วนเวียนหา

คนมากมายเป็นร้อยพัน
แต่ฉันรู้สึกเหมือนกับยืนอยู่คนเดียว
ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนความรู้สึกนี้ก็ยังคงวนเวียนอยู่
ความรู้สึกของฉันยังวนเวียนอยู่ที่เดิม ไม่ไปไหน
ในพื้นที่ๆหนึ่ง อาณาเขตๆหนึ่ง กรอบๆหนึ่ง
ฉันยังคงหาอยู่ หาเท่าไรก็ยังไม่เจอ
แต่สิ่งที่อยู่กับฉันตลอดเวลา คือ “ ความเหงา ”
ฉันยังคงหาอยู่ อาจจะต้องออกไปจาก
พื้นที่ๆนี้ อาณาเขตๆนี้ กรอบๆนี้
แต่ยังออกไปไม่ได้ ฉันยังรู้สึกว่าความรู้สึกนั้นยังอยู่
ในนี้ ในพื้นที่ๆนี้ อาณาเขตๆนี้ กรอบๆนี้
กำลังรู้สึกแย่มากขึ้น มันหนักกว่า “ ความเหงา ”
มันมาซ้ำเติม ให้ฉันที่อยู่
ในนี้ ในพื้นที่ๆนี้ อาณาเขตๆนี้ กรอบๆนี้
เหมือนกับว่าจะให้ฆ่าฉันให้ตายทั้งๆที่ฉันอยู่
ในนี้ ในพื้นที่ๆนี้ อาณาเขตๆนี้ กรอบๆนี้
มันคือ “ ความเสียใจ ”
ฉันต้องออกไป แต่ ….
ขอหาเวลาอีกสักพัก อาจจะเจอ

....... “ ความรัก ”……

rarig-rary
๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