๑

ไอร้อนปะทะหน้าทันทีที่ ไอยรา ออกจากตึกสำนักงาน แต่เธอไม่สนใจ

เพราะยังอยู่ในอารมณ์ที่เรียกได้ว่าสะใจ

สะใจแม้จะตกงานทันทีที่ซัดหน้าไอ้ฝรั่งหน้ามืด ที่บังอาจมาลวนลามเธอ

ความจริงเธอทำงานที่บริษัทนี้ในตำแหน่งเลขานุการได้สามปีกว่า

เปลี่ยนเจ้านายไปแล้วสองคนไม่เคยมีปัญหาอะไร แต่เผอิญไอ้เจ้าคนนี้มันหยิ่ง

มันนึกว่ามันหล่อ

นึกว่าเธอจะเคลิ้มยอมมันง่าย ๆ เจอเตะผ่าหมากเข้าไป นอนกลิ้งหน้าเขียว

ไอยรายิ้มออกมาอีกครั้งด้วยความสะใจ เมื่อคิดถึงตรงนี้

ขาเรียวยาวของเธอก้าวฉับ ๆอย่างคล่องแคล่ว ไปที่จอดรถ

รถของเธอเป็นรถโฟล์กเต่าคันเล็กที่ดูเก่ามากๆแต่ไอยราชอบแบบนี้ไม่คิดจะเปลี่ยน

แม้ว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันที่์ขายรถจะยื่นมือมาแนะนำ หรือช่วยเหลือประเภท

“ ถ้าแกเปลี่ยนนะนังไอย ฉันแถมออปชั่นพิเศษให้แกเลย ค่าคอมฉันก็ไม่เอาวะ

ทุเรศชิบ หน้าตาดี ๆ ขับรถอะไรอย่างนี้ ”

“ นีแหละ เทคนิคในการทำตัวเป็นจุดเด่น ลงรถจากรถเก่า ๆ แต่สวยเช้ง ใคร ๆ

ก็มองจนเหลียวหลังละ ” เธอโต้กลับ

เพื่อนพูดจนลูกกระเดือกจะกระเด็นออกมาจากคอหอย ก็เปลี่ยนใจไอยราไม่ได้

“ เอาเป็นว่า แกอย่าโผล่ไปหาฉันพร้อมกับรถคันนี้แล้วกัน ฉันไม่ทักจริง ๆ ด้วย ”

ไอยราเคยโฉบไป เต็นท์ขายรถของเพื่อน แกล้งกดแตรถี่ ๆ เรียกดัง ๆ

พอหันมาเธอก็เปิดกระจกส่งจูบให้ก่อนจะขับรถเลยไป

ไอยราเป็นคนเพื่อนเยอะ เพราะไม่เคยปฏิเสธคำชวนใคร

ถ้าหลังเลิกงานแล้วใครมาชวนไปไหนไปหมด

เพราะฉะนั้นเธอจึงเป็นเสมือนเพื่อนสามัญประจำบ้านของเพื่อน ๆ

ทีคิดหาใครไม่ได้ ก็ต้อง เรียกไอยราไว้ก่อนไม่ผิดหวัง

การใช้ชีวิตของไอยราค่อนข้างจะเสรี เธอพักอยู่ที่คอนโดคนเดียว

พ่อแม่ของเธออยู่ต่างจังหวัด ไอยราไม่ได้เป็นลูกคนเดียวเธอยังมีพี่ชายอีกสอง

แต่ทุกคนก็แต่งงานกันไปหมดแล้ว เลยไม่ค่อยจะมายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของเธอ

นาน ๆ ไอยราจึงจะโผลหน้าไปเซอร์ไพรส์ครอบครัวของเธอที่ต่างจังหวัดสักครั้ง

เมื่อไอยราเข้าไปนั่งในรถ เธอก็ล้วงเอาบุหรี่ในกระเป๋าออกมาจุด

สูบพ่นควันสองสามอึก ก่อนจะสตาร์ทเครื่อง มองนาฬิกาที่ข้อมือ

อีกสิบนาทีจะบ่ายสองโมง ช่วงเวลานี้เพื่อน ๆ ก็คงยังอยู่ที่ทำงาน

ไอยราไม่คิดจะบอก ข่าวดี เช่นนี้ให้เพื่อนในทันที แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปไหนดี

ก็เลยขับรถฆ่าเวลาเล่นไปเรื่อย ๆ หมดบุหรี่ไปเกือบหกมวนก่อนจะตัดสินใจ

ว่าไปหาอะไรกินทางรังสิตดีกว่า พอคิดได้ไอยราก็เหยียบคันเร่ง ปุบปับ

ไม่ได้สังเกตรถคันหนึ่งพุ่งพรวดออกมาด้านข้างตัดหน้ากระชั้นชิด

หญิงสาวหักหลบหยียบเบรคตัวโก่ง แต่กระนั้น มันก็ยังเสยเอาปลาย ๆ

ท้ายรถคันนั้นจนได้ ร่างของชายคนหนึ่ง ลงมาจากรถ ไอยราดูแล้วคุ้น ๆ

“ มองไม่เห็นรถรึยังไงครับคุณผู้หญิง ”

“ คุณออกมากระทันหันเกินไป ” เธอแก้

เขาไม่สนใจเธอ เพราะหันไปตรวจดูรถของตัวเอง

“ ไอ้รถคันนี้มันคุ้น ๆ แฮะ ” เขาพึมพำหันมามองเธอกวาดสายตาขึ้นลงเร็ว ๆ

“ นังไอยตัวแสบใช่ไหมนี่ ”

