ฟีลิปดา
20 ส.ค. 61
เวลา 10:28:04
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๖๑ค่ะ
ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์แล้ว ไม่รู้ว่า
เขียนกันไปได้ถึงไหน
แต่ก็มีนะ งานเก่ายังไม่เสร็จ
ไอเดียใหม่ผุดมาใหม่ซะงั้น อยากเขียนเรื่องอื่น ฮ่าๆๆ
แล้วจะทำไงล่ะ
ความจริงแล้ว พี่ฟีชอบนะ เวลาเขียนเรื่องหนึ่ง
ไอเดียอีกเรื่องหนึ่งก็ผุดขึ้นมา
คิดได้ ดีกว่าคิดไม่ได้ สำคัญที่ว่า จะรับมือกับสิ่งนั้นยังไง
วิธีหนึ่งที่พี่ฟีคิดว่า มันไปได้ด้วยดีก็คือ
มีไอเดียใหม่มา เราก็ทำเค้าโครงเรื่องนั้นขึ้นมาเลย
เค้าโครงเรื่อง ก็ out line นั่นแหละ
ไร้วิธีที่เรียกว่าถูกต้องนะคะ ในการทำ
เพราะมันขึ้นกับแต่ละคน และมันเป็นสิ่งที่อยู่เบื้องหลังการเขียน
เพราะฉะนั้นใครจะออกแบบ out line ตัวเองยังไงก็ได้
ให้ตัวเองเข้าใจเรื่องของตัวเองที่สุด
วิธีที่ดีที่สุดก็คือ ทำให้คนเขียนชัดเจนในเรื่องที่จะเล่าที่สุด ^--^
ส่วนมันจะเป็นรูปแบบไหน ก็แล้วแต่เราคิดอยากทำ
บางคนก็อาจจะวางเค้าโครงเรื่อง
ด้วยการเขียนเรื่องย่อๆ หน้าเดียวจบง่ายๆ
หรือจะเขียนหลายๆ หน้าก็ได้
ตราบใดที่มันทำให้เรารู้เรื่อง มีเรื่อง มีเหตุการณ์
มีอะไรๆๆๆ ที่เราอยากจะใส่เข้าไป ภูมิหลัง
เหตุและผล เหตุการณ์ เขียนไปแล้วคิดว่า
อ้าว อันนี้น่าจะมาก่อน มาหลัง ก็โยงเส้น
ปัดป่ายกันไปมาก็ได้ ไม่มีใครว่า
จะเขียนกี่สิบหน้าก็ได้ เอาแต่ใจเรา
ดังนั้นจำนวนหน้าไม่ใช้เรื่องสำคัญค่ะ
อย่าไปตกใจถ้าเราเขียนหนึ่งหน้า
แล้วคนอื่นเขาเขียนเป็นสิบๆ หน้า
สำคัญที่ว่า เราเขียนแล้วเราเข้าใจเรื่องของเราไหม
เราพาเรื่องของเราให้จบได้ไหม เมื่อเราจะลงรายละเอียดในทีหลัง
ขอย้ำคำว่า รายละเอียดในทีหลัง ฮ่าๆๆๆ
บางคนก็อาจจะทำ out line ในรูปแบบของมายด์แมพ
บางคนก็อาจจะทำ out line แบบเป็นตารางแยกแยะ
ตัวละคร / เหตุการณ์ / สถานที่ / ฯลฯ
คือเรียกง่ายๆ ก็คือ จัดระบบความคิดออกมาให้ได้ตั้งแต่
ทำ out line เลยทีเดียว มันก็จะง่ายขึ้นสำหรับขั้นตอนต่อไป
ในการทำพล็อตเรื่อง แล้วเขียนมันออกมา
บางคนอาจจะอยากรู้ว่า อ้าว แล้วทำไมไม่ทำพล็อตออกมาเลยล่ะ
พล็อตกับ out line มันอันเดียวกันเปล่า
มันไม่เหมือนกันค่ะ พล็อตมันรายละเอียดเยอะกว่า ^--^
เค้าโครงเรื่อง มันจะกำหนดกรอบความคิดที่คิดได้
ว่าเราจะเขียนเกี่ยวกันอะไร มันไม่ได้ลงในรายละเอียดมากมาย
