ตอบคำถามเพิ่ม คลิกที่นี่
 
  สวัสดีวันจันทร์ "ความตาย"  
 
 

ฟีลิปดา

26 พ.ค. 57
เวลา 9:42:44

พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน


สวัสดีวันจันทร์ที่ ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๗ ค่ะ
จะหมดเดือนพฤษภาคมไปอีกเดือนแล้ว
อะไรก็เกิดขึ้นเร็วมาก โครงการเขียน ๑ เรื่อง ๓๐ วัน
ก็ใกล้จะหมดเวลา ลงไปเหมือนกัน
อะไรก็หมดลงเรื่อยๆ
ก็เลยหันกลับมาหาอันเดิมๆ อีกแล้ว ไม่ก้าวไปข้างหน้าเสียที
เหมือนเขียนนวนิยายนี่ล่ะนะ
เขียนไปแล้วก็ลบ เอาใหม่ ก็ยากที่จะจบ
แต่เขียนไปแก้ไป แม้จะน่าเบื่อน่ารำคาญ เชื่องช้า แต่มันก็ยังก้าวหน้า
เวลาจำกัดของแต่ละคนมีไม่เหมือนกัน ก็คิดไปต่างกัน
พี่ฟีมีชีวิตอยู่หน้าจอคอมมาเป็นสิบปีแล้ว
เมื่อก่อนจะมีกระดาษแผ่นหนึ่ง วางอยู่ข้างหน้า
เวลาเล่นเน็ตแล้วเห็นอะไรน่าสนใจ ก็จะเขียนเอาไว้
เอาไปเอามาหายหมด ฮ่าๆๆ
ตอนหลังก็เลยเปลี่ยนไปจดไว้ในสมุด ก็เขียนเอาไว้นะ
แต่ไม่ได้เปิดดูเสียที ก็เหมือนกับว่าจดเอาไว้ไม่ได้ใช้
พานนึกไปถึง มุมมองสองอย่างที่เขามองว่า
จำให้ได้เดี๋ยวนั้น หรือ จำได้ว่าอยู่ที่ไหนค่อยมาดูใหม่
ก็ไม่รู้ว่าอย่างไหนจะเหมาะกับใคร ต้องถามตัวเอง
เหมือนบางคนบอกอ่านอีบุ๊กสะดวก
แต่บางคนต้องเป็นหนังสือเล่มเท่านั้น มันถึงเข้าไปถึงอรรถรส
สำหรับพี่ฟี ถ้าจะอ่านอะไรเอาเร็วๆ ก็อ่านหน้าจอนี่ล่ะ
แต่ถ้าจะอ่านอะไรเอาแบบผ่อนคลาย หรืออยากจะถึงเนื้อถึงหนัง
แม้จะมีอีบุ๊กแล้วก็ต้องซื้อเป็นเล่มมาอ่าน ^--^
วกกลับไปที่เขียนหน้าจอ ก็รู้ว่าตัวเองเคยเขียนนะ
แต่ก็จำไม่ได้ว่าอยู่เล่มไหน เรื่องของความตายค่ะ ฮ่าๆๆๆ
เป็นเรื่องความตายในนวนิยาย ให้ตัวละครของเราต้องเจอ
เราจะเลือกให้เจอแบบไหน

ตาย...จากหน้าที่การงาน
ดังนั้นอุปสรรคปัญหาของเขาก็จะมาจากสิ่งนี้ได้
เริ่มที่ตรงนี้ หรือจบที่ตรงนี้

ตาย...จากสังคม
อุปสรรคของเขาคือการขวนขวายอยากได้รับการยอมรับ
หนังวัยรุ่นฮอลลีวูดจะเห็นบ่อย

ตาย...จากการถูกห้าม กักขัง จนจินตนาการสูญสิ้น
ไอ้ตายแบบนี้อย่าไปคิดว่าคนอื่นทำให้ตัวละครอย่างเดียวนะคะ
บางทีตัวละครก็ทำตัวเองได้ค่ะ ประเภทจมกับอารมณ์ตัวเอง
จนไม่เป็นทำอะไร แต่มันก็สร้างเรื่องได้ล่ะ

สุดท้าย ตาย...แบบตายแล้วเอาไปฝัง สูญสิ้นทางกายภาพ
ฮ่าๆๆๆ ตายแบบนี้ เห็นบ่อยค่ะ
จนมีคำกล่าวว่า หากมุกตัน คิดอะไรไม่ออก
ก็ให้ใครตายสักคน อาจจะทำให้มีเรื่องเล่าต่อไปได้

ณ เวลานี้ของพี่ฟียังตรวจอักษรเรื่อง เส้นรักลายหัวใจ ใน pdf อยู่ค่ะ
เรื่องนี้เป็นอะไรที่ยืดเยื้อมาก แต่ไม่ว่ายังไง มันก็ต้องจบค่ะ ^--^
จบเรื่องนี้ แล้วก็ไปสร้างเรื่องใหม่ เล่าเรื่องใหม่กันต่อไปค่ะ

ขอให้มีความสุข ยิ้มรับกับทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา
ถ้าชอบก็จงมีความสุขกับมัน
ถ้าไม่ชอบ ก็คิดเสียว่า เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
ฟีลิปดา
^--^
 


  คำตอบที่ 1  
 

copter

26 พ.ค. 57
เวลา 16:45:34
ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ตอนนี้หวัดงอมพระราม
ขอให้หายก่อนเถอะ คอปลุยโลดดดดด
 




  เชิญกรอกข้อความเพื่อตั้งคำถาม  
  กรุณา login เพื่อตอบคำถาม