ฟีลิปดา
5 มี.ค. 61
เวลา 10:26:17
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ ที่ ๕ มีนาคม ๒๕๖๑ ค่ะ
เข้าเดือนที่ 2 ของแรลลี 24 แล้วค่ะ
แต่งานพี่ฟีไม่เสร็จเลย
ก็เลยต้องมาทับถมกันเป็นดินพอกหางหมู
ดีนะที่เดี๋ยวนี้ เริ่มรับมือกับการต้องเขียนได้มากขึ้นแล้ว ฮ่าๆๆๆ
ก็อยากเป็นมืออาชีพกับเขาเสียทีนี่นา
เริ่มสร้างนิสัยสองสามอย่างตัวเองได้แล้ว
จะพยายามติดหนึบอยู่กับมัน ไม่ให้แรงตก
ปีนี้มุ่งมั่นมาก 4 เรื่่องต้องจบเห็นๆ ฮ่าๆๆ
เขาบอกว่า คนที่จะทำสำเร็จ ต้องมีสามอย่าง
คือ
1. มีความฝัน มองเห็นภาพความสำเร็จ
อันนี้ถ้าจะพูดง่ายๆ ก็คือ รู้เป้าหมาย
รู้ว่าเราอยากได้ อยากเป็นอะไรทำนองนั้น
2. มีความเชื่อว่าต้องทำได้ อย่างอื่นอย่าไปคิด
ใช้ใจนำทางเลยค่ะ ^--^
3. ลงมือทำ หาวิธีทำที่มันได้ผล
พี่ฟีชอบการมองเห็นภาพค่ะ
คนเราควรจะฝึกเรื่องการมองให้เห็นเป็นภาพ
ไม่ใช่แค่ความฝันไปสู่เป้าหมายนะคะ
แต่การฝึกมองให้เห็นภาพในหัว
ก็เอามาช่วยได้มากในการเขียนนวนิยายได้ค่ะ
เพราะถ้าเรามองไม่เห็นภาพ
การเขียนของเราก็จะมืดตึบ
แต่ถ้าเห็นภาพชัดในหัวแล้ว
โห อินเนอร์ออกเลยเวลาเขียน ^--^
ดังนั้นหาเวลาวันละ 3-5 นาที
ฝึกวาดภาพในหัวตัวเองนะคะ
อย่างที่บอกว่าพี่ฟีกำลังรีไรต์นวนิยายอยู่
จนถึงวันนี้ก็ไม่เสร็จค่ะ
พี่ฟีนี่ต้องประมาณ 3 รอบขึ้นค่ะ ถึงจะสะใจตัวเอง
เพราะถ้าทำได้สะใจตัวเองแล้ว
ก็ไปเรื่องอื่นได้อยากไม่สนใจไรอีก
มาคุยเรื่องที่พี่ฟีรีไรต์หน่อย
คือพี่ฟีใช้ตัวละคร 2 คน เดินเรื่อง
เป็นพระเอกนางเอกนั่นแหละ ^--^
เล่นกันอยู่สองคน บางทีมันก็จะคิดไม่ออกนะ
ว่าจะหาอะไรมาให้เขาเล่นบ้าง
และการเล่าเรื่องของพี่ฟีนี่
มักจะใช้....ความคิดของตัวละคร
....เป็นตัวการผลักดันเรื่อง
....ใช้ความเข้าใจผิดสร้างเรื่อง
ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้น ก็คือ ความซ้ำๆ ค่ะ
โจทย์ก็คือ จะทำให้ยังไงให้ความซ้ำๆ
มันน่าอ่านนนนนนนนน ฮ่าๆๆๆๆ ^--^
พี่ฟีก็เล่นอยู่ไม่กี่อย่าง คุยให้ฟัง
1.POV
การขึ้นต้นซีนใหม่ หรือบทใหม่
พี่ฟีจะพยายามไม่ใช้ pov ซ้ำค่ะ
ถ้าหากไม่ใช่การตัดซีนมาขึ้นบทใหม่
แบบทิ้งท้ายเอาไว้เป็นเบ็ดเกี่ยวทำนองนั้น
ดังนั้น การขึ้น pov ของตัวละครตัวใหม่
ที่ไม่ได้อยู่ในซีนด้วยกันแล้ว
มันก็เหมือนเริ่มสตอรีของตัวละครตัวนี้ใหม่
แน่ล่ะว่า มันก็ต้องสร้างอะไรเข้าไปให้เขา
เสียหน่อยก่อน เป็นซีนเชื่อมทำนองนั้น
ทำนองแบบ ซีนเดิมเป็นซีนนางเอกอยู่กับแม่
แล้วกำลังจะกลับมาที่บ้าน
พอต่อซีนใหม่ ถ้าต้องการเปลี่ยน pov
ของพระเอก ก็ต้องมีอะไรเกริ่นก่อน
ด้วยตัวพระเอกกำลังทำอะไร
แล้วนางเอกกลับมา เป็นการสร้างเรื่องร่วมอีกครั้ง
รูปแบบการเปลี่ยน pov มันก็เอามาใช้ได้
ในเวลาที่เราคิดไม่ออกว่าจะให้ตัวละครตัวเดิม
เป็นคนเล่าเรื่องทำนองนั้น
