ฟีลิปดา
12 พ.ย. 61
เวลา 10:19:48
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๑ ค่ะ
วันเวลานี่ก็จี้เราจัง
จะไม่สนใจก็ไม่ได้ เพราะเป้าหมายติดกับเวลาเหมือนกัน ^--^
เดี๋ยวคงได้มานั่งเช็กกันแล้วว่าผ่านมาได้ทำอะไรไปบ้าง
สำเร็จไปแค่ไหน ^--^
ปีนี้พี่ฟีเขียนนวนิยายจบไป 2 เรื่องเองค่ะ
รอยสวาททาสรักเมียเถื่อน มีพิมพ์ด้วย
แต่อีกเล่มไม่ค่อยยาวนักประมาณ ห้าหมื่นกว่าคำ
เล่มนี้ออกอีโรติกเลยทำแต่อีบุ๊กอย่างเดียว
แต่มานั่งย้อนดูตัวเอง เออ...เขียนได้น้อยไปนะ ^--^
สงสัยคิดเรื่องไม่ค่อยออก ฮ่าๆๆๆ
คิดอะไรไม่ออก โดยเฉพาะ ปัญหา
ปัญหาสร้างเรื่อง conflict นี่มันเป็นอะไรที่บางทีคิดไม่ออกนะ
คือบางทีคิดออก แต่ตัวละครดันเก่ง แก้ง่ายไปอีก
เรื่องจะเล่าเลยไม่ค่อยมีความเร้าใจ หรือความตึงเครียดในนั้น
เรื่องเล่าจะลื่นไหล ก็เพราะมีห่วงโซ่ของปัญหามาทุ่มใส่ตัวละคร
หาปัญหาให้ตัวละครไม่ได้ เออ เรื่องก็ควรจบสินะ ฮ่าๆๆๆ
วันนี้มาคุยเรื่องการหาปัญหาให้ตัวละครอีกสักรอบ
ขุดมาจากไหนได้บ้าง เอาแบบเด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว
หรือจะเอาแบบ เดินชนกาแฟหกใส่ โอ๊ยโกรธกันจะเป็นจะตาย ฮ่าๆๆๆ
แต่พี่ฟีมาทวน ปัญหาที่จะได้ใส่ไประหว่างทางก็แล้วกัน
มาใส่ปัญหา หาให้ตัวละคร กัน
1. ปัญหาที่มาจากครอบครัว โห อันนี้ คงไม่อธิบายนะ
ตัวอย่างละครหลายเรื่องเลยล่ะ ลูกรัก ลูกชัง
พี่น้องอิจฉาริษยากัน กลั่นแกล้งกัน ฆ่ากัน
ศึกสายเลือดเนี่ย มันจริงเล้ยยยย
แต่ถ้าเขียนนวนิยายรัก ก็ไม่ต้องมากขนาดนั้นก็ได้
แค่ขโมยชุดพี่สาวใส่ไปเที่ยวนี่ ก็เป็นปัญหาได้ล่ะ
อ้อ อาจจะรวมปัญหานี้เป็นระหว่างเพื่อนก็ได้
2. คนเราไม่ควรจะเห็นด้วยกันเสียทุกเรื่องนะ
ต้องขัดแย้งไม่ลงรอยกันบ้าง
อาจจะเป็นที่วิธีการ แม้จะเป้าหมายเดียวกัน
แต่วิธีการต่างกัน ก็สร้างปัญหาได้
จะระหว่างใครกับใครก็ได้ แล้วแต่เนอะ
รักกันก็จริง แต่อาจจะมีความเห็นต่างกันในบางอย่าง
และอย่างนั้นก็สร้างปัญหาระหองระแหงให้กันได้นะ
ดูว่าจะสร้างปัญหาอย่างนี้ ระหว่างตัวละครเอก ใครกับใครได้บ้าง
พระเอก กับ นางเอก
พระเอก กับ เพื่อนร่วมงาน
