หนังสือพระราชชายา เจ้าดารารัศมี

ผมมีเรื่องราวเยอะแยะที่อยากจะเล่า เพราะพอเปิดเทอมได้ไม่กี่วันก็ได้พบเห็นความเป็นไปของผู้คนมากมาย โดยเฉพาะเพื่อนๆ แต่ด้วยความที่ว่า หากนำมาเล่าอย่างนี้คงจะเป็นการเสียมารยาทไป ผมจึงขอเก็บเอาไว้เป็นฐานข้อมูลสำหรับนิยายของผมก็แล้วกัน

ก็แล้วในเมื่อเรื่องที่ผมเจอะเจอมานั้น ผมไม่สามารถที่จะเล่าได้ แล้ววันนี้ ผมจะเล่าอะไรที่ไร้สาระดีล่ะ

ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก....เล่าเรื่องนี้ดีกว่า

วันนี้ผมจะเล่าถึงอ่างบัวข้างบ้านผม และจะพยายามเล่าสั้นๆ เพราะยังไม่ได้อาบน้ำ จะรีบไปอาบน้ำ อ่านหนังสือ และเข้านอน เพื่อที่ว่าพรุ่งนี้จะได้ตื่นทันไปเรียนตอนแปดโมงเช้า

อ่างบัวที่ว่านี้คืออ่างบัวประวัติศาสตร์ประจำครอบครับผมเลยครับ เป็นอ่างบัวที่มีอายุราวๆ สิบปีได้ล่ะมั้ง มันเป็นอ่างเล็กๆสีเขียวสองใบ ทำจากดินเผาเหมือนโอ่งมังกรแหละครับ (ตอนนี้ผมไม่ได้ค่อยได้เห็นโอ่งมังกรจากที่บ้านไหนแล้วล่ะสิ เพราะว่าหันมาใช้ฝักบัวกับถังน้ำพลาสติกที่เบากว่าแทน เสียดายจัง) อ่างบัวใบนี้คุณพ่อผมซื้อมาในราคาเท่าไหร่ไม่ทราบ แต่ทีแรกที่ซื้อมานั้นเพราะต้องการปรับฮวงจุ้ยเฉยๆ แรกสุดทีเดียว เราก็ไปหาดิน หาน้ำ เหง้าบัวและหาปลามาใส่ลงไปในอ่าง จากนั้นปล่อยให้มันอยู่ตามยถากรรมของมันเอง

และไม่นานนัก บัวก็เริ่มแตกหน่อ มีใบและสายบัวโยงยาวๆจากก้นอ่างมาถึงผิวน้ำ และเมื่อถึงเวลาที่มันจะออกดอก มันก็ออกดอกได้งดงามน่าดูชม เป็นดอกบัวสีชมพูเล็กๆ กลีบเรียวๆสวยแปลกๆจากดอกบัวใหญ่ๆที่ใช้ไหว้พระกัน

โปรดอย่าลืมว่าในอ่างบัวนี้มีปลาด้วย ปลาในอ่างบัวนี้ถูกเปลี่ยนมาหลายต่อหลายรุ่น และก็มีหลายพันธุ์ด้วย บางพันธุ์อยู่ได้นาน แต่บางพันธุ์ก็ไม่สามารถจะมีชีวิตรอดอยู่ได้ ยังไม่นับอุบัติเหตุสุดวิสัย เช่นมีปลาโดดหนีออกจากอ่าง(พวกปลารักอิสระ) และมีคนมาขโมยปลา

ปลาจำพวกแรกที่จะเอ่ยถึง พวกนี้เป็นพวกที่ไม่มีใครเอามาเลี้ยงครับ เป็นพวกปลาหางนกยูงแคระๆ หางสั้นๆไม่สวยเท่าไหร่ แต่เป็นพวกที่อยู่ทนนาน คือถึงจะตายไปก็มีรุ่นใหม่มาเรื่อย ผมเองจำหน้าปลาได้ไม่หมดหรอกครับ มันแบ่งยากซะเหลือเกิน ปลาพวกนี้ผมไม่ได้หามา แต่มันเข้ามาอยู่ในอ่างบัวได้ ผมสันนิษฐานว่าไข่ปลาคงติดมากับดินที่ใส่ในอ่างนั่นเอง

ส่วนปลาอีกประเภทหนึ่งก็เป็นปลาจำพวกสวยงาม มีปลาทองปลาอะไรต่อมิอะไรที่ผมจำชื่อไม่ได้ ปลาพวกนี้ไม่คุณพ่อก็น้องสาวผมเป็นคนซื้อมาเลี้ยง ผมไม่ค่อยจะซื้อหรอกครับ เพราะมันแพง (งกน่ะ) แล้วพอซื้อมา มันก็แหวกว่ายน้ำใสได้แค่ไม่กี่วัน หลังจากนั้นคนข้างบ้านก็มาขโมยปลาไป ทีแรกก็โกรธกันไปยกใหญ่ แต่สุดท้ายก็ปล่อยวาง ถ้าเขาเอาไปก็ขอให้เลี้ยงดีกว่าเราก็แล้วกัน (ตอนนี้ไม่ต้องระวังว่าจะโดนขโมยหรือมากลั่นแกล้งอะไรอีก เพราะย้ายบ้านหนีแล้วเรียบร้อย ฮ่า ฮ่า ฮ่า)