2. ตัวละคร กับ ความคิดของเขา
เรื่องที่เหตุการณ์ไม่มาก
บุคลิกของตัวละคร สำคัญมากค่ะ
จะสร้างยังไงให้ คนอ่านชอบ เราเองก็ชอบด้วย
จะต้องมีนิสัยยังไง ทัศนคติเป็นยังไง
ความคิดของเป็นแบบไหน
และคิดยังไง ถึงจะสร้างความขัดแย้งได้
- ขัดแย้งกับตัวเอง ประมาณ คิดอย่างทำอย่าง
รู้เหตุผลแต่ไม่ยอมรับ ก็อยากจะทำอย่างนี้ช่างเลยเรื่องอื่น
ทำดีหรือไม่ทำ
การขัดแย้งกับตัวเองนี้ แสดงออกให้คนอ่านเห็น
ก็จากวิธีคิดของเขาค่ะ แล้วถ้าหากในเรื่อง
เขาขัดแย้งกับตัวเองบ่อย มาแล้วค่ะ ความซ้ำๆๆ
อันนี้ เราจะทำยังไงไม่ให้น่าเบื่อ
สิ่งที่ทำรูปแบบก็จะเหมือน เออ เหมือนจะโอเคแล้วนะ
แต่ก็ดั้น มีอะไรสักอย่างมาทำให้เขาเปลี่ยนใจ
กลับไปอยู่จุดเดิม
อะไรสักอย่างนี่ล่ะสำคัญ
เพราะมันควรจะเป็นอะไรที่ไม่ซ้ำค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ดังนั้น เหตุการณ์ตอกย้ำนี่ จะมาจาก
ตัวนางเอก หรือจากคนอื่น
หรือจากข้อมูลอะไรสักอย่างที่รู้เพิ่มก็ได้
แม้ว่า สิ่งที่รู้เพิ่ม จะไม่ใช่ข้อเท็จจริง
เป็นการเข้าใจผิดก็ได้
เขียนการคิดนี่ ขอสะกิดอีกนิดหนึงค่ะ
เวลาเขียนตัวละครคิด ต้องให้รู้ด้วยนะคะว่า
เขาออกจากความคิดตอนไหน ให้ดูเนียนๆ ด้วย
- มีอะไรสักอย่างมาขัดจังหวะให้เขาหลุดภวังค์
- เขาตัดสินใจได้แล้วจะทำยังไง ตอกย้ำกับตัวเอง
แล้วตัดไปซีนใหม่เลย
3. บทสนทนา
โอ อันนี้ ไม่บอกพวกเราก็คงรู้
บทสนทนา ต้องพาเพลิน
สร้างอารมณ์ให้เราได้
ให้เราลุ้นโต้ตอบเลือกข้างได้
วิธีฝึกเขียนบทสนทนา หรือหาไอเดีย
ก็คือ ดูทีวี ละคร ภาพยนตร์ค่ะ
อีกอย่างก็คือ สะสม wording ที่เอามาปรับใช้
เมื่อวันก่อน ดูหนังเรื่องหนึ่ง
ตัวละคร A พูดอะไรอย่างหนึ่งคมมาก
ตัวละคร B เลยถามว่า
B:นี่คำพูดของคุณเองเหรอ
A:ผมพูดเอง แต่มาร์กทเวนเป็นคนพูดก่อนผม
ถือว่า เป็นวิธีหนึ่งที่เอาคำคมมาใส่ในเรื่อง นะคะ ฮ่าๆๆๆ
4. การเขียนรายละเอียด
เขียนให้พอเหมาะ พอควร
อย่าไปไกล จนคนอ่านลืมเรื่องไปเลยว่า
เฮ้ย นี่มันเรื่องอะไร
มันต้องแค่ไหนล่ะ ถึงจะพอดี
...ไม่รู้นะ แต่สำหรับพี่ฟีแล้ว
อย่าให้มันเกินสามสี่บรรทัด
ถ้าจะมากกว่านั้น ต้องอยู่ในความคิดของตัวละคร
และที่สำคัญ เขียนไปเยอะๆ น่ะ
มันต้องมีส่วนสัมพันธ์กับเรื่องด้วยนะ
ไม่ใช่ให้รายละเอียดห้องหับเสียละเอียดยิบ
แค่นางเอกเดินผ่านแค่นั้น ไม่ได้ส่งผลอะไร
ต่อเรื่อง ต่อพล็อตเลยนั้น มันเสียของค่ะ ^--^
โห เขียนไป จิบกาแฟไป ยาวนะ
อ่านกันถึงบรรทัดนี้หรือเปล่า
หรือจะข้ามมาอ่านเลย ฮ่าๆๆ
แต่เขียนยาวๆ ก็ถือว่าเป็นการฝึกเขียนค่ะ
พี่ฟีเขียนคุยกับพวกเรา ก็ไม่ค่อยมีรูปแบบหรอก
คิดไรได้ก็เขียน
อยากจะจบก็จบเหมือนกัน ^--^
ขอให้มีความสุขในการเขียนการทำงานกันนะคะ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ
ฟีลิปดา
^--^
|
