ตอบคำถามเพิ่ม คลิกที่นี่
 
  สวัสดีวันจันทร์ "คิดว่าตัวเองสนใจอยากรู้อะไรแค่ไหน"  
 
 

ฟีลิปดา

9 ก.พ. 58
เวลา 10:28:37

พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน

สวัสดีวันจันทร์ที่ ๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ ค่ะ
เดือนกุมภาพันธ์ เป็นเดือนที่สั้น มี 28 วันเอง
อยากรู้ไหมว่า ทำไมถึงมี เท่านี้วันเอง
มันก็ย้อนไปไกลเลยล่ะนะ
ให้พวกเราไปลองหาข้อมูลดูเอาก็แล้วกัน ฮ่าๆๆๆ

บางอย่างมันก็เป็นเรื่องธรรมดาใกล้ตัว
หากเรากระตือรือร้นที่จะหาคำตอบในทุกคำถามที่เราคาใจ
เราก็คงจะมีความรู้ขยายมากขึ้นออกไปเรื่อย
แต่เพราะบางทีคนเรารับรู้แล้ว ก็เออ แค่นั้น
ไม่ค่อยจะชอบตั้งคำถามกับตัวเอง ไม่ชอบขบคิด
เลยเป็นฝ่ายที่คอยรับเอาสิ่งที่คนเขาบอก เขาเสนอจัดวางมาให้
ถ้าชอบก็เสพต่อ ถ้าไม่ชอบก็หันไปเสพอย่างอื่น
เอาเข้าไปในตัวเรื่อยๆ จนติดนิสัย ไม่เอาออก ^--^

แต่สำหรับนักเขียน ไม่อาจจะทำอย่างนั้นได้ค่ะ
เป็นนักเขียน เอาเข้า แล้วต้องรู้จักเอาออก
และต้องรู้จักตั้งคำถาม เพื่อคัดเลือกที่สิ่งที่จะเอาเข้ามา
ตั้งคำถามสิ่งที่ได้รับมา
เพื่อไตร่ตรอง แยกแยะ ประสมประสานสิ่งที่นำเข้ามา
แล้วรู้จักคิดจินตนาการต่อเติม สร้างสรรค์สิ่งที่เป็นของตัวเองออกมา
แถมต้องรู้จักวางแผนดีไซน์เสียก่อนที่จะนำเสนอออกไป

เป็นนักเขียนนี่สนุกนะ
ลงมือเขียนกันได้แล้วค่ะ คนไหนที่ยังไม่เอาเรื่องมาลงแรลลีน่ะ ^--^
อ้อมไปตั้งไกล กว่าจะวกทวงเอาดื้อๆ

สุดท้ายก็อย่างที่ตั้งเป็นหัวข้อเอาไว้
"คิดว่าตัวเองสนใจอยากรู้อะไร แค่ไหน"
มาคุยนิสัยตัวเองให้ฟังบ้างนะคะ

ขอให้มีความสุข เต็มเปี่ยมด้วยพลังแห่งความกระตือรือร้นนะคะ
ฟีลิปดา
^--^
 


  คำตอบที่ 1  
 

copter

9 ก.พ. 58
เวลา 10:33:29
ช่วงนี้คอปสนใจอยากรู้เกี่ยวกับเรื่องประวัติศาสตร์ทางเหนือ
หวังไว้ว่าสักวัน จะได้เขียนแนวนี้สักเรื่อง ^^
แต่ความอยากรู้ ยังไม่ได้หาเวลาอ่านหนังสือเท่าไหร่

นอกจากนั้นก็ยังสนุกกับการเขียน การอ่าน
แม้ว่าช่วงหลังๆ จะหนักไปทางอ่านมากกว่าเขียน
แต่ก็พยายามสั่งสมเอาไว้

แต่อย่างน้อย ก็มีความสุขที่ได้ทำ เย้ๆๆ
 


  คำตอบที่ 2  
 

สิริเลขา

9 ก.พ. 58
เวลา 11:29:32
ช่วงนี้กำลังสนใจเนื้อหาคณิตศาสตร์ ประวัตินักคณิตศาสตร์ของโลก เพราะกำลังเขียนเรื่องที่นางเอกเป็นนักคณิตศาสตร์อยู่ค่ะ แบบว่ามีอยู่วันหนึ่งติวคณิตให้น้องๆ เรื่องตรรกศาสตร์ แล้วเจอคำว่า สัจนิรันดร์ มันปิ๊งเอาไปเป็นชื่อเรื่องนิยายทันที จากนั้นไอเดียก็หลั่งไหลมาเต็มที่ ตอนแรกวางโครงการใหญ่โตมาก จะเอาเนื้อหาของคณิตศาสตร์มาผูกเข้ากับเรื่องที่เขียน แต่ตอนนี้ชักแผ่วๆ ฮ่าๆๆ สงสัยจะไม่รอด แบบว่ามันวิชาการเกิ๊น คณิตศาสตร์กับนิยายรักมันจะไปด้วยกันได้ยังไงหนอ เขียนเองก็เหนื่อยเองค่ะ แต่จะพยายามให้ถึงที่สุด ได้เท่าไหร่ก็เท่านั้น ขอให้จบเป็นพอ ^__^
 


