว่างเหลือเฟือเชียวล่ะ ไม่งั้นก็ลองถามคุณพ่อของคุณดูสิ ”

พูดแค่นี้ พลังพลก็เป็นฝ่ายที่เดินออกจากห้องไปก่อน เขาเดินผ่านแขกที่ยังจับกลุ่มพูดคุยกัน ขึ้นรถได้ก็ขับออกไปทันที ไม่สนใจกับลูกน้องสองคนที่วิ่งตามรถเขามาเลย

ไอ้เรื่องขายหน้าขายตา พลังพลไม่ยั่นนักหรอก แต่ไอ้ที่ดินนั่นต่างหาก มันจะเป็นของเขาอยู่แล้ว

จะฉลาดให้ช้าลงสักสองวันไม่ได้รึไงนะ ยัยเด็กบ้าเอ้ย !

ถ้ายัยพี่สาวอยู่เบื้องหลังจริงๆ ละก็ ... จะเล่นงานเสียให้สะใจเลย

เกลียดจริงๆ ผู้หญิงใส่สีเขียวนี่ !

:+:+:+:+:

 

 


โดย หนึ่งลิปดา


© ลิขสิทธิ์ตามกฏหมายโดย หนึ่งลิปดา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

๑๐๐ คำถามสร้างนักเขียน
นวนิยายคุณเขียนได้ด้วยตัวเอง
 

 

ดั่งไฟพิศวาส
นวนิยายรักเร้าอารมณ์
 

 

ดั่งไฟรัก
 

 

2009 free writing

 



๕๐๕ แคนโต้แห่งความรัก

 

 

 

  http://www.forwriter.com . © 2005 All rights reserved.