ฟีลิปดา
25 มี.ค. 62
เวลา 11:59:56
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๒ ค่ะ
เมื่อวานไปเลือกตั้งมาแล้วค่ะ
ก็อยากได้เลือกอย่างนี้ทุกสี่ปีนะ ^--^
แต่ถ้าเป็นเขียน นวนิยายแล้ว ก็...
อยากจบทุกเดือน เดือนละเรื่องนะ ฮ่าๆๆๆ
ความอยากจะเขียนให้ได้เร็ว ได้ไว ได้จบนี่
ก็ทำให้ดิ้นรนไปหาคู่มือมาอ่านนะ
อยากเรียนรู้จากความสำเร็จของคนอื่น
ตั้งเวลาเขียน / ตั้งเป้าเขียน
เตรียมการเขียน / ต้องรู้ว่าตัวเองจะเขียนอะไร
เขียนต้องมาก่อน / เขียนให้ได้ตามเป้า
เขียนไปก่อน แก้ทีหลัง / ทำให้หน้ากระดาษมันเต็ม
ติดตามการเขียนของตัวเองทุกวัน
จดบันทึกเอาไว้ เอาชนะตัวเองให้ทุกวัน
ทำให้สม่ำเสมอ อย่ายกเลิก
แข่งกับตัวเอง / หาเพื่อนแข่งสนุกๆ
ฯลฯ
แต่จริงๆ แล้ว มันไม่ใช่แค่ how to หรอกนะ
heart นี่ก็สำคัญมากกกกกก
เมื่อไม่มีใจที่แข็งแรง มุ่งมั่นพอ อะไรมันก็เนือยๆ ได้
อะไรๆ ก็ทำให้หลุดออกจากโฟกัสที่จะเขียนไปได้ง่าย
ต่อให้มีข้อแก้ตัวให้กับตัวเองแค่ไหน
ผลลัพท์มันก็เห็นอยู่แล้วว่า...เขียนไม่จบ ฮ่าๆๆๆ
เอะ พี่ฟีมาบ่นอะไร นานแล้ว
เหมือนหาทางเข้าหาเรื่องที่อยากจะคุยไม่ได้ซะที
ถ้าเป็นเขียนนวนิยาย ก็คงเหมือนพายเรือเก็บดอกบัว
โดยไม่มีอะไร มาทำให้เซอร์ไพรส์ แถมยังวนด้วยอะ
เอะ...แต่การวน มันก็เป็นสัญญาณเตือนอย่างหนึ่งนะว่า
คุณเธอ เป็นอะไร ถึงหาทางออกไม่ได้สักที ฮ่าๆๆๆ
ทำอย่างไรจะให้อาการวนอยู่อย่างนี้ เกิดความน่าสนใจ
แทนที่จะตัดมันทิ้งไป ทำให้มันน่าสนใจได้ไหม
ทำให้เรือล่มได้ไหม ทำให้มือที่คิดเด็ดบัวกลายเป็นจับงูได้ไหม
ทำให้ที่คิดว่าพายเรือเก็บดอกบัวเฉยๆ แท้จริงแล้ว
คือ กำลังนัดพบกับใครสักคนที่อยู่ใต้น้ำได้ไหม
หรือ ไปเจอศพ ได้ไหม
หนักสุดก็ เจอสปีทโบ๊ทแล่นมาชนซะเลยได้ไหม
อย่าพายเรืออ้อมกลับโดยแค่มีดอกบัวเต็มลำ
ต้องกลับมาแล้วถูกกล่าวหาว่าขโมยดอกบัว
หรือขโมยเรือก็ได้ ฮ่าๆๆๆ
สรุปก็คือ การเขียนทุกอย่าง อย่าให้เสียเปล่า
เพราะเราสามารถที่จะ...แก้ไขมันได้
ด้วยวิธี
- ดัดหรือบิดเรื่องไปจากเดิม ตอนเขียนคิดว่า
จะให้มันเกิดผลอย่างนี้ แต่พอมาไกลจากที่คิด
ก็ต้องหาวิธีทำให้มันเกิดผลไปอีกอย่าง
อีกทางที่มันกำลังมุ่งไปอยู่
- เพิ่มอันใหม่ หรือ เอาออกสักนิด
เอาออกในที่นี้คือ อะไรสักอย่างที่มัน
ทำให้เราเพิ่มเข้าไปไม่ได้ ต้องหาช่องว่างที่จะเข้าไปเสียบ
หรือไม่ก็ เสียบเข้าไปข้างๆ ด้วยข้อมูลสำคัญสักอย่าง
ทำให้มันเป็น เส้นเรื่องของอะไรสักอย่าง
ของสักคน ของสักเหตุการณ์ เป็นของตัวเอกไม่ได้
ก็เอาไปเป็นของตัวรอง ซึ่ง ยังต้องอยู่ในเส้นเรื่อง
-เปลี่ยน
จะเปลี่ยนอะไรได้บ้างในนั้น
ความคิด ตัวละคร ฉาก วิธีการ
เป้าหมายของตัวละคร เป้าหมายของนักเขียนเอง
- ถ้าแก้ไขอะไรไม่น้อย สิ่งสุดท้ายก็คือ
ตัดเอาไปใส่ในเรื่องอื่น เพราะการที่เราเขียนมาได้
ถึงขนาดเป็นหลายหน้า เป็นซีนหนึ่ง เป็นฉากหนึ่ง
มันย่อมมาจากความคิดของเรา ที่เราอยากให้มี
หรือมันอาจจะเป็นตัวหนังสือพาไป ตัวละครพาไป
หรืออะไรๆ ก็ได้พาไป มันอาจจะยังไม่เหมาะในเรื่องนี้
แต่เราสามารถปรับเข้าไปในเรื่องหน้าได้แน่
อ้าว ฝนตก ฮ่าๆๆๆ
นี่ไง เก็บดอกบัวฟ้าใสอยู่ดีๆ ฝนตกซะแล้ว
อย่างนี้ ก็พายเรือกลับได้ มีอะไรเกิดขึ้นได้เสมอ
ถ้าเราหยุดคิดที่จะมองมันในมุมใหม่
เขียนแล้วห้ามทิ้งค่ะ เสียดาย ฮ่าๆๆๆ
(เหมือนพี่ฟีเขียนมาถึงตรงนี้ล่ะ ^--^)
ขอให้มีความสุขในการเขียนนะคะ
ฟีลิปดา
^--^
|
