โจทย์ฝึกเขียน – ความรู้สึกกับประสาทสัมผัส

ตอบคำถามเพิ่ม คลิกที่นี่

คุณพีทคุง
18 พ.ย. 57
เวลา 3:23:20

พิมพ์

แจ้งลบ

ส่งหาเพื่อน

หนึ่งในกิจกรรม "แค่สัปดาห์ละครั้ง" ของคุณพีทครับ พี่คอปบัญชาว่าให้เอามาตั้งกระดานขาวด้วย เผื่อใครสนใจจะร่วมวงกัน

กิจกรรม "โจทย์ฝึกเขียน" นี้คุณพีทตั้งใจฝึกทักษะการใช้ภาษาครับ เพราะพอไม่ได้เขียนนานๆ แล้วมันฝืด อะไรๆ ก็ไม่ได้อย่างใจไปโม้ด เลยต้องมาเคาะสนิมกันหน่อย ฝึกสั้นๆ "แค่สัปดาห์ละครั้ง" หลายๆ สัปดาห์เข้ามันก็ต้องคล่องขึ้นมั่งล่ะน่า!

ดูเพิ่มเติมเกี่ยวกับ "โจทย์ฝึกเขียน" ได้ที่บล็อกนี้นะครับ

www.pitandorn.blogspot.com/2014/11/blog-post_18.html

สำหรับโจทย์ของสัปดาห์นี้คือ...

โจทย์ฝึกเขียน – ความรู้สึกกับประสาทสัมผัส

เขียนบรรยายความรู้สึกของตัวละครหนึ่งคน จะเป็นความรู้สึกอะไรก็ได้ แต่ให้ใช้ประสาทสัมผัสอย่างน้อยสี่ในห้าอย่างมาช่วยประกอบการบรรยาย ความยาวตั้งแต่ 5 – 15 บรรทัด

(ประสาทสัมผัสทั้งห้าได้แก่ ตา-เห็นภาพ หู-ได้ยินเสียง จมูก-ได้กลิ่น ลิ้น-รู้รส สัมผัสทางกาย-ร้อน เย็น แข็ง อ่อน เปียก แห้ง ฯลฯ)

ขอให้สนุกกับการฝึกเขียนครับ

คำตอบที่ 1

Pearym
18 พ.ย. 57
เวลา 9:14:34

น่าสนใจค่ะ

แล้วก็
แวะไปเยี่ยมบล็อกคุณพีทมาแหละ
:D

คำตอบที่ 2

คุณพีทคุง
18 พ.ย. 57
เวลา 19:35:11

ขอบคุณครับคุณแพริม ถ้านึกสนุกจะลองเขียนดูมั่งก็ยินดีนะครับ

คำตอบที่ 3

Pearym
18 พ.ย. 57
เวลา 20:35:31

ถ้าเขียนเสร็จแล้ว ต้องส่งการบ้านที่ไหนคะ ที่นี่หรือเปล่า

คำตอบที่ 4

คุณพีทคุง
19 พ.ย. 57
เวลา 5:23:28

ที่ไหนก็ได้ครับ ไม่ส่งเลยก็ได้ แต่ถ้าจะมาแบ่งกันดูก็ยิ่งดีครับ (ผมเพิ่งเขียนเสร็จตะกี๊เอง ไปโพสต์ไว้ที่บล็อก)

คุณแพริมจะโพสต์ที่นี่ก็ได้ครับถ้าสะดวก หรือจะไว้ที่บล็อกนู่นก็ได้เหมือนกันครับ

คำตอบที่ 5

Pearym
19 พ.ย. 57
เวลา 8:33:35

อ๋อ ค่ะ
เสร็จเมื่อไหร่ จะมาโพสต์นะคะ ^^

คำตอบที่ 6

คุณพีทคุง
19 พ.ย. 57
เวลา 18:50:03

ได้เลยครับ

คำตอบที่ 7

Pearym
19 พ.ย. 57
เวลา 20:19:13

ส่งการบ้านค่ะ

ชื่อเรื่อง : กลิ่นของความคิดถึง

ฉันล้มตัวลงนอน
บนพื้นห้องแข็ง ๆ ในห้องเช่าเล็ก ๆ ที่เพิ่งย้ายเข้ามา
อย่างเงียบเชียบ เพียงลำพัง
คลื่นความอ้างว้างเคลื่อนเข้ามาปกคลุมความรู้สึก
ราวกับอยู่คนเดียวในโลก
…………………………..

