ฟีลิปดา
14 ต.ค. 62
เวลา 10:52:40
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๖๒ ค่ะ
จันทร์นี้เป็นวันหยุดชดเชย
ฝนตกแต่เช้าเลยค่ะที่บ้านพี่ฟี
ก็ว่าจะหยุดวันจันทร์ แต่พอมาคิดได้
เอาน่า พี่ฟีก็หยุดการเขียนมานานแล้ว
เขียนคุยวันจันทร์ เพื่อเป็นการทบทวนตัวเอง
การทบทวน หรือการเช็กลิสต์ตัวเองนี่สำคัญนะ
เพราะบางทีถ้ามัวแต่มุ่งไปข้างหน้า จนลืมที่จะทบทวนบ้าง
ชีวิตอาจจะไม่มีสมดุล อย่างน้อยใช้เวลาเสาร์อาทิตย์
ทบทวนติดตามตัวเอง
แต่...การเขียน ถ้าเขียนแล้วไหลไปได้
ให้ไปให้สุดค่ะ ฮ่าๆๆๆ แล้วค่อยกลับมาทบทวนก็ได้
เพราะถ้ามัวแต่เขียนไปเช็กไป มันจะสะดุด มันจะไปไม่ถึงไหน
และไม่ต้องเสียดายว่า ว้า...ออกทะเลไปใหญ่เลย
กลับๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ
เขียนออกทะเล...แล้วจะเป็นไร?
ก็แค่เขียนต่างไปจาก ความคิดที่คิดเอาไว้แต่แรกแค่นั้นเอง
ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แก้ได้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ
อ้าว หรือ เอะ ไม่ได้คิดเอาไว้หรอก ด้นสดเอา
ก็ดีสิ ด้นสด แล้วมีอะไรให้คิดให้เขียนไปได้
ก็ถ้ากู่ไม่กลับ...?
ก็ไม่ต้องกลับค่ะ ไปข้างหน้า ให้สุดๆ เลย ฮ่าๆๆๆ
สุดจนไปต่อไม่ได้ หรือว่า สุดจนจบเรื่อง
ก็ถือว่า เราไปจอดท่าเรือใหม่เท่านั้น
ไม่ได้จอดท่าเดิมที่ตั้งเป้าเอาไว้ ฮ่าๆๆๆ
- ตั้งใจจะเขียนเรื่องรักหวานแหวว กลายเป็นดราม่าโศกสลด
ก็ไม่เห็นเป็นไร ว่าไหม
ความตั้งใจกับการกระทำมันไม่สอดคล้องกัน
แสดงว่า ลึกๆ ของเราอาจจะต้องการอย่างนี้ก็ได้
ใครจะไปรู้
- ตั้งใจจะเขียนคู่นี้ให้เป็นพระเอกนางเอก กลายเป็นอีกคู่ หรืออีกคน
ถ้าเป็นอย่างนี้ พี่ฟี เสนอให้ค่อยๆ เอามาปรับนะคะ
อย่าทำให้คนอ่านลงเรือผิดลำ เชียร์คนนี้อยู่ครึ่งเรื่อง
อ้าวตอนจบพระเอกไปได้กับอีกคนเฉย นี่ ไม่เอาค่ะ
เช็กทวนเลยค่ะว่า จะแก้อะไร จะบิดเรื่องตรงไหน
จะเพิ่มเหตุการณ์อะไรเข้าไปให้กับตัวละคร
ดึงเขาให้ขึ้นมาเด่น ถ้าหากยังไม่เด่นในตอนแรก
จับตัวละครให้อยู่ถูกที่ถูกทาง
สร้างสะพานเชื่อมเหตุการณ์เนียนๆ
แล้วมันก็จะผ่านไปได้เอง
การปรับเปลี่ยนเรื่อง การแก้เรื่อง รื้อพล็อต
ให้สอดคล้องไปกับ เหตุการณ์หรือซีนที่เราเขียนไปได้เยอะ
ซึ่งแสดงว่าเราสนุกกับอย่างนั้น มันถึงได้เยอะ
แต่ถ้าเยอะก็จริง แต่ เรา ว้า...ไม่สนุก มีแต่น้ำ
ถ้าเราคิดอย่างนี้ เราก็ต้องเปลี่ยนของเราเองค่ะ
เอาที่เขียนไปนั้น มาเติมหัว เติมหาง เติมกลาง
ให้มันเนียน อยู่กับเรื่องได้
....แต่ถ้าทำไม่ได้ ...ยินดีด้วยค่ะ
คุณมีเรื่องที่สอง ที่เขียนไว้รอแล้ว ฮ่าๆๆๆ
เก็บเอาไว้เขียนเป็นเรื่องต่อไปค่ะ
ทุกการเขียน มีคุณค่าเสมอ อย่าทิ้ง ^--^
ยิ้มรับให้กับการเขียน ทุกคำทุกประโยค
ที่เราได้เขียนลงไป มันต้องได้ใช้แน่ค่ะ
การเขียนจบแล้ว มา
เช็กทวนเรื่อง แก้เรื่อง รีไรต์ ฯลฯ นี่ล่ะ
ให้ถือเป็นงานท้าทาย งานสนุกค่ะ
แต่ไม่ว่าจะเขียนไปไกลออกทะเลแค่ไหน
ทุกการเขียนที่ควรจะมีก็คือ
ให้มันเกิดอารมณ์ที่กระแทกใจคนอ่านค่ะ
แล้วยังไงล่ะ ที่ว่ากระแทกใจ
ก็ถามตัวเอง ทำไมเราอ่านแล้วร้องไห้
หัวเราะ สะใจ น้ำตาคลอ มือจิกหมอน
ลุ้น โอ๊ยมีความสุข ไปด้วย
สร้างเหตุการณ์ที่มันกระแทกใจเรา
ใส่ลงไปให้ตัวละครของเรา
แต่การจะให้กระแทกใจคนอ่าน ที่หลากหลาย
อาจจะคิดว่ายาก...ความจริงไม่ยากค่ะ
ยิ่งหลากหลาย ยิ่งง่าย
เพราะเขียนลงไป ขอให้กระแทกใจเรา
ก็ต้องยิงไปสักคนอ่านคนใดคนหนึ่งได้แน่นอน
ก็เป้าเยอะนี่ค่ะ
อ๊ะ ส่งท้าย กับคำพวกนี้อีกครั้ง
เขียนแบบ....(อันนี้พี่ฟีพิมพ์แปะไว้เลย)
Touch the mind
Taste the heart
Hear the love
Smell the desire
See the sensational
ขอให้มีความสุขในการอ่านการเขียนค่ะ
ฟีลิปดา
^--^
|