เค้าโครงเรื่อง เราอาจจะคิดได้เพียงว่า เราจะนำเสนอเรื่องเกี่ยวกับ
ความรักความแค้น มีใครเป็นพระเอก นางเอก ตัวร้าย
อยากได้ อยากทำอะไร แล้วอะไรเป็นอุปสรรคปัญหา
มีเหตุการณ์อะไรบ้างในเรื่องแบบคร่าวๆ
ตัวละครเป็นใครอาจจะคิดได้แค่ว่า พระเอกเป็นมาเฟีย
นิสัยใจคอยังไง
เรื่องจะเกิดที่ไหน ปัจจุบัน อดีต อนาคต
ง่ายๆ ก็ คือ มีคำตอบของ
what -where- when- why- how- who-for what นั่นแหละ ^--^
จากนั้นค่อยเค้าโครงที่คิดได้นั้น มาลงรายละเอียด
มาทำเป็นพล็อตเรื่อง ซึ่งบางคนก็อาจจะทำได้ง่าย
เพราะในตอนคิดเค้าโครงเรื่อง ก็คิดได้ละเอียดไปด้วยแล้ว
พอมาจับให้มันเป็นระบบ เป็นพล็อต เป็นเหตุเป็นผล
มีที่ไปที่มา มีรายละเอียด มีซีนต่างๆ มากมาย
แยกบทอย่างเป็นระบบ รู้ว่าควรจะเล่าอันไหนก่อนหลัง
จะหยอดเหตุการณ์นี้ จะให้ตัวละครตัวไหนโผล่มาตอนไหน
มันก็เป็นการวางแผนโดยละเอียด จากเค้าโครงเรื่อง
ที่เราเขียนเอาไว้แต่แรก
แต่บางคนก็ไม่ได้มีปัญหาแบ่งแยกหรอกค่ะว่า
นี่ out line นี่ plot จะแบ่งแยกมันไปทำไม
ถ้าคิดมันรวมกันไปได้ ทำให้เรามีระบบ คิดเรื่องเรื่องได้
ก็ทำไปค่ะ ฮ่าๆๆๆ เพราะนี่คือเบื้องหลัง เราจะยำมันใส่กัน
ก็ไม่มีใครว่าเราหรอกค่ะ ฮ่าๆๆๆ
เพราะจริงๆ แล้ว มันอยู่ที่ทักษะการคิดจินตนาการ
และจัดระบบความคิด นำเสนอเรื่องของเรา
ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกหรือเป็นพิเศษแต่อย่างใด
ถ้าหากบางคนจะเขียนเรื่องไป โดยไม่มีได้ทำสิ่งเหล่านี้
ก่อนที่จะลงมือเขียน ก็วิธีทำงานทักษะของใครก็ของใครไง
แต่ถ้าเรามีปัญหา เราไม่รู้วิธีเริ่มต้น
เราคิดไม่ได้ คิดไม่ออก ว่าจะเขียนจะเล่าอะไร
หรือคิดได้แต่ไม่รู้จะเล่าจะเขียน มันออกมาแบบไหน
การเรียนรู้และทำ พล็อตเรื่องจึงมีความสำคัญกับเรา
เพราะถ้าเรารู้ อาจะช่วยกระตุ้นวิธีคิด
และจัดลำดับความคิดให้กับเราได้
สำหรับพี่ฟีแล้ว ก็ทำทั้งสองอย่างค่ะ
เพราะเป็นพวกชอบคิดก่อนลงมือทำ
แต่ก็บ่อยมากเลยที่คิด แต่ไม่ลงมือทำ ฮ่าๆๆๆ
ไม่อย่างนั้นเขาจะเรียกว่า มีไหดอง พล็อตดองเหรอคะ ฮ่าๆๆๆ
พี่ฟีก็มาเล่าซะยาวเลย
สำหรับคนอยากแก้ปัญหา คิดไอเดียใหม่ได้ระหว่าง
แต่ยังเขียนเรื่องเก่าไม่เสร็จ ^--^
แต่จะให้ดี ก็ให้มันจบเป็นเรื่องๆ ไปก็ดีนะ
คนอ่านจะได้ไม่ต้องรอนาน
(บอกตัวเองค่ะ บอกตัวเอง ^--^)
ขอให้มีความสุขในการอ่านการเขียนนะคะ
เป็นกำลังใจค่ะ
ฟีลิปดา
^--^
|
