ไดอารี่ครํ่าครวญ

ตอบคำถามเพิ่ม คลิกที่นี่

ไดอารี่ครํ่าครวญ

iloverally
18 ส.ค. 56
เวลา 12:01:11

พิมพ์

แจ้งลบ

ส่งหาเพื่อน

ในนิยายฉันเคยได้อ่านบทบรรยายที่ว่า
บางครั้งชีวิตเหมือนอยู่บนปากเหว
ที่พร้อมจะตกลงไปเมื่อไหร่ก็ได้
ในความรู้สึกตอนนั้น
คิดว่าเราไม่มีทางจะเข้าใจจนกว่า
จะอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น
แต่สําหรับฉันตอนนี้
การยืนอยู่บนหน้าผาสูงชันเพียงลําพัง
ฉันพอจะเข้าใจมัน ความโดดเดี่ยว
แม้ในความเป็นจริงฉันจะไม่ได้อยู่เพียงลําพัง
การสูญเสียคนในครอบครัวไป
แม้ฉันจะเข้าใจว่ามันเป็นส่วนหนึ่งในโลกใบนี้
ฉันทําใจและยอมรับ และไม่มีอุปสรรคในการเขียน
แต่เมื่อเวลาต่อมาญาติสนิทอีกคน
ได้ป่วยและเสียชีวิตไปอย่างกะทันหัน
มันเหมือนกระชากบางอย่างไปจากฉัน
อาจเพราะไม่ได้เตรียมใจไว้ก่อน
แม้ภายนอกฉันจะไม่มีนํ้าตา
แต่ข้างในฉันรู้สึกสูญเสีย ในคําอธิบายที่บอกไม่ถูก
และคนดีๆเช่นนั้น
คงไม่ลําบากไม่ว่าจะอยู่ใสสถานะหรือภพภูมิไหน
ความทรงจําดีๆ ของพวกเขาจะคงยังอยู่

เมื่อวานซืน เกิดอุบัติเหตุแถวบ้าน มีผู้เสียชีวิต
สิ่งที่หลงเหลือ คราบเลือดยังเกาะอยู่ที่พื้นผิวถนน
ครอบครัวของพวกเขาจะเป็นเช่นไหร่
เมื่อตอนเช้ายังได้เห็นหน้ากันอยู่
ฉันดีใจ ที่ฉันยังมีชีวิตอยู่
แต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีที่ฉันมีชีวิตอยู่ไปวันๆ
ทํางาน ทําหน้าที่ คล้ายกับว่า
ฉันควรทําตัวให้มีประโยชน์มากกว่านี้
ไม่ว่าจะเป็น ต่อตัวเอง ต่อครอบครัว ต่อสังคม
ความฝันของฉัน ต้องมาก่อน
การเป็นนักเขียน ที่รวยแบบเงียบๆ ฮ่าๆ
ฉันบอกได้เลยว่าฉันไม่สนใจชื่อเสียง แต่สนใจเรื่องเงินทอง
ฉันรู้ว่า ชีวิตของฉันได้มาถึงจุดเปลื่ยนสําคัญในชีวิตแล้ว
แต่บางครั้ง ฉันก็กลัว การเปลื่ยนแปลง
แน่นอนว่า ตอนนี้ฉันมีชีวิตอยู่ นั้นเป็นเรื่องดีมาก...

คำตอบที่ 1

iloverally
18 ส.ค. 56
เวลา 13:19:29

"ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ที่ทําให้ฉันได้เกิดมาบนโลกใบนี้"

ช่างเป็นประโยคที่สวยงามและหลอกลวงสิ้นดี
ฮ่าๆ
หลายครั้งที่เจอเรื่องแย่ ต้องมีสักครั้ง
ที่คิด ตูเกิดมาทําไม
ร้องขอให้ได้เิกิดมาอย่างนั้นหรือ
เรื่องดีๆ ที่เกิดขึ้น ก็เพราะตัวเอง และโชคช่วย
ฮ่าๆ เนรคุณ
(อาการอยากจะเหวี่ยง)
ตอนนี้กําลัง ยิ้ม
มีตัวละครอยู่ตัว ที่ชอบพูดเย้ยหยัน
นั้นคงความสามารถพิเศษ
เป็นคาเรคเตอร์ ตัวละครที่ มีชีวิตชีวาดี และน่าหมั่นไส้มาก

มองมือตัวเอง มือคู่นี้แหละจะทําให้ฝันเป็นจริง
ขยับพิมพ์สิเฟ้ย ฮ่าๆ

นึกถึงโรส หลังจากเรือไททานิคอับปาง
เธอใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ และมีความสุข
ไม่แน่ใจ ว่าเพื่อตอบแทนแจ็คที่สละชีวิตให้เธอรอด
เธอก็ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า

คำตอบที่ 2

คุณพีทคุง
19 ส.ค. 56
เวลา 3:55:16

บางทีคนเราก็เผลอตัวใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้นึกถึงเป้าหมาย ไม่ได้นึกว่าเราต้องการจะมุ่งไปสู่จุดไหน นานทีปีหน มีเหตุการณ์ที่กระตุกให้เราคิดเสียที ไม่ว่าเหตุการณ์นั้นจะดีหรือร้าย แต่เมื่อกระตุกเราแล้ว ก็คงเป็นโอกาสดี ให้เราได้ทบทวนและตัดสินใจกับตัวเอง ว่าเราจะตั้งเข็มทิศให้ตัวเองชัดเจนมากขึ้นหรือเปล่า หรือยังมีความสุขกับการใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ อยู่

จะเลือกทางไหนก็ไม่ใช่ว่าผิดนะครับ บางที ขณะที่เราใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ของเรา เราก็อาจจะกำลังสร้างสิ่งดีงามให้กับคนอื่น ทั้งที่ใกล้หรือไกลตัวเราอยู่ โดยที่เราเองไม่ทันรู้ตัวก็เป็นได้

ถ้าเจอเป้าหมายก็ดี ถ้ายังไม่มีก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย แต่ถ้าอยากให้มี ก็ขอให้หาให้เจอนะ เย้

คำตอบที่ 3

iloverally
19 ส.ค. 56
เวลา 11:39:43

ขอบคุณค่ะ คุณพีท ^^

ข้างบนสุด เมื่อได้อ่านย้อน
น่าจะเรียกว่า เป็นอาการของคนเสียการทรงตัว ฮ่าๆ
ชีวิตว่างโหวง คล้ายกับว่า ในเมื่อชีวิต ไม่แน่นอน
แล้ว เราจะกระเสือกกระสนดื้นรนทําไม
ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็น ภาพลวงตา ฮ่าๆ
แต่เราเป็นมนุษย์ เราควร จะมัวเมาในกิเลส บ้าง
กร๊ากกๆๆ

มีซีรีส์เรื่อง วอคกิ้งเดธ
ลูกชาย ของตัวนํา บอกว่า
"ฉันจะทําในสิ่งที่ต้องทํา"
(ฆ่าซอมบี้)
อายุประมาณ สิบเอ็ด สิบสอง ในเรื่อง