คารม เป็นเรื่องพรสวรรค์เฉพาะตัว หรือฝึกฝนเรียนรู้กันได้?

ตอบคำถามเพิ่ม คลิกที่นี่

tomandjerdy
10 ส.ค. 55
เวลา 10:21:23

พิมพ์

แจ้งลบ

ส่งหาเพื่อน

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
ใครมีเทคนิค เคล็ดลับ วิธีเขียนบทสนทนา
ให้ยอกย้อน ประชดประชัน มีลูกล่อลูกชน ลูกฮา คมบาดใจ
อย่างไร...วานบอกเป็นวิทยาทานค่ะ
ขอบพระคุณเป็นอันขาด

คำตอบที่ 1

ฮาบีบี้
10 ส.ค. 55
เวลา 10:50:52

คารม ส่วนหนึ่งเป็นเรื่องของพรสวรรค์ ฮาชื่อว่าเป็นแบบนั้น

และ...

คารม ส่วนหนึ่งก็เป็นเรื่องที่เรียนรู้ได้ อาจจากประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในช่วงระยะหนึ่ง แล้วผ่านไป และการเป็นคนช่างใส่ใจกับจุกเล็กๆ น้อยๆ ที่หลายคนมองไม่เห็น

ฮาไม่มีเทคนิค เคล็บวิธีเขียนบทสนทนาให้น่าสนใจ มาขอนั่งฟังด้วยคนงับ

แต่ประทับใจบทพูดสมมุติจากเส้นขนาน

"เราเป็นดังเส้นขนานไม่มีวันจะรักกัน"
"เราจะเป็นเส้นขนานที่อยู่คู่กันตลอดไป"

อิ อิ อิ

คำตอบที่ 2

tomandjerdy
10 ส.ค. 55
เวลา 10:57:29

อ่าฮ้า! จากตัวอย่างของคุณฮา
ลุงได้มาเทคนิคนึงล่ะ
จาก "วิธีมองโลก ในมุมมองที่ต่างออกไป" นั่นเอง

ขอบคุณสำหรับตัวอย่างดีๆค่ะ

คำตอบที่ 3

รัณณา
10 ส.ค. 55
เวลา 11:18:07

คนที่เป็นคนเจ้าคารม ปกติแล้วคิดว่าน่าจะขึ้นอยู่กับลักษณะบุคลิกเฉพาะตัวค่ะ

แต่การนำมาเขียนเป็นนิยาย คนที่เขียนบทสนทนาเฉียบคม มีลูกล่อลูกชน ช่างยอกย้อน อาจไม่ใช่คนเจ้าคารมหรือช่างประชดประชันคนอื่น เพราะคนชอบเขียนบางทีก็ไม่ใช่คนค่อยกล้าพูดกล้าต่อปากต่อคำ เพียงแต่อาจเป็นคนชอบฟังเรื่องเล็กๆ น้อยๆ จากคนรอบตัว สังเกตท่าทางการแสดงออกประกอบคำพูด และสังเกตท่าทางผู้ร่วมสนทนาว่าเขารู้สึกอย่างไรกับประโยคนั้น เมื่อได้วัตถุดิบแล้วก็ไม่ได้คิดหรือสรุปในสิ่งที่เห็นเท่านั้น แต่นำมาต่อยอดหาเรื่อง เอ๊ย หาเหตุให้เป็นเรื่องเป็นราวในนิยาย

ในความเป็นจริงแล้ว บทสนทนาที่ว่าไร้สาระ บ้าบอ แต่ในโลกนิยายแล้วมันสามารถมาเป็นบทสนทนาที่ฉายชัดถึงบุคลิกตัวละคร ทำให้เราหมั่นไส้เขาได้ เกลียดได้ หรือรักได้อย่างง่ายดาย

หากอยากเขียนบทสนทนาที่ตัวละครมีลูกล่อลูกชน เจ้าคารมคมคาย ช่างประชดประชัน ก็ต้องหาโอกาสพูดคุยกับกลุ่มเพื่อนที่เป็นคนเช่นนี้ หรือพบปะพูดคุยกับคนหลากหลาย และที่สำคัญเราก็ไม่ต้องเป็นคนเจ้าหลักการเจ้าหลักเกณฑ์จนเกินไปในระหว่างคุยกับเขาด้วยค่ะ เพราะอาจเป็นการปิดกั้นสิ่งที่เราจะได้พบได้เห็นอีกมากมาย

ประสบการณ์จริง บวกการมองโลกนอกกรอบ จะทำให้เรามีวัตถุดิบที่จะมาเขียนนิยายได้เป็นธรรมชาติและน่าอ่านค่ะ

สู้ๆ ค่ะ ลุงทอม ^ ^

คำตอบที่ 4

มะนอแน่
10 ส.ค. 55
เวลา 19:37:51

จะว่าเฉพาะก็เฉพาะ จะว่าฝึกฝน เราก็ต้องฝึกฝน
มันอยู่ที่เราจะคิดค่ะ ฮ่าๆๆ แอบงงคำตอบตัวเอง เบาๆ

นู๋ใช้วิธีดูหนังแล้วสังเกตบทสนทนาเอาค่ะ บางทีหนังไม่ฮา ก็พาเราเครียดเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆ

คำตอบที่ 5

iloverally
10 ส.ค. 55
เวลา 22:59:15

ตาดู หูฟัง สังเกต อ่าน โม้ (ฮ่า ๆ)

ใน ภาพยนต์ ซีรีส์
หรือ ไทย ๆ "เป็นต่อ" คนเขียนบทสุดยอด

อย่างที่ฟีฟีบอกค่ะ ลุงทอม บทสนทนา ก็เป็นส่วนหนึ่ง
มันต้อง ใช้ หลาย ๆ อย่างประกอบกัน
ที่จะทำให้ ตรึงคนอ่านไม่ไปไหน
สู้ ๆๆ ค่ะ ลุงทอม
รับรองว่า สักวัน ลุงทอมต้องเขียนได้อย่างใจนึก

คำตอบที่ 6

Tethys
11 ส.ค. 55
เวลา 8:10:59

อย่างพี่ฮาบอกแหละค่ะ มันเป็นส่วนหนึ่งของพรสวรรค์ ที่สามารถฝึกฝนกันได้

อ่านหนังสือเพิ่มความรู้ อ่านปรัชญา มองโลกรอบๆ ตัว สังเกตความเป็นไปของผู้คน เรียนรู้ธรรมชาติ ฝึกเล่มเกมลับสมอง

ทั้งหมดล้วนแล้วมีส่วนช่วยให้สมองเราแตกยอด พัฒนา สร้างสรรค์ได้

ไม่ว่าบทสนทนา หรือบทบรรยาย

นิยายที่สมบูรณ์มันต้องรวมทั้งหมดไว้ด้วย และที่สำคัญ พล้อตที่มาจากความคิดของเราเอง

คำตอบที่ 7

love april
14 ส.ค. 55
เวลา 8:58:08

ตามแบบของเอพริว ก็เกิดจาก หมั่นไส้ตัวละคร
ของตัวเองคะ ฮ่าๆๆ

คำตอบที่ 8

แตงกวา
14 ส.ค. 55
เวลา 20:16:02

ใครไม่ฮา เราก็ฮาของเราคนเดียวก็ได้ อย่าไปหวั่น ฮา+++++

คำตอบที่ 9

samad
15 ส.ค. 55
เวลา 18:44:29

ลุงทอมตั้งโจทย์ยากจัง
เรื่องนี้ผมไม่ถนัดเลย คุ้นเคยแต่มุกลุงๆ ฮ่าๆ