ฉันพยายามสลัดมันออก
ลุกขึ้นนั่ง คว้ากระเป๋าใบโตมาตรงหน้า
เปิดแล้วหยิบ “ผ้าห่ม” ที่พี่สาวส่งให้ตอนบรรจุของก่อนออกจากบ้านมา
“ใช้เป็นผ้าห่มหรือผ้าปูนอนไปก่อนนะ” เธอบอกแบบนั้น
ซึ่งมันคือผ้าคอตตอนเนื้อนุ่ม ใช้สำหรับคลุมเตียงเดี่ยวแบบไม่รัดมุม

ฉันคลี่ออกมาห่มตัว

ฉันกับพี่สาว เรามีกันแค่สองคน
เธอรับหน้าที่ดูแลทุกอย่างราวกับเป็นแม่คนที่สอง
เธอทำงานในจังหวัดที่ไม่ห่างจากกรุงเทพมากนัก

ส่วนฉัน ยังเรียนอยู่ในกรุงเทพ จึงต้องเดินทางไปกลับด้วยรถประจำทาง
ระยะทางรวมกันเกือบเจ็ดสิบกิโลเมตร
ช่วงนี้การเรียนฉันตกลงมากเพราะเรียนหนักขึ้นแต่พักผ่อนน้อย
เนื่องจากใช้เวลาหมดไปกับการเดินทางเสียเยอะ
พี่สาวจึงตัดสินใจให้ฉันหาที่พักในกรุงเทพใกล้กับสถานที่เรียน

ความคิดล่องลอยของฉันหยุดลง
ความสนใจกลิ่นจาก “ผ้าห่ม” เข้ามาแทนที่
กลิ่นอะไรนะ...กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม ไม่สิ มีกลิ่นอื่นอีก ฉันคิดอยู่สักพัก

อ้อ...กลิ่นน้ำหอมประจำตัวของพี่สาว
เหมือน...เหมือนกลิ่นของทุ่งหญ้าแห้ง ในแสงแดดอ่อนนั่นเอง
มันช่างให้ความรู้สึกอบอุ่น อ่อนโยน
และผ่อนคลาย

ฉันหลับตาลง แล้วบอกตัวเอง

ในอนาคต
ฉันอยากทำให้ใครซักคนรู้สึกกับฉันแบบนี้บ้าง จะเป็นไปได้หรือเปล่านะ?

---------------------------------------

ตอนเขียนก็ไม่กี่บรรทัดนะคะ แต่พอจัดออกมาแล้วดูเยอะเลย 555
แพริมจะเอาไปแปะไว้ที่บล็อกตัวเองด้วยนะคะ ^^ูู

คำตอบที่ 8

คุณพีทคุง
20 พ.ย. 57
เวลา 4:51:21

แอบไปอ่านที่บล็อกมาครับ สวยมากครับ เขียนได้สวย ทั้งภาพทั้งกลิ่นกำจายมาเลยทีเดียวครับ

คำตอบที่ 9

Pearym
20 พ.ย. 57
เวลา 8:09:53

ขอบคุณมากค่ะคุณพีทสำหรับคำชม และขอบคุณสำหรับการแวะไปที่บล็อกด้วยนะคะ

ได้เขียนตามโจทย์คุณพีทสนุกดีค่ะ และทำให้มีเรื่องที่อยากเขียนอีกหลายเรื่องเลยค่ะ :)

คำตอบที่ 10

คุณพีทคุง
20 พ.ย. 57
เวลา 17:55:54

ดีจังครับ คนที่มีเรื่องอยากเขียนนี่ น่าอิจฉามากกกกกกก

คำตอบที่ 11

Pearym
20 พ.ย. 57
เวลา 18:41:37

อย่าอิจฉาเลยค่ะคุณพีท
เพราะที่แพริมบอกว่ามีหลายเรื่องนี่
อาจจะเป็นเรื่องธรรมดา ๆ ที่ไม่มีอะไรน่าสนใจเลยก็ได้ 555

คำตอบที่ 12

คุณพีทคุง
21 พ.ย. 57
เวลา 21:55:09

เรื่องธรรมดาๆ แต่เขียนด้วยความรู้สึกที่แท้จริง มันก็ทำให้เกิดความน่าสนใจนะครับ ^^

คำตอบที่ 13

Pearym
21 พ.ย. 57
เวลา 23:07:31

ก็หวังอย่างนั้นค่ะคุณพีท
อาทิตย์หน้าจะมาส่งการบ้านนะคะ :D

คำตอบที่ 14

Pearym
26 พ.ย. 57
เวลา 16:15:04

ส่งการบ้านค่ะ
ชื่อเรื่อง: วิไลกับพี่ติ๊ก

กลางดึกคืนหนึ่ง....วิไลนอนลืมตาโพลงอยู่ในความมืดสลัว
"พี่ติ๊กจะกลับบ้านหรือเปล่านะ"
เธอถามตัวเอง พลางพลิกตัวนอนหันข้าง สองมือประสานไว้ใต้แก้ม

