ฟีลิปดา
23 ก.ค. 56
เวลา 9:38:27
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันอังคารค่ะ
เมื่อออกไปทำบุญต่างจังหวัดแต่เช้ามืด
กลับมาก็มืด ไม่ได้ม่ทักทายประจำสัปดาห์กัน
ก็คิดว่า มาช้าดีกว่าไม่มาค่ะ ^--^
ก็เหมือนกับการเขียนวนิยายนั่นแหละนะ
จบช้าดีกว่าไม่จบ
แต่ต้องรู้ว่า ไม่จบเพราะอะไร และ ...แก้ไขมันซะ!
การเริ่มต้น การอุ่นเครื่อง วิธการคิดก่อนที่จะเขียน แต่ละคนต่างกัน
บางคนคิดมาก คิดไม่ออก คิดกว่าจะลงตัว
กว่าจะวางให้เห็นเป็นรูปเป็นร่าง
เตรียมพร้อมอย่างสะใจตัวเองแล้วค่อยลงมือเขียน
เหมือนเรียนรู้แผนที่ทุกอย่างจนคล่องแล้วลงมือเขียน
บางคนก็เขียนไป คิดไป หาทางเอาระหว่าง
พอไปไม่ถูก ก็จะจอดสนิท พอจอดนานไป
การอาศัยโบกรถคนอื่นน่าจะดีกว่า ว่าแล้วก็กลับไปเป็นคนอ่านเหมือนเดิม
หรือไม่ ก็อาจจะตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เอาน่า ไปทางนี้ก่อน
ไว้ว่ากันใหม่ ถ้าไม่ใช่ ^--^
ในเรื่องของการเขียนอย่างนี้ก็ไม่แปลกค่ะ
เพราะหากจะรื้อกลับมาเขียนใหม่ มันก็ไม่เสียหายอะไร
อาการอย่างนี้ให้ไปทางบกนะคะ
ถ้าไปทางน้ำ ดำน้ำนานไปอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพจิต
บางคนก็อาจจะเริ่มต้นพอเท่าที่จะมีแผนที่คร่าวๆ ในหัว
พอลงมือ แม้ไม่จัดเจนเส้นทางนัก
แต่ก็สามารถที่จะเรียนรู้เติมรายละเอียดเอาเองระหว่างการเขียน
แก้ไขปรับเปลี่ยนเส้นทางตามความเหมาะสม
เพราะรู้ว่าจะไปทางไหน
ทั้งสามอย่างนั้น บอกไม่ได้หรอกค่ะว่า อันไหนดีกว่ากัน
เพราะ...คนที่ใช้วิธีนั้นแตกต่างกัน
มีถมไปที่แต่ละวิธีเหล่านั้น สร้างความสำเร็จให้กับคนลงมือทำ
อย่าหลอกตัวเองว่า อยากเขียน แล้วไม่ลงมือเสียที
เวลาในหนึ่งวัน มี 1440 นาที
ใช้สัก 60 นาที สำหรับสิ่งที่คุณฝันอยากเป็นนักเขียนได้ไหม
อยากจะทำอะไรให้ลงมือทำ อย่าเพียงแต่คิดนะคะ
ขอให้มีความสุขที่ได้เริ่มทำสิ่งที่ตัวเองรักอยากทำค่ะ
ฟีลิปดา
^--^
|