  คำตอบที่ 3  
 

คุณพีทคุง

9 ก.พ. 58
เวลา 17:51:47
ตายล่ะ นิสัยผมเป็นคนไม่ค่อยตั้งคำถามเลยครับ สามารถที่จะรับรู้รับฟังอะไรไปได้เรื่อยๆ คืออารมณ์อยากเข้าใจนะ แต่ไม่ค่อยช่างสงสัย ไม่ค่อยมีคำถาม ออกแนวไม่ค่อยมีน้ำในแก้ว ใครจะเทอะไรลงมาก็เท แต่ไม่ค่อยยกแก้วไปหาเหยือกน้ำเท่าไหร่ (มิน่าไม่ค่อยมีไอเดียเล้ย)
 


  คำตอบที่ 4  
 

iloverally

10 ก.พ. 58
เวลา 0:40:20
เพิ่งล่าสุด ก็ตารางเดินรถสองแถว
เหมือนเคย เสิร์จเจอ แล้ว หนนี้ ยังไม่เจอ
ต้องการรู้ว่า มี รอบกี่โมง
แล้ว ห่างกัน กี่นาที

แต่ จากประสบการณ์จริง 20 นาที T-T
มุ่งมั่น ไปซื้อเม้าส์ แก้ขัด 159.- มาก่อน
ไม่มีเม้าส์ สืบ นี่ลำบาก จริงๆ ฮ่าๆ
ตอน ปัดฝุ่น หารอยนิ้วมือ ได้ แค่ 1 พลัง
ฮ่าๆ
บอกแม่ "มันจำเป็น ต้องใช้"
เอ่อ ในการเขียนด้วยแระ ฮ่าๆ
สืบจนเม้าส์พังมากกว่า มั้ง กร๊ากกๆๆ

เป็นคนที่ จะโดนตอบกลับมาว่า
"ไม่รู้ จะถามทำไมนัก"
"ไปถามอากู๋ไป" ฮ่าๆ อันนี้ ตอนหลัง

เป็นคนอยากรู้ อะไรผิวเผิน ทั่วไปๆ
ใช้ สุภาษิตคำนี้ ไม่ได้ เลย
อันความรู้รู้กระจ่างแต่อย่างเดียว แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดจะเกิดผล

มีคำถาม "ถ้า..."
"สมมุติว่า..."
บ้าง

คิดว่าการฝึก มีจินตนาการ สามารถทำได้
การกระตุ้น สมองซีกขวา
ด้วย อาหาร การออกกำลังกาย สิ่งบันเทิง การอ่านหนังสือ ดูหนัง
เกม ฮ่าๆ

เหมือน ถ้าเรา ลอง คิดจะย้าย น้ำจากที่หนึ่งไปที่หนึ่ง
ถ้า ใช้ ถัง ใช้ ภาชนะ ต่างๆ
แล้ว กลายเป็น ที่อาบน้ำโบราณของชาวกรีก
แบบไม่ใช้ เทคโนโลยี
ท่อน้ำประปาในปัจจุบัน

แต่บางที การคิดโน้นนี้ไปเรื่อยเปื่อย ก็จะคล้ายคนฟุ้งซ่านเหมือนกัน
เพราะงั้น ต้องควบคุมสติให้ดี
สิ่งไหนไม่ควรคิด สิ่งไหน ต้องปล่อยวาง
ก็มีอยู่ช่วง ที่ร่างกายเครียดไปโดยไม่รู้ตัว
แต่มันฟ้องทางการเจ็บป่วย

เป็นพวกว้าวุ่น

จำได้ว่า เคย ฟังรายการฟอร์ไรเตอร์เรดิโอ
พี่ฟี ให้ ทำแบบฝึกหัด ณ ตอนนั้น
ให้โจทย์ คือ ฉากหนึ่ง แล้วให้แต่งเรื่อง

ณ ตอนนั้น กระตือรือร้น อยากทำ แบบฝึกหัดมาก
แต่
สมองมีแต่ความว่างเปล่า
คือถ้าให้ แต่งโดยเกี่ยวกับ รถยนต์คันหนึ่ง ก็ จะเห็นแค่รถยนต์
แล้วไปต่อไม่ได้

ส่วน ตอนนี้ ก็ น่าจะดีกว่า ก่อนนิดหน่อย
พอก่อน แล้วกัน เก๋ไก๋ มางับ ขา
ฮ่าๆ
สงสัย หิว
 


  คำตอบที่ 5  
 

นายมะระ

11 ก.พ. 58
เวลา 7:04:39
เป็นนักเขียนสนุกจริงๆ ครับ ยิ่งเขียนเรื่องท่องเที่ยวยิ่งสนุก ออกไปหาข้อมูลในแต่ละครั้งแม้ค่อนข้างจริงจังตามประสาสารคดีแหละครับ ข้อมูลต้องถูกต้อง ผิดเพี้ยนไม่ได้แต่ก็สนุกสนานเพลิดเพลิน ได้เปิดทั้งโลกทางตาและทางใจตลอด
 


  คำตอบที่ 6  
 

ไฟลั่มโบโบ้v2

11 ก.พ. 58
เวลา 16:36:02
ช่วงหลังนี่สนใจอะไรที่ไม่ค่อยเกี่ยวกับงานเขียนเลยครับ
 




  เชิญกรอกข้อความเพื่อตั้งคำถาม  
  กรุณา login เพื่อตอบคำถาม