มือ...ที่เคยใช้ลูบไล้สัมผัสร่างกายพี่ติ๊กทุกคืน
ทั้งแตะหน้าผาก ลูบไล้ร่างกายอบอุ่น ระเรี่ยไปถึงขาแข็งแรง
"พี่ติ๊ก" เองก็ชอบใช้ใบหน้าของเขาแนบไหล่ แตะจมูกลงที่แก้ม
และหนุนแขนของเธอ ทั้งคู่ต่างนอนคลอเคลียกันจนหลับไป...

แม้วิไลทำใจไว้แล้วว่าพี่ติ๊กอาจจะกลับดึก
หรือหากเจอสาวถูกใจ พี่ติ๊กอาจจะเตลิดไม่กลับบ้าน
มันก็ยังยากที่จะข่มตาลง โดยไม่มีพี่ติ๊กนอนเคียงข้าง
แต่เธอจำเป็นต้องปล่อยให้เขามีอิสระ...บ้าง

"หากแผลผ่าตัดหาย วิไลจะให้พี่ติ๊กไปเที่ยวที่ไหนก็ได้ที่พี่ติ๊กอยากไป"
วิไลบอกเขาบ่อย ๆ ในยามที่พี่ติ๊กหงุดหงิดอารมณ์เสีย เพราะจำเป็นต้องพักฟื้นอยู่บ้าน

คืนนี้เป็นคืนแรก
ที่เธอตัดสินใจให้พี่ติ๊กออกไปเที่ยว หลังจากแผลผ่าตัดหายสนิท

วิไลพยายามหลับตาลง
แต่ใจยังคอยพะวง หูจดจ่อฟังเสียงจากด้านนอกอยู่ตลอด
เมื่อมีเสียงกุกกักดังที่ประตู วิไลรีบลุกไปเปิด เธอจำร่างคุ้นตาได้ดี
"พี่ติ๊ก"
เธอร้องเรียกชื่อออกไปเบา ๆ พี่ติ๊กรีบเดินผ่านประตูเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว
วิไลถอนใจด้วยความโล่งอก

ก่อนล้มตัวลงนอนบนพื้นแข็งและเย็นข้างเตียง...ที่เดิม
วิไลเหลือบมองแมวอีกหลายตัวที่ยึดเตียงเธอเป็นที่นอน
บ้างผงกหัวขึ้นมามอง บางตัวลุกขึ้นนั่ง วิไลส่งเสียงชู่เบา ๆ
เมื่อหัวถึงหมอน ห่มผ้า พี่ติ๊กก็เดินมาหา
ร้องแง๊ว เอาหัวมาแนบแก้มเธอ แล้วล้มตัวลงนอนหนุนแขน
เธอจรดริมฝีปากไปที่หน้าผากของติ๊ก กลิ่นตัวเขาลอยปะทะจมูก
พลางใช้มือลูบไปตามตัวพี่ติ๊ก ขนที่ปกตินุ่มลื่น ก็หยาบกระด้าง
"คงไปนอนคลุกตัวบนพื้นสกปรกที่ไหนมาซักที่ เหม็นเชียว ไม่เป็นไรพรุ่งนี้ค่อยเช็ดตัวให้"
วิไลหันหน้าไปอีกทาง แล้วจามอยู่สามสี่ครั้งก่อนจะหลับไป...

------------------------------------------
เหมือนเดิมค่ะ แพริมเอาไปแปะไว้ที่บล็อกตัวเองด้วย ^^

คำตอบที่ 15

Pearym
27 พ.ย. 57
เวลา 11:55:29

ช่วงท้ายของเรื่องวิไลกับพี่ติ๊ก
มีการแก้ไขเล็กน้อยแล้วอัพเดทไว้ที่บล็อกค่ะ
ที่นี่แพริมแก้ไขไม่ได้ค่ะ ^^

คำตอบที่ 16

คุณพีทคุง
1 ธ.ค. 57
เวลา 1:24:24

อ่านไปก็พยายามทายไป ว่าพี่ติ๊กจะเป็น "ใคร" ที่แท้เป็นพี่แมวนี่เอง ฮ่าๆๆ เดี๋ยวไปดูที่บล็อกด้วยครับ

คำตอบที่ 17

Pearym
1 ธ.ค. 57
เวลา 10:27:46

ขอบคุณคุณพีทมากค่ะที่อ่าน
แล้วยังแวะไปที่บล็อกด้วย ^^