ฉันอยู่ที่นี่ สี่แยกไฟแดง

๒

สมาชิกใหม่

ฉันยังนั่งอยู่ที่เดิม ที่ ๆ ฉันเคยนั่งประจำ
ที่สี่แยกไฟแดง ตอนนี้รถไปค่อยจะมี
ก็มันปาเข้าไปตั้งตีสองแล้ว
ฉันนอนไม่หลับ
( ที่จริงก็ไม่รู้ว่า ฉันต้องนอนไหม ? )
อากาศดีจริง ๆ ฉันเห็นดาวบนท้องฟ้าด้วย
แปลกมาก ?
แล้วฉันก็เห็นรถแท๊กซี่คันหนึ่ง
มาจอดตรงป้ายรถเมล์
วัยรุ่นชายหญิงคู่หนึ่งลงมา
ผู้ชายถือกระเป๋าเดินทาง
ผู้หญิงอุ้มถุงดำใบหนึ่ง
มายืนคุยกันเบา ๆ ใกล้ ๆ ฉัน
แล้วก็วางถุงดำไว้ใต้เก้าอี้ฉัน
เดินกอดแขนกันไป
มันเรื่องอะไรมาทิ้งขยะที่ ๆ ของฉัน
ถังขยะอยู่ตรงโน้นไม่เห็นรึไง ?
มักง่าย
ฉันตะโกนด่า แต่พวกมันคงไม่ได้ยิน
ช่างมาขัดอารมณ์ฉันเสียจริง

อ้าว... แล้วเด็กเปรตที่ไหน
มาคลานเล่นใต้เก้าอี้ฉันละนั่น
ฉันมองหน้ามัน มันก็มองหน้าฉัน
เฮ้ ... ไอ้ตัวเล็กนี่ มันมองเห็นฉันด้วยว่ะ
มายังไงละแก ฉันถาม
มันบอกฉันว่า แม่กับพ่อมันมาส่ง
กลับจากต่างจังหวัดแล้วถึงจะมารับ
เออ ... ก็ดี ฉันจะได้มีเพื่อนคุย

ตอนเช้า ...

สามารถเพื่อนฉัน เดินเข้ามา
ดึงถุงขยะใต้เก้าอี้ฉันออก
มันคงหวังดีจะเอาไปทิ้งให้
แต่นั่นมันเป็นถุงนอนของเจ้าตัวเล็กนี่
สามารถเพื่อนฉันเปิดถุง
ฉันได้ยินไอ้ตัวเล็กร้องไห้จ้า
สามารถเพื่อนฉันมันคงตกใจ
หน้าซีดเลย ...
แล้วก็วางถุงลง เข้าไปยังป้อมไฟแดง
แล้วก็ออกมายืน มองถุงนอนไอ้ตัวเล็ก
ไม่นานก็มีตำรวจมาสามสี่นาย
เฮ้ ... มีนักข่าวมาด้วย ไอ้ตัวเล็กมาดูเร็ว
แล้วสักพักใหญ่ ๆ เขาก็พากันไป
เอาถุงไอ้ตัวเล็กไปด้วย
ไอ้ตัวเล็กร้องไห้ใหญ่
มันกลัวว่า ถ้าไม่มีถุงนอนนั่น
พ่อกับแม่จะจำไม่ได้ว่ามันคือลูก
ฉันเลยบอกมันว่า
อย่าห่วง ... ไม่มีพ่อแม่ที่ไหนจำลูกไม่ได้
และก็จริง ๆ ด้วย
ไอ้หนูมันได้รับของที่แม่ส่งมาให้มันบ่อย
นมเอย ...ขนมเอย ...
ของเล่นเอย ... เสื้อผ้าอีกมากมาย...
จนรกไปหมด
ฉันเลยให้มันไปนอนอยู่ที่ถังขยะ
สามารถมันเอาหนังสือพิมพ์มาอ่าน
ใกล้ ๆ ที่ฉันนั่งอยู่
ฉันชำเลืองมอง มีเขียนว่า
วัยรุ่นไทยนิยมทำสังฆทาน
เป็นชุดของใช้เด็กอ่อนเพิ่มขึ้น
ฉันมองไอ้ตัวเล็กที่คลานเล่นไปมา
ถ้าเป็นไปได้นะ
ฉันอยากจะบอกแม่มันว่า
ให้ส่งมหาหิงส์มาด้วย
และ ....
ขอห้ามโดยเด็ดขาด
อย่าส่งนมผงยี่ห้อนี้มา
ไอ้ตัวเล็กมันกินแล้วท้องเฟ้อ
ร้องไห้ หนวกหู
ไม่ชอบ ...