ฟีลิปดา
2 พ.ย. 63
เวลา 10:57:24
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๓ ค่ะ
เข้าเดือนพฤศจิกายนแล้ว
ขอให้เป็นเดือนที่มีสิ่งที่ต้องการเข้ามาในชีวิตนะคะ
เป็นเดือนสุดท้ายของการเขียนแข่งแรลลีแล้วนะคะ
ใครยังไม่เริ่ม ก็เร่งได้แล้วค่ะ
พี่ฟีคนหนึ่งละ ไปจมอยู่กับเรื่องคลื่นทรายพรายแสนดาว
ไม่เสร็จเสียที คิดว่าจะได้เขียนเรื่องแรลลี
ก็ไม่ได้เขียนเลย มีแต่ไอเดียเก็บสะสมเท่านั้น
เรืองคลื่นทรายพรายแสนดาว ที่กำลังรีไรต์อยู่นี่
มีตัวละครเยอะ บางตัวพี่ฟีก็ตั้งใจเอาไปเป็นตัวเอกในเรื่องต่อไป
วันนี้เลยมาทบทวนถึงการมีตัวละครประกอบในเรื่อง
หรือการมีตัวละครเยอะๆ กัน
ก่อนอื่นเลยต้องรู้ว่า เราคนเขียน
-- เอาตัวละครคนนี้มาทำอะไร --
--- จะต้องสร้างระดับไหน ---
--- บทบาทควรมีประมาณไหน ---
--- จะให้สนับสนุน หรือ ขัดขวางพระเอกนางเอก ---
--- จะเอาไปเป็นตัวเอกในเรื่องต่อไปไหม ---
...ถ้าแค่กล่าวถึงเป็นภูมิหลัง ให้เรื่องสมจริง
บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องลงรายละเอียด
เช่น พ่อแม่ที่ตายแล้ว
คนขับแท็กซี่ที่นางเอกนั่งไปภัตตาคาร
พนักงานเสิร์ฟ เพื่อนในงานเลี้ยงรุ่นทักทายแล้วเลิกลา
... แต่ถ้าเป็นตัวละครที่ต้องมี
ต้องกล่าวถึง เป็นคีย์ในเรื่อง
เป็นตัวที่ช่วยให้เรื่องเดินหน้า
เป็นตัวที่สนับสนุน หรือขัดขวาง ตัวละครเอก
มีซีนสำคัญที่กล่าวถึง
--- เราจะสร้างเขาให้แค่ธรรมดาเรียบง่าย
ก็ให้เป็นไปตาม พล็อตเรื่องที่วางไว้
หรือตามซับพล็อตที่ไม่ซับซ้อนมาก
--- เราจะสร้างให้เขาเข้มข้นรอบด้าน
เพื่อก่อให้เกิด sub plot ที่ซับซ้อน
- ต้องให้เขามีเป้าหมาย
- ต้องรู้ว่าเขาต้องการอะไร
- เขามีความเชื่ออะไร
-เขามีจุดอ่อน จุดแข็งอะไร
- ทักษะความชำนาญพิเศษของเขา
- สิ่งที่เขาใช้มาเป็นเครื่องมือในการแสดงออก
- สิ่งที่เขาค้นพบในเรื่อง จนทำให้เหตุการณ์เปลี่ยน
-ตัวละครบางตัว ออกมาเพียงซีนสองซีน
แต่เปล่งประกายมาก
-ตัวละครบางตัว ฝังตัวอยู่ในเรื่อง ตอนท้ายค่อยเฉลย
- ตัวละครบางตัว ออกมาชั่ว เพื่อเป็นบันไดให้พระเอกนางเอก
เหยียบขึ้นไปเป็นคนดี
- ตัวละครบางตัว ร้าย เพราะคิดว่าตัวเองทำดีเพื่อคนที่ตนรัก
- ตัวละครบางตัว ยอมตายเพื่อความภักดี
- ตัวละครบางตัวทรยศ เพราะครอบครัว
- ตัวละครบางตัวทำเพราะความทะเยอทะยาน
-ตัวละครที่มี ความแค้น ความรัก ความพยาบาท
ความอิจฉา ความเชื่อ สามารถสร้างทั้งสิ่งที่ดีและเลวได้
ในเรื่องที่ตัวละครเยอะ โฟกัสไปทีละคน
ไม่จำเป็นที่จะต้องเข้ามาอยู่ในซีนเดียวกันเต็มไปหมด
เรื่องของแต่ละคน ต้องส่งผลหรือเชื่อมโยงไปยังตัวละครหลัก
ปัญหาใหญ่ๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่อง
ต้องให้ ตัวละครหลัก พระเอกนางเอก เป็นคนแก้
จึงจะไม่แย่งซีน หรือเด่นกว่า
ต้องทำให้คนอ่านสนใจ สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพระเอกนางเอก
มากกว่าจ้องดูว่า ตัวละครรองจะทำอะไร ^--^
เมื่อไหร่ที่เล่าเรื่องตัวละครรองมากไป
ต่อให้ตัวละครตัวนั้นคิดร้ายหรือคิดดี
ต้องดึงกลับมาเชื่อมโยงกับพระเอกนางเอกทันที
ถ้าโฟกัสได้ถูกต้อง พระเอกนางเอกจะไม่ถูกแย่งซีนค่ะ
และตัวละครรองก็ยังสร้างเรื่องให้น่าสนใจอีกด้วย
ใครที่บางครั้งติดขัด เล่าเรื่องพระเอกนางเอกต่อไม่ได้
ตัดกลับมาที่ตัวรอง ให้ตัวรองสร้างเรื่องเป็นสะพานเชื่อม
ถึงพระเอกนางเอก ได้แก้ปัญหา เทคแอกชั่นโลดแล่นอีกครั้งค่ะ
ขอให้สนุกในการเขียนนะคะ
ฟีลิปดา
^--^
|
