ฟีลิปดา
22 มี.ค. 64
เวลา 10:55:44
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๒๒ มีนาคม ๒๕๖๔ ค่ะ
สัปดาห์ที่ผ่านมา google dictionary extension
มันไม่ทำงาน ทำเอาพี่ฟีหงุดหงิด ฮ่าๆ
พอวันนี้ใช้งานได้แล้ว ก็ค่อยยังชั่ว จะได้อ่านอะไรเล่นเพลินๆ
ใครที่อยากฝึกอ่านบทความภาษาอังกฤษ ในเว็บ
มี google dictionary extension ก็ช่วยได้เยอะ
ในเรื่องแปลคำศัพท์นะคะ
เพราะป้ายดำ มันก็มีป็อบอัพขึ้นมาแปลให้แล้ว
ใครอยากใช้ ก็เสริชในเว็บดูวิธีติดตั้ง
แล้วก็เพิ่มแปลภาษาไทย ได้เลย ง่ายๆ ไม่ยากค่ะ
ที่ยาก ก็คือ เขียนให้จบ นี่แหละ ฮ่าๆๆๆ
บางครั้ง ไอ้ที่คิดว่าเหลือแค่ 4-5 บท ก็จบแล้วชิลๆ
ที่ไหนได้ พอมาเกิดช่วงอารมณ์ เฮ้ยเบื่อ หมดไฟ ไม่อยากทำอะไร
ไม่ใช่ว่า ตัน เพราะไม่รู้จะเขียนอะไรนะ
แต่มันเกิดอาการไม่อยากเขียนอะ ไม่อยากทำอะไร
นี่ล่ะ คือนรกที่แท้ ของนักเขียน ฮ่าๆๆๆ
อาการนี้ ก้าวข้ามลำบากนะ มันเป็นเรื่องส่วนบุคคลจริงๆ
คำแนะนำร้อยแปด ต่อให้รู้ แต่ไม่อยากทำซะอย่าง
มันก็ก้าวข้ามไม่ได้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ดีที่สุดก็คือ อย่าให้สิ่งนี้เกิดกับเราค่ะ
ป้องกันเอาไว้ก่อนเลย นั่นคือสร้างนิสัยในการเขียนขึ้นมา
--เขียนทุกวัน วันละ 500-1000 คำ
การบังคับตัวเองในช่วงเวลาสัก 10-20 นาที
เพื่อการเขียน หรือการคิดพล็อต
หรือคิดเหตุการณ์ ไม่ว่ายังไงต้องเอาตัวเอง
ให้เชื่อมโยงในเรื่องราว หรือการเขียนให้ได้
มันจะเป็นเรื่องเป็นราวหรือไม่เป็นไร
ถือว่า เราสร้างนิสัยค่ะ
เวลา 10-20 นาที มีผลค่ะ ^--^
- เขียนเป้าหมาย ในชีวิตเอาไว้
เขียนไว้ก่อนเลย สัก 5 อย่าง
เวลาเกิดอาการเบื่อขึ้นมา
ก็เอาขึ้นมาอ่าน อ่าน เผื่อจะกระตุ้นได้ ฮ่าๆๆ
-- ถ้าคุณเป็นคนใจอ่อน วอกแวกง่ายอย่าไปใช้คำว่า
พักก่อน ไม่มีอารมณ์เขียน แล้วจะเขียนไม่ดี
งานก็ออกมาไม่ดี คนอ่านรู้นะ
ใช่ค่ะ คนอ่านรู้ แต่...
