ฟีลิปดา
4 ธ.ค. 60
เวลา 10:57:55
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๖๐ ค่ะ
มาถึงเดือนสุดท้ายของปีแล้ว
อีก 6 วัน แรลลีแข่งเขียนครั้งที่ 23 ก็จบ
รอบนี้เงียบเชียบ จะมีก็แต่คนที่สม่ำเสมอ
ที่ทำได้สำเร็จจนจบ ^--^
ก็ลองกันให้สุดไปสัปดาห์สุดท้ายนี้เลยนะคะ
พี่ฟีก็ว่าจะเอาไปลงสักบท
ให้อย่างน้อยก็รู้ว่า เอ่อ...ลงสนามอยู่นะ ฮ่าๆๆ
เอาละเหตุผลของใครก็ของใคร
แต่คนเราถ้าต้องการความสำเร็จ
ถ้าที่ผ่านมายังไม่เคยสำเร็จ
ก็ต้อง เปลี่ยน อะไรสักอย่าง หรือหลายอย่าง
ในชีวิตประจำวันของตัวเองแล้วล่ะ
เพราะคนเราหากจะทำเหมือนเดิม
แล้วหวังจะให้ดีกว่าเดิมก็คงยาก ^--^
ก็เหมือนเขียนนวนิยายนี่ล่ะ
ถ้าในเรื่องไปไม่ถึงไหน
เขียนไม่ได้ ไปไม่ถูก มันก็ต้องเปลี่ยน
ตัวละครติดแหงกอยู่ในเหตุการณ์อะไร
ไปไหนไม่สักที เปลี่ยน!!!
...เอาเข้า หรือ เอาออก...
นั่นก็คือหาอะไรเข้าไปสักอย่าง
(คน สัตว์ สิ่งของ)
หรือเอาอะไรออกมาสักอย่าง
(คน สัตว์ สิ่งของ)
ติดแหงกที่บทสนทนา
ต้องวางเป้าหมายไว้ก่อน
ว่าจะให้พูดไปถึงตรงไหน
หวังผลอะไรให้เกิดขึ้นในซีน
การพูดต้องมีชง มีรับกันค่ะ
แน่นอนล่ะว่า มันต้องฟังเป็นธรรมชาติ
มันต้องไหลลื่น
มันต้องไม่ใช่การถาม แล้วก็ตอบ
ไม่ใช่แค่การบอกเล่าเท่านั้น
การพูดของคนมันมีได้หลายอย่าง
ยอกย้อน / ข่มขู่ / เสียดสี / ประชดประชัน
ยั่วเย้า / ท้าทาย /
เมื่อการพูดไปถึงทางตัน
ก็ต้องดูว่า ตอนไหนใครจะถอย
คนไหนจะเปลี่ยนประเด็น
คนไหนจะตัดบท
คนไหนจะตีโพยตีพาย
คนไหนจะเป็นบวก คนไหนจะเป็นลบ
ติดแหง็กที่หาเหตุการณ์
หรือรายละเอียดมาต่อกันไม่ได้
อันนี้เหมือนจะหนักหนานะ
เพราะว่าบางทีคิดไม่ออก
คิดได้แต่เรื่องใหญ่ๆ เรื่องเล็กๆ ไม่
แต่ตัวละครจะกระโดดไปอยู่ตรงใหญ่ๆ
ได้ยังไง ถ้าไม่มีอันเล็กๆ เชื่อมพาไป ^--^
อันนี้ก็มาหาขุดคุ้ยดึงตัวละครให้ออกจาก
ความสบายให้ได้ค่ะ พระเอกนางเอกไม่พอ
นางอิจฉา ผู้ร้าย พ่อแม่ พี่น้อง ญาติมิตร
ดึงออกมาให้หมดว่า จะเอามาเล่นเป็นพล็อตรอง
เพื่อเชื่อมไปถึงเรื่องใหญ่ๆ ได้ไหม
ขุดความลึก ความหลัง บุคลิกของตัวละครมาเล่น
เล่นกับธีมต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น
รัก เกลียด อิจฉา กลั่นแกล้ง แบคเมล์ ข่มขู่
ล่อลวง เปิดข้อมูลใหม่ เปลี่ยนใจ ฝนตก รถติด
แม่ห้าม พ่อหวง เสื้อผ้าไม่แห้ง โกหก ติดงาน
หลงผิด หกล้ม จำคนผิด อิจฉา หักหลัง ปิดบัง
ฉันถูก เธอผิด เก่งอยู่คนเดียว จงรักภักดี
ฯลฯ
คำพวกนี้ลองหามาแล้วโยนใส่ตัวละคร
ให้เขาทำเรื่องขึ้นมา
แค่นั้นก็ไม่รู้ว่าจะสักกี่เหตุการณ์แล้ว
สร้างให้มันปูทางไปยัง จุดที่เรากำลังรอให้ไปถึง ^--^
เรื่องจะน่าสนใจ น่าลุ้น และไม่จบเร็วเกิน
มีใจสำคัญอยู่แค่ว่า
อย่าให้พวกเขาได้อะไรดั่งใจง่ายๆ
ใส่อุปสรรคเข้าไปหน่อย
เหมือนจะได้เอาเข้าปาก
แวบมีคนชนด้านหลังทำช้อนตกพื้นไม่ได้กิน ^--^
วันจันทร์ที่ผ่านๆ มา พี่ฟีก็เคยลองให้พวกเรา
คิดแค่ว่า หาอุปสรรค หรือเหตุการณ์ร้ายๆ
ที่จะเกิดขึ้นกับตัวละคร เรียงกันมาเป็นชุดเลย
แค่นี้ก็ไม่ต้องห่วงแล้วล่ะค่ะว่า
จะไม่มีอะไรเขียน ^--^
อย่าลดความฝันหรือเป้าหมาย
แต่แบ่งซอยให้มันเป็นชิ้นเล็กๆ
แล้วค่อยๆ ทำไปได้ค่ะ
นวนิยายต้องเขียนจบแน่!
ขอให้มีความสุขค่ะ
ฟีลิปดา
^--^
|