เพื่อน ของเพื่อน กับของเพื่อนของแฟน
ฮ่าๆๆๆ คืออย่าจับคู่แค่พระเอกนางเอกค่ะ
คู่คนแวดล้อมก็ได้ ดูสิกองเชียร์จะทำไง ฮ่าๆๆๆ
3. อย่าให้ตัวละครเป็นฝ่ายตั้งรับคอยแต่ให้คนอื่น
หาปัญหามาให้ตัวเองคอยแก้นะคะ
ออกไปหาเรื่องใส่ตัวบ้างนะ เช่น
แทนที่จะรอให้เจ้านายไล่ออกจากงาน
ก็หาเรื่องให้ถูกไล่ออกเสียบ้างไง
ตัวละครอย่าตั้งรับเป็น passive นะ ต้องเป็น active ด้วย ^--^
จัดการกับบุคลิกของตัวละครค่ะอันนี้
4. ความลับและการโกหก
ตัวละครสักตัวหรือสองตัวสามตัวต้องมี
ความลับที่มาเปิดเผยแล้ว เฮ้ย นี่แกไม่บอกฉัน
แกหักหลังฉัน จากนั้นเรื่องราวระหว่างเราก็ต่างออกไป
หรือ การโกหก โอ...มันเฮิร์ทน้า ถ้ามารู้ทีหลัง
แล้วอย่างนี้ ฉันจะเชื่อใจคุณได้ยังไง ฮือๆๆๆ หรือ หา!
คนเราเมื่อไม่เชื่อใจกัน อะไรๆ มันก็เป็นปัญหาทั้งนั้น
อากาศยังไม่อยากหายใจร่วมกันเลยก็มี ฮ่าๆๆๆ
5. บังคับตัวละครให้เผชิญหน้าในสิ่งที่เขาไม่ชอบหรือไม่ต้องการ
โห ไม่ชอบเลยที่จะต้องไปเจอกับพ่อแม่ของแฟน
ไม่ชอบที่จะต้องไปเจอกับผู้จัดการหน้าเคร่ง
ไม่ชอบเลยที่ต้องแต่งตัวไปดินเนอร์หรูๆ
ไม่ชอบเลยที่จะต้อง....
ดูมันก็เป็นเรื่องธรรมดานะ แต่ลองทำให้ตัวละคร
ต้องฝืนใจทำ จำใจต้องทำสิ ปัญหา ปัญหา ปัญหาล่ะ
6. เล่นกับปัญหาทางอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครสักอย่าง
ให้ตัวละครมีความขัดแย้งทางอารมณ์ ประมาณ
รักนะ แต่เธอมีแฟนแล้วเป็นแฟนเพื่อนด้วย ^--^
อยากรักเธอนะ แต่เฮ้ย นั่นคู่แข่ง ^--^
ถ้าทำอย่างนี้ มันเสียความเป็นตัวตนเขาไปเลยนะนี่
โอ๊ย ขืนทำไปเขาก็หัวเราะ ตายเลยสิ
อะไรๆๆๆๆ ก็ได้ ที่เล่นกับความกลัว
ความอยากได้ ความเอาไม่ได้ ความต้องเอาให้ได้ ฯลฯ
ก็ลองคิดๆ ดูว่า เรื่องของเราในบางบทบางตอน
ที่คิดว่า ช่างราบเรียบ หรือ น้ำท่วมทุ่งไปแล้ว
จัดหาปัญหาให้สักอย่างสองอย่าง ลงไปในนั้น
ทำให้มันมีอะไรที่จะสร้าง อารมณ์ สร้างความอยากรู้
สร้างความเครียดขึ้นมาให้ทั้งตัวละครและคนอ่าน
ก็น่าจะทำให้ เราเหมือนจะมีเหตุมีผล
ในการ...น้ำขึ้นแล้วได้เขียนนะ ^--^
ขอให้มีความสุขกับการเขียนค่ะ
ฟีลิปดา
^--^
|
