พิงกัน ปันหยี
15 ธ.ค. 54
เวลา 5:34:24
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
๑. เด็กเอ๋ยเด็กน้อย
ความคิดเจ้ายังด้อยไร้เดียงสา
พวกผู้ใหญ่จึงลากเจ้าเข้ามา
ใช้กายาตัวนิดมาผลิตงาน
ออกไปนั่งขอทานสะพานลอย
อดทนหน่อยแดดฝนคนสงสาร
อย่าขี้เกียจยกขันแล้วกราบกราน
อย่ากลับบ้านถ้าไม่ได้ตายนะมึง
สงสารหน่อยพี่ป้าน้าอาจ๋า
แต่เช้ามายังไม่ได้สักสลึง
ทำตาโศกหน้าเศร้าเข้านะมึง
หมดที่พึ่งค่อยดึงกระเป๋ามัน
แล้วรีบวิ่งเร็วรี่หนีหลบตัว
ไม่ต้องกลัวขว้างทิ้งเสียเถิดขัน
ถ้าจวนตัวตำรวจมันไล่ทัน
กูประกันมึงได้ไม่ยากเย็น
พวกผู้ใหญ่ใจทรามทำเด็กเสีย
ใช้งานจนอ่อนเพลียบ้างเสียเส้น
ราชการหน่วยงานก็ละเว้น
ทำไม่เห็นปัญหาน่าอายเอย.
|