อย่าเอาความเชื่อนี้มาใส่หัวตัวเองมากไปค่ะ
ต้องคิดเสมอ นักเขียน คือคนที่เสแสร้งเก่งที่สุด
ฉันต้องทำได้ทุกอย่าง ทุกสภาพของอารมณ์
เกลียดรัฐบาลแทบตาย ฉันยังเขียนนิยายรักได้เลย
ทำนองนั้น ฮ่าๆๆๆ
กลั้นใจ บังคับตัวเอง สัก 10 นาทีนะคะ
เขียนเป็นเรื่องไม่ได้ ก็เขียนเป็นซีน
เขียนเป็นซีนไม่ได้ ก็เขียนเป็นคำสนทนา
เขียนคำสนทนาไม่ได้ ก็เขียนเป็นบรรยาย
เขียนแค่เป็นความคิดของตัวละคร
อะไรก็ได้ ในเรื่องนั่นน่ะ เขียนไปเถอะ ^--^
- ใช้กฎการแทนที่
ไปทำโน่น นั่นนี่ ที่จะทำให้เราสบาย คลายเครียด
ปลดปล่อย ปล่อยวาง
ฟังเพลง ปลูกต้นไม้ เรียนภาษา
หรืออะไรๆ ที่ทำแล้ว
มันนำกลับมาใช้เป็นประโยชน์ต่อการเขียนได้
ความจริงทำอะไร
ก็มีประโยชน์เป็นไอเดียการเขียนได้ทั้งนั้น
แค่มองให้เห็น อยากหยิบเอามาเป็นเรื่องเท่านั้นแหละ ^--^
-- อย่าได้ไปตกหลุมซีรีย์เด็ดขาด ฮ่าๆๆ
ถ้าจะดู ก็ต้องกฎแห่งการหักห้ามใจตัวเองให้ได้
ดูตอนนี้จบ ฉันจะเขียนสัก 3 ประโยค หรือ 100 คำ
ก่อนที่จะเปิดดูตอนต่อไป ฮ่าๆๆ
แต่ ยากกกกกอะ ^--^
-- อ่านหนังสือให้มากๆ ตราบใดที่ยังหลงใหล
ในการอ่านหนังสืออยู่ โอกาสที่จะเบื่อการเขียนก็มีน้อยลงค่ะ
และถ้าเบื่อ โอกาสที่จะกลับมาเขียนก็จะเร็วขึ้น
อ่านไปก็คิดไป ถ้าฉันเขียนเองนะ
มันจะต้องเป็นอย่างนี้ 1...2...3...4...5...
--ไม่ควรใช้การกิน เพื่อบำบัดอาการไม่อยากเขียน
น้ำหนักจะขึ้นแบบอดใจไม่ได้ อย่านะ อย่า เตือนแล้ว
แต่ถ้าอยากกินอันนี้ แล้วทำให้เขียนได้ ไม่ว่านะ ฮ่าๆๆๆ
แต่ก็แต่อีกแหละว่า
ไม่ควรจะไปผูกการเขียนกับการกินนะคะ
ยิ่งกินมาก ยิ่งเขียนได้มากนี่
ใช้อย่างอื่นมาแทนที่การกินได้ไหม ฮ่าๆๆๆ
-- คำว่า ช่างเถอะ!
ใช้ได้ดีค่ะ เมื่อเราท้อแท้ หรือเราหดหู่
กับคำพูดของคนที่เห็นต่างกับเรา
เอาที่เราสบายใจค่ะ อย่าเอาที่เขาสบายใจ ฮ่าๆๆๆ
ในเมื่อนี่มันเป็นเรื่องของเรา ฮ่าๆๆๆ
-- เปลี่ยนๆๆๆ
เปลี่ยนมุมห้อง เปลี่ยนเครื่องมือในการเขียน
เปลี่ยนชุดที่เคยใส่ตอนเขียน เปลี่ยนน้ำหอม
เปลี่ยนเครื่องประดับ เปลี่ยนอาหาร
เปลี่ยนเพลงที่เคยฟังประจำ
ไม่ว่าจะเป็นการเอาออกไป หรือการเพิ่มเข้ามา
เปลี่ยนความคิด เปลี่ยนสิ่งแวดล้อม
ถือเป็นการเปลี่ยนทั้งนั้น
-- นอนค่ะ
นอนให้หลับ อย่าไปเครียดกับการที่เราเป็นแบบนี้
เมื่อนอนได้อย่างเต็มที่
ความสดชื่น ความมีไฟอยากทำ อยากเขียน
มันจะกลับมาเอง
-- อาการนี้ เป็นอาการปกติค่ะ เกิดขึ้นได้
แต่ก็ไม่ควรจะปล่อยตัวให้เกิดขึ้นนานเกินไป
โดยไม่ใส่ใจที่จะแก้ไข
คือก็ต้องรู้ขีดจำกัดของตัวเองค่ะว่า จะพักนานแค่ไหน
บางคนก็ปล่อยไป จนท้อแท้ จนซึมเศร้า
จนกลับมาไม่ได้อีกเป็นเดือน เป็นปี
อย่าให้นานอย่างนั้น
เลือกความสนใจในตอนเบื่อๆ
หยิบจับมันมาเป็นเรื่องเสียเลยก็ได้ค่ะ
วันนี้ฝนตก
ชอบเวลาที่ฝนตก และไฟไม่ดับค่ะ
สวัสดีวันจันทร์ แม้จะอยู่อารมณ์ไหน
พี่ฟีก็ต้องเขียนค่ะ ฮ่าๆ
ต้องหาย้ำบอกตัวเอง
เขียนทุกวัน มันต้องจบ!
การเขียนนวนิยายเรื่องหนึ่งๆ
ไม่เพียงเป็นการเดินทางของตัวละคร
แต่ยังเป็นการเดินทางของนักเขียนด้วย
ขอให้สนุกกับการเขียนนะคะ
ฟีลิปดา
^--^
|
