ฟีลิปดา
21 พ.ค. 61
เวลา 11:56:08
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๑ ค่ะ
คุยอะไรดีวันนี้ ^--^
คือพี่ฟีก็คุยไปเรื่อยละนะ
แต่ก็อยากจะให้มันอยู่ในกรอบของการเขียน
คุยเรื่องเกี่ยวการเขียนนวนิยายนี่ล่ะ
จะขยายกรอบ ก็ไม่รู้จะคุยอะไร
เพราะพี่ฟีมีกรอบความสนใจให้กับตัวเอง 5-6 อย่าง ^--^
อยากโฟกัสเฉพาะสิ่งที่ตัวเองต้องการและสนใจ
แต่พอไปนั่งลิสต์ ไอ้ 5-6 อย่างนั้น
มันก็แยกย่อยไปเยอะ ฮ่าๆๆ
แต่ก็เหมือนว่าแต่ละวันเวลามันจะไม่ทันเอาเสียเลย
ก็รู้นะว่า ต้องเรียงลำดับความสำคัญ
ต้องจัดสรรความเร่งด่วน
โฟกัสจะตามลำดับให้ได้
แต่เอาเข้าจริง...ไม่นะ ไม่ทำ ^--^
มันเหมือนย้อนแย้ง มันเหมือนรู้ท่วมหัวแต่ทำไม่ได้
ตรงนี้ไงที่ทำไมอ่านหนังสือ ฮาวทู
แล้วทำไมไม่สำเร็จอย่างที่เขาเขียน
ทำไมความสำเร็จกลายเป็นเรื่องเฉพาะบุคคล
บางคนเสพติดในการอ่าน
แต่ไม่เคยแอคชั่น ไม่เคยทำ ไม่ฝึกฝน
หรือถ้าทำก็ไม่ต่อเนื่อง
หรือไม่ก็ใจร้อน พอไม่ได้ผลอย่างที่คิด ก็ล้มเลิก
สำหรับบางคนความสำเร็จมันไม่ได้มาง่าย
หรือมาเร็วอย่างใจต้องการหรอก
แล้วก็พานโทษหนังสือ มันไม่ได้เรื่อง!
วิจารณ์ไปต่างๆ นานา จนเกิดเรื่องเป็นประเด็น ฆ่า!
ฮ่าๆๆ สองบรรทัดสุดท้าย คือไอเดียพล็อตพี่ฟีค่ะ
ปีนี้อ่านหนังสือแนวฮาวทู จบไปสองสามเล่ม
บางเล่มก็หยิบมาอ่านซ้ำ อ่านไปก็เกิดพล็อตในหัวขึ้นมา
แม้บางครั้งการอ่าน สิ่งที่ได้ในนั้น
เราจะทำได้ไม่สำเร็จ
แต่เพื่อไม่ให้เสียเปล่า เราก็เอามาเป็นพล็อตนวนิยายซะ ^--^
เสาร์อาทิตย์ผ่านมานี้ ก็ไปนั่งดูหนังค่ะ
ชอบอะไรที่สบายๆ ไม่ต้องคิดมาก
ก็เลยเลือกหนังของ Hallmark ดูทางยูทูป
พล็อตวน เดาทางพล็อตได้
ชั่วระยะเวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ ที่ดู
ก็นั่งคิดไปด้วยว่า
จริงเหรอที่คนเราชอบความแปลกใหม่
จะมีสักกี่คนที่ชอบความแปลกใหม่
จะมีสักกี่คนที่ยังดูอะไรซ้ำๆ ได้ไปมา
แล้วอะไรซ้ำๆ ที่มันทำให้เราดูได้
สามสี่เรื่องที่ดู จะเป็นเรื่องที่ ตัวละครกลับมาที่บ้านเกิด
มาพบกับตัวละครที่เคยเป็นเพื่อน เป็นคนรัก
แล้วก็ค้นพบความต้องการที่แท้จริงของตัวเอง
ค้นพบความสุขที่แท้จริงที่ตัวเองต้องการ
แก่นของเรื่องก็จะมีประมาณนี้
รายละเอียดก็ต่างกันไป
ถามว่าสนุกไหม มันก็พอดูได้ เอาเพลิน ไม่ต้องคิดมาก
คราวนี้กลับมาคิดเรื่องเขียนนวนิยาย
การจะเขียนเรื่องขึ้นมาสักเรื่อง
นักเขียนได้ตั้งมาตรฐานอะไรของตัวเองขนาดไหน
คาดหมายอะไรแค่ไหนกับสิ่งที่ตัวเองจะเขียน
อยากใส่ความเชื่อทัศนคติอะไรเพื่อส่งต่อบ้าง
ได้เขียนในสิ่งที่ตัวเองชอบอ่านประมาณไหน
ตรงนี้คือสิ่งที่สร้างความแตกต่างในการเล่าเรื่องของแต่ละคน
พล็อตคล้าย พล็อตเดิม พล็อตซ้ำ แค่ไหน
ก็จะต้องเขียนได้แตกต่าง หากตั้งมาตรฐานตัวเองเอาไว้
และความเป็นพล็อตซ้ำๆ สำหรับพี่ฟีแล้ว
...มันก็ไม่เป็นไรค่ะ ^--^
เพราะเชื่อว่า
มีคนชอบอ่านแม้จะซ้ำ
มีคนไม่เคยอ่านเพิ่งจะเคยเจอ
มีคนอยากอ่านเพื่อผ่อนคลายการผจญภัยในเรื่องอื่น
มีคนไม่ชอบ ก็ช่างเขา ฮ่าๆๆๆ
อยากเขียนอะไร ที่เราชอบ ก็เขียนไปค่ะ ^--^
นี่ไงล่ะ รู้แล้วแต่ไม่ทำอย่างที่รู้
เพราะเลือกที่จะทำอย่างที่ชอบ
หนังสือฮาวทู มันถึงใช้ได้เฉพาะบุคคลไง ว่าไหม?
ขอให้มีความสุขในแบบของตัวเองนะคะ
ฟีลิปดา
^--^
|