ออ...ผมลืมปลาไปอีกตัวได้ไงครับนี่ ปลาตัวนั้นคือปลาดูดครับ เป็นปลาที่ปล่อยเอาไว้นานจน...ลืม ลืมไปเลยว่าเคยมีปลาตัวนี้อยู่ ปลาดูดมีประโยชน์นะครับ คือคอยเป็นผู้ทำความสะอาดให้แก่อ่างปลา หรือตู้ปลาถ้าถือเป็นเคล็ดก็ได้เหมือนกัน เขาว่าจะดูดเงินดูดทองเข้าบ้าน แต่หลังจากย้ายบ้านไปแล้ว ปลาดูดตัวนั้นก็อยู่ไหนไม่รู้ ไม่เจออีกเลย

ย้ายบ้านใหม่ ตอนนี้มีอ่างบัวเพิ่มอีกหลายอ่าง ส่วนมากก็เป็นอ่างรียูส คือเอากะละมังเก่าๆมาทำ และก็เอาดิน เอาบัวไปลง ไม่มีปลาครับ รอปลามาเองเหมือนอย่างทุกๆที เพราะขี้เกียจไปหาเลี้ยงแล้ว

แต่ตอนนี้ แทนที่จะได้ปลา กลับได้สหายใหม่เพิ่มมาอีกหลายตัว หนึ่งในนั้นคือปลิงดูดเลือด

ปลิงตัวยาวๆแหวกว่ายในน้ำเคียงคู่ฝูงปลา ดูแล้วน่ารักพิลึกล่ะ

ใครอยากได้ปลิงดูดเลือดไปเลี้ยงในตู้ปลาก็บอกนะครับ เผื่อวันไหนจับได้อีก ผมจะส่งไปให้(คุณธาร่าเอาไหม)

นี่แหละครับ อ่างบัวบ้านผม มันมีอะไรซ่อนอยู่ใต้ใบบัวเยอะแยะไปหมด นี่คือคติประจำใจครับ ควรท่องกันไว้ทุกคน

อย่าไว้ใจว่าหลังใบบัวจะปลอดภัย ฮ่า ฮ่า ฮ่า

มาเข้าเรื่องหนังสือกันดีกว่าครับ ผมเขียนหนังสือจนคอแห้งเลยเนี่ยะ(ใครเคยยกมือขึ้นครับ เวลาเขียนหนังสือแล้วมีสมาธิอย่างมาก ขนาดที่ว่าไม่กลืนน้ำลายเลย ตั้งหน้าตั้งตาจะเขียนให้เสร็จอย่างเดียว ถ้าใครเป็นเหมือนผมก็ยกมือบอกหน่อยก็แล้วกัน ผมจะได้รู้ว่าผมไม่ได้บ้าไปคนเดียว)

วันนี้ผมจะเล่าถึงหนังสือเรื่อง พระราชชายาเจ้าดารารัศมี ของ สนพ.ไพลินสีน้ำเงิน เรียบเรียงโดย หนานอินแปง

หนังสือเล่มนี้ไม่แน่ใจว่าคุณแม่หรือน้องสาวเป็นคนซื้อนะครับ แต่คิดว่าเป็นแม่นะ เป็นหนังสือที่เปิดเผยเรื่องราวชีวิตของเจ้าธิดาเมืองเชียงใหม่ที่เข้าถวายตัวเป็นพระสนมในสมัยรัชกาลที่ห้า จนเป็นที่โปรดปราน ...เจ้าดารารัศมี

หนังสือเล่มนี้ได้เล่าเรื่องย่อๆตั้งแต่ครั้งที่เจ้าดาราฯถวายตัว การอยู่ในวัง เพื่อนฝูง คำสอน จนกระทั่งถึงช่วงปลายชีวิต เป็นหนังสือที่ดีมีคุณค่ามากๆ ตัวหนังสือน้อย ภาพเยอะ ซึ่งผมชอบ แต่ถ้าจะบอกว่าชอบจริงๆและตั้งใจอ่านเรื่องนี้ เพราะผมได้อ่านเรื่องหมะเมี๊ยะมาก่อน และในเรื่องหมะเมี๊ยะนั้นก็มีชื่อของเจ้าน้อยศุขเกษม ซึ่งมีความเกี่ยวข้องในหนังสือเล่มนี้อยู่บ้าง(พระองค์ทรงแต่งงานกับเจ้าหญิงบัวชุม เจ้าหญิงที่เจ้าดารารัศมีโปรดที่สุด)

นี่จึงเป็นหนังสืออีกเล่มหนึ่ง ที่ผมจะบอกว่าผมได้อ่าน การอ่านประวัติศาสตร์นั้นดีนะครับ มันสามารถทำให้เราเข้าใจคนในยุคก่อนได้มากขึ้น ได้เรียนรู้ประสบการณืของคนอื่น และที่สำคัญ ถ้าอ่านได้ดีๆ ก็จะทำให้เราอ่านนิยายได้สนุกขึ้นด้วย

ไม่ดีเหรอครับ ฮ่า ฮ่า

http://forwriter.com/mysite/forwriter.com/webboard/question.asp?QID=1122

:ไนติงเกล:

ก่อนหน้า                  ต่อไป