คุณพีทคุง
18 ก.พ. 55
เวลา 6:50:55
|
(แบบที่หุนเล่า เคยเล่นตอนเด็กๆ คล้ายๆ กัน แต่เป็นแบบที่เรียกว่าภาษาคนรู ใช้สระอู)
จริงๆ อาจต้องดูแนวเรื่องด้วย ว่าจะเป็นแนวฮาระเบิดระเบ้อหรือแนวแฟนตาซีมหากาพย์จริงจัง เพราะลักษณะภาษาจะต่างกัน
ถ้าเป็นแนวฮาระเบิดระเบ้อ เสียงของคาถาจะแปลกประหลาดพิสดารยังไงก็ได้ (ยิ่งแปลกยิ่งดี)
แต่ถ้าเป็นแนวจริงจัง คาถาควรจะฟังดูแล้วขลัง คนอ่านถึงจะอิน ไม่งั้นจะกลายเป็นหมดท่าไป
ถ้าเป็นแนวลึกลับ คาถาก็ควรให้ความรู้สึกลึกลับ น่ากลัวนิดหน่อย เสียงอาจจะออกมาแบบที่ไม่เป็นแฟนตาซีฝรั่งมาก (ซึ่งเป็นเสียงแบบภาษาอังกฤษ) แต่เป็นทางที่ขรึมๆ อย่างเสียงละติน เสียงภาษาสันสกฤต
นี่พูดถึงลักษณะเสียงนะครับ เราไม่จำเป็นต้องไปศึกษาภาษาเหล่านั้นจริงๆ เพราะเราสามารถสมมุติให้คาถาในเรื่องใช้ภาษาเฉพาะของตัวเองได้
ตัวอย่างคาถาในเรื่องแฮรี่ พอตเตอร์ เพราะเขาเป็นวัฒนธรรมอังกฤษ/ยุโรปตะวันตก ที่ได้รับอิทธิพลมาจากทางคริสตศาสนาและอาณาจักรโรมัน คาถาในเรื่องนั้นส่วนใหญ่ (เท่าที่จำได้) มาจากคำในภาษาละติน
ตัวอย่าง "เสียง" คาถาแบบฮา ข้างบนมีเยอะแล้ว จะยกตัวอย่างเสียงคาถาแบบจริงจังเพิ่มขึ้นจากแฮรี่ฯ นิดนึงนะครับ
มีคาถา (จริงๆ เลย) ที่เคยถูกนำมาใช้ในเรื่องแนวแฟนตาซีโรแมนติกไทย ชื่อเรื่อง มณิมนตรา คาถามที่เขาเลือกมาใช้คือ โอม มณิ ปัทเม หุงหะริ อันนี้ภาษาบาลีสันสกฤต ฟังดูจะออกขลังๆ
เสียงแนวอียิปต์ก็จะออกขลังๆ เช่นกัน เช่น อัคเคตุม มานาสรา อาเทบาคิรุม
เสียงแนวกรีก/โรมัน ก็จะออกฝรั่งหน่อย อาจจะให้ความรู้สึกหรูหรา สง่างาม ออกแนวเท่ (เพราะเราคุ้นเสียงแบบนี้) เช่น อาร์คิมัส ไดโอมีอา ทาเทเรียส พลานาดิมุส เป็นต้น |
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน
