ตอบคำถามเพิ่ม คลิกที่นี่
 
  ขุนศึกแสงจันทร์ (บทที่ ๒)  
 
 

วรบรรณ

11 เม.ย. 55
เวลา 5:36:53

พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน
ขุนศึกแสงจันทร์ บทที่ ๒ มาแล้วจ้า...

บทนี้เนื้อเรื่องจะนำพาแม่จันทร์เหยียบย่างเข้าสู่เขตของบ้านป่าลึกแล้ว เข้าไปเป็นกำลังใจให้นางกล๋อมหน่อยนะจ๊ะ...


www.phiilipda.com/forwriter/index.php?topic=4579.msg31537#msg31537

.........


ชายหนุ่มจากป่าลึกก้าวเข้าไปหาแม่จันทร์หมายจะช่วยพยุงแต่นางปัดมือของเขาออก แล้วพยายามเดินด้วยตัวเองช้าๆ แต่ไปได้ไม่กี่ก้าวก็ซวนเซ เวทย์เห็นดังนั้นจึงเร่งเข้าประคอง ทว่าเมื่อยืนขึ้นได้แม่จันทร์ก็ปัดมือออกอีก เป็นอยู่อย่างนี้หลายเที่ยวจนเขาเริ่มขัดเคืองในทิฐิ

“ตอนว่านอยู่เจ้าก็ทำอ่อนแรง ให้มันประคองร่ำไป ยามนี้ไยอวดเก่งนักเล่า”

นางกล๋อมหันมองตาขวางแต่เพียงแวบเดียวก็เมิน “ว่านเต็มใจช่วย ห่วงใยสารพัด ส่วนท่านทำอย่างเสียมิได้ หาได้ห่วงใยกันด้วยใจจริง ต่อให้ต้องสิ้นใจลง ณ ตรงนี้ ก็อย่าหมายใจว่าข้าจะวิงวอนให้ช่วย” พูดจบเจ้าตัวดิ้นรนก้าวต่อไป

“เจ้าแจ้งใจได้เยี่ยงไรว่าข้ามิห่วง”

แม่จันทร์เหลียวมาเผชิญหน้า “คนห่วงใยกันเขากลั่นแกล้งกันเยี่ยงนี้รึ”

“ข้าแจงแล้วมิใช่ฤา เหตุใดจำต้องเร่งเดิน”

“ฮึ!” นางกล๋อมสะบัดอารมณ์แล้วทำท่าจะก้าวหนี แต่ด้วยความเลินเล่อหรือสิ้นเรี่ยวแรงมิรู้ได้จึงสะดุดขาตัวเอง ซวนเซดั่งวิหคถูกเด็ดปีก ชายหนุ่มจากป่าลึกรีบถลันตัวเข้าไปหมายช่วยพยุงแต่มิทันการณ์ ร่างบอบบางล้มคะมำหน้าคว่ำกระแทกพื้น...
 


  คำตอบที่ 1  
 

อรหันต์

12 เม.ย. 55
เวลา 1:36:10
เยี่ยมเลยเฮีย รักท่ามกลางสงคราม ทรหดดี ฮ่าๆๆๆๆ
 




  เชิญกรอกข้อความเพื่อตั้งคำถาม  
  กรุณา login เพื่อตอบคำถาม