ฟีลิปดา
11 ธ.ค. 60
เวลา 9:04:47
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๑๑ ธันวาคม ๒๕๖๐ ค่ะ
เย้! แรลลีแข่งเขียนนวนิยายใน 3 เดือน
สิ้นสุดลงแล้วเมื่อวานนี้ค่ะ
รอบนี้ มีคนร่วมน้อย แต่มีคนจบ
คนที่่ผ่านเข้าไปสู่เส้นชัย
ก่อนหน้านั้นแล้ว ก็คือพี่ทอม
เจ้าของนามปากกา ทอมสิริ
ที่ผ่านมีผลงานออกเป็นหนังสือ
มากหลายเรื่องแล้ว
นี่ถ้าพวกเราได้เข้าไปร่วมคุยในห้องคุยสด
ก็จะรู้ว่า วิธีทำงานของพี่ทอมนั้นเป็นยังไง
ถึงได้เร็ว เขียนทันเวลาทุกครั้งที่มีการแข่งเขียน
การทำอะไรได้สำเร็จอย่างที่วางเป้าหมายเอาไว้
มันเป็นแรงกระตุ้นให้ทุกอย่างดีขึ้นได้เสมอค่ะ
แล้วก็อีกคน จอมใจเจ้าชีวัน โดย buddy
เรื่องนี้ลงในแรลลีมาราธอน ซึ่งเขียนมานาน
แล้วมาจบเอาในตอนนี้
เป็นเรื่องที่พวกเราช่วยกันลุ้นให้จบนานแล้ว ^--^
ในที่สุด buddy ก็ทำได้สำเร็จ
ก็ต้องขอแสดงความยินดีกับพี่ทอม และ buddy ค่ะ
ถือว่าเป็นหน้าเป็นตาให้กับแรลลีของเราทีเดียว ^--^
ไว้ปีหน้าพวกเราค่อยมาแข่งกันอีกค่ะ
พี่ฟีเองก็อยากจะจบในแรลลีอีกครั้งเหมือนกัน ^--^
จะว่าไป ความยากง่ายของการเขียนให้จบ
บางที่มันอาจจะไม่ใช่ที่ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไร
อาจจะไม่ได้อยู่ที่จะทำอย่างไรให้เรื่องสนุก
อาจจะไม่ได้อยู่ที่หาทางแกล้งตัวละครอย่างไรให้เป็นเรื่อง
อาจจะไม่ใด้อยู่ที่ว่า จะหาเวลาเขียนตอนไหน
อาจจะไม่ได้อยู่ที่ข้ออ้างต่างๆ ที่เราให้กับตัวเอง
แต่มันอาจจะอยู่ที่ใจ ใจของนักเขียนค่ะ
ว่าจะทำให้มันสำเร็จไหม
จะเอาจริง สู้จนนาทีสุดท้ายไหม
หากเดิมพันที่เราวางให้ตัวเองมันต่ำ
แรงจูงใจก็จะต่ำ โอกาสแห่งความสำเร็จก็ต่ำ
แล้วเราก็จะแค่ยักไหล่
ปลอบใจตัวเองหาเหตุผลสารพัด
พร้อมกับว่า เอาใหม่ เริ่มใหม่ ^--^
ให้กำลังใจตัวเองนั้นดีค่ะ
แต่เพิ่มความมุ่งมั่นเข้าไป จะดียิ่งกว่า
เพิ่มการเขียนลงไปให้มากกว่าวันที่ผ่านมา จะดีที่สุด ^--^
ก็เหมือนกับตัวละครของเรา
หากเดิมพันของเขาต่ำในการที่จะต้อง
ฝ่าฟันเพื่อจะให้ได้มา
ซึ่งแทบจะไม่มีผลอะไรกับเขาหากต้องพ่ายแพ้
นั่นก็จะทำให้ เรื่องที่ออกมา ไม่น่าสนใจ ไม่น่าลุ้น
เอาชนะอะไรได้ง่ายไป ก็จบเร็วไม่มีอะไร
มันจะกลายเป็นว่า พล็อตที่วางไว้มีแต่เหตุการณ์
ที่เป็นลูกโซ่เชื่อมโยงกันเฉยๆ ไม่มีลุ้นมาก
ย่อหน้าแรกเป็นปัญหา สามบรรทัดต่อมาก็แก้ได้ ^--^
มันจึงไม่ใช่...
พล็อตเหตุการณ์ที่เป็นปัญหาหรืออุปสรรค
ที่จะทำให้ตัวละครดิ้นรน จะเป็นจะตาย
จนคนอ่านต้องช่วยลุ้นว่า
เฮ้ยจะทำได้ไหม จะสำเร็จหรือเปล่า
หรืออย่างน้อยก็อยากให้คนอ่านรู้ว่า
จะชนะยังไงก็ยังดี
ย้อนกลับไปดูนะว่าที่เราเขียน
มันเป็นเหตุการณ์แบบไหน ^--^
เขียนนวนิยาย แล้วก็ย้อนมาดูตัวคนเขียนเอง
เราก็เรียนรู้ได้จากการเขียนของเราค่ะ
ขอให้มีความสุขในการเขียนนะคะ
เป็นกำลังใจค่ะ
ฟีลิปดา
^--^
|