มีไม่กี่คนหรอก ที่จะเรียกเธอแบบนี้

ไอยรายิ้มกว้างยกมือไหว้เขาเพราะจำได้

ทรงพล ช่างปั้น เป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยของเธอสนิทสนมกันดีในสมัยนั้น

“ พี่พล เหรอคะ ทำไมอ้วนเป็นอาเสี่ยยังงี้ละ ”

“ แกก็ยังเช้งกะเดะ เหมือนเดิมนะ ทำไมยังไม่เปลี่ยนรถอีกวะ ”

คำถามตอนท้ายไม่ต่างจากคนอื่น ๆ เลย ไอยราทำหน้าเบ้ ตอบว่า

“ มีเงินที่ไหนละพี่ แล้วดูสิยังมาเกิดเรื่องอีก ซวยจัง ”

“ ฉันซวยกว่าแก เพราะรถฉันแพงกว่า โทรเรียกประกันมาซิ ”

หญิงสาว ยิ้มแหย ๆ

“ หมดอายุแล้ว ลืมต่อ ”

“ ซวยสองต่อเลยฉัน ”

ทรงพลส่ายหัว แต่ท่าทางเขาไม่เดือดร้อนเท่าไร เมื่อหยิบมือถือขึ้นมา

พูดสองสามคำทำนองสั่งให้คนมาเอารถไปเข้าอู่ แล้วพยักหน้าให้ไอยรา

“ เข้าไปคุยกันหน่อยสิ ไม่เจอแกนานแล้ว แต่งงานแต่งการไปแล้วยัง ”

ไม่รอคำตอบทรงพล เดินย้อนเข้าไปทางที่เขาขับรถออกมา

ไอยราเพิ่งสังเกตเห็นว่ามันเป็นอู่ซ่อมรถ ป้ายช่างปั้นเซอร์วิส ติดหราอยู่

“ นี่อู่พี่พลเหรอ ”

“ เออ เพิ่งขยายสาขาใหม่ ”

มีรถหลายคันจอดซ่อมเรียงกันอยู่อย่างเป็นระเบียบ

มีช่างบางคนหันมามองเมื่อเห็นไอยราเดินฉับ ๆ ตามทรงพลเข้าไป

มันเหมือนเป็นอาณาจักรหนึ่งที่มีแต่รถ ผู้ชาย กลิ่นน้ำมัน รวมทั้งคราบน้ำมันด้วย

“ เดินดี ๆ นะแก เดี๋ยวลื่นล้ม ”

ทรงพลหันมาเตือน แล้วพาเธอตรงไปทีห้องกระจกซี่งอาจจะเป็นห้องสำนักงาน

“ เข้าไปรอในนั้น หาอะไรในตู้เย็นดื่มเองนะ เดี๋ยวฉันตามเข้าไป ”

เป็นห้องที่กว้างพอควร มีชุดรับแขกเล็ก ๆตั้งไว้ด้านหนึ่ง อีกด้านหนึ่งตั้งโต๊ะทำงาน

สี่โต๊ะ แต่ละโต๊ะรกเรื้อ ด้านหลังตู้เอกสารวางชิดผนัง ลึกเข้าอีกหน่อยเป็นซอก

ไม่กว้างนัก มีกระถางต้นพลูด่างใบดกเขียวตั้งอยู่ ซอกนั้นอาจจะเป็นทาง

เข้าห้องน้ำ ไอยราหันรีหันขวาง แล้วก็เปิดกระเป๋าเอาบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบพ่นควัน

เดินไปชิดผนังที่เป็นกระจก มองออกไปเห็นด้านนอกได้ถนัด เมื่อไม่ปิดม่านเอาไว้

แล้วสายตาของเธอก็ไปหยุดที่ร่างสูงล่ำของชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาสวมกางเกง

ยีนส์เสื้อยืดสีน้ำตาลเข้มรัดรูปจนเห็นมัดกล้าม กำลังอธิบายบางอย่างให้ชายวัย

กลางคนฟัง อาจจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับรถที่เขากำลังซ่อมอยู่ก็ได้

แต่ท่าทีของเขามันดูทรงพลังและจับใจไอยราอย่างบอกไม่ถูก เธอมองเขาเพลิน

ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่าง เมื่อจู่ ๆ เขาก็มองมาทางเธอ สายตาของทั้งคู่สบกัน

เขาเป็นฝ่ายเบือนหน้าไปก่อน แต่ไอยรารู้สึกถึงการเต้นของหัวใจที่มันแรงผิดปกติ

เธออัดบุหรี่หนัก ๆ เข้าปอด ก่อนจะหันกลับเดินมานั่งที่โซฟา

ไม่น่าเชื่อว่าหัวใจเธอจะสั่นเพียงแค่เห็น ผู้ชายคนหนึ่งในเมื่อเธอเองก็อยู่ท่ามกลาง

สังคมเพื่อนฝูงที่มีแต่ผู้ชายเป็นส่วนมากหล่อกว่าเขาด้วยซ้ำไป

แต่ทำไมมันถึงได้สะดุดใจอย่างนี้นะ

ถ้าเพื่อนในกลุ่มรู้ มีหวังหัวเราะกระจาย

©  ลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย โดย ฟีลิปดา
ติดต่อ  philipda@forwriter.com