ฟีลิปดา
17 ก.ค. 60
เวลา 10:28:15
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๑๗ กรกฏาคม ๒๕๖๐ ค่ะ
วันจันทร์ร่าเริงนะคะ
พี่ฟีเขียนร่างแรกเรื่อง สืบรัก สะกดรอยรัก จบไปแล้วค่ะ
ตั้งเอาไว้ 200 หน้าเอสี่ แต่ได้ไป 182 หน้า
ก็คิดว่าถ้ารีไรต์ เติมโน่น เกลานี่ สองร้อยหน้านี่ถึงอยู่แล้ว
แต่เอาไว้สักสิบวันก่อน ค่อยไปเริ่มรีไรต์
เรื่องนี้เขียนตั้งแต่ปี 2554 ตอนน้ำท่วม
แต่ก็ไม่ได้เขียนต่อ เพิ่งหยิบมาเขียนอีกรอบ
เมื่อเดือนมิถุนายนผ่านมานี้เอง
มาเขียนเสร็จภายใน 15 กรกฏาคม ตามที่ตั้งใจไว้
ถือว่า พี่ฟีเขียนได้เร็วขึ้นนะเนี่ย ต้องหารางวัลให้ตัวเอง ^--^
(จำไม่ได้ว่าให้ตัวเองล่วงหน้าไปแล้วยัง ฮ่าๆๆ)
จบเรื่องนั้น ก็ต้องหันมาหานวนิยายรักพี่ฟีเหมือนเดิม
ก็ต้องบิ้วอารมณ์ตัวเองใหม่ อยากเขียนอีโรติกสัก 50 หน้า
ทำเป็นอีบุ๊กให้ได้ภายในเดือนนี้ เหลือเวลาอีก สิบกว่าวันนี่ล่ะ ^--^
อีบุ๊กนี่ อายุการขายค่อนข้างจะสั้นเหมือนกัน สำหรับพี่ฟีนะ
เดือนแรกจะมากสุดเดือนสองลดละ เดือนที่สามราบเรียบปกติ
สูงสุดอยู่ร่วมกับสามัญ เล่มอื่นๆ ฮ่าๆๆๆ
แต่จะดีอยู่อย่างคือ พอมีเล่มใหม่ออก
มันจะดึงเล่มอื่นๆ ให้สูงขึ้นได้
คนไหนแรงเยอะ เล่นตลาดอีบุ๊ก ออกได้ทุกเดือนเล่มสองเล่ม
ก็เหมือนมีเงินเดือนประจำเลยค่ะ ^--^
กลับมาเรื่องเขียน เขียนนวนิยายยังไงให้ดีให้เร็ว
อยากทำได้อย่างนี้ไหม ^--^
เขียนให้ดี นี่ตีความยากนะ
เพราะดี เพราะสนุกของแต่ละคน
มันมีตัวแปรเยอะ ที่จะเอามาวัด
ตัวแปรแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันอีก
แต่มาตรฐานขั้นต้นของการเขียนนวนิยายสนุก
ก็มีอยู่แล้วค่ะ ใครทำได้ทุกองค์ประกอบของนวนิยาย
แนวโน้มที่มันจะสนุก เป็นเรื่องเล่าที่น่าติดตามก็มีอยู่แล้ว
หลักการ หลักแนะนำต่างๆ ในการเขียนก็คุยกันบ่อย
เสริชคำว่า สวัสดีวันจันทร์ในกระดานนี้ ก็จะมีให้เห็น
ดังนั้นในการเขียน พี่ฟีจึงเอาตัวเองวัดค่ะ
ฉันสนุกก็ถือว่าโอเค เขียนต่อไป ^--^
มาที่เขียนได้เร็ว ... อันนี้ก็มีคำแนะนำเยอะเหมือนกันนะ
อย่างเช่น เตรียมตัวก่อนจะเขียน
- ทำโครงเรื่องเอาไว้ คิดที่จะเขียนไว้ก่อน
- จัดวางเรียงเหตุการณ์
- ปิดเฟซ ปิดมือถือ ปิดไลน์ ตัดขาดจากโลกภายนอก
- เปิดเพลงที่ตัวเองชอบ
- หาคำขวัญที่ทรงพลัง มาติดเอาไว้
- เขียนให้สม่ำเสมอทุกวัน เวลาเดียวกัน
- ตั้งเป้าในการเขียน จะเขียนกี่หน้า กี่คำ
- เขียนไปๆๆ อย่าเพิ่งแก้
- จับเวลาในการเขียน
ฯลฯ
พี่ฟีก็เคยทำมาหมดละ ฮ่าๆๆ แต่ทำบ้างไม่ทำบ้าง
ไม่มีความสม่ำเสมอสักเท่าไหร่
แต่เชื่อว่าไอ้การทำบ้างไม่ทำบ้าง ไม่เท่ากับว่า
บางทีไม่ได้เตรียมเรื่องทั้งหมดไว้พร้อมสรรพค่ะ
ไม่ได้รู้ทั้งหมดอย่างแน่นเอียดว่า ฉันจะเขียนอะไรบ้าง
นั่นคือ การเตรียมพร้อมมันไม่ได้สมบูรณ์ปานนั้น ^--^
บางทีก็มีละเอาไว้ เพราะคิดยังไม่ออก หรือตัดสินใจไม่ได้
รู้เพียงเค้าโครง แต่ขาดเหตุการณ์บางจุด ขาดซีนที่จะเขียน
อ้าวแล้วทำไง?
ก็ไม่ทำไง ลงมือเขียนค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ให้เวลาตัวเองสำหรับการเตรียมพร้อมแล้ว
เมื่อถึงเวลาก็ลงมือเขียนค่ะ
สมบูรณ์ไม่สมบูรณ์ ก็ต้องฝึกนิสัยตัวเองให้ลงมือเขียนค่ะ
... ฝึกนิสัย ให้ตัวเองเขียนทุกวัน...
พี่ฟีทดลองสร้างนิสัยนี้ให้ตัวเองค่ะ เรื่องที่เขียนจึงจบได้เร็ว ^--^
ปกติ ต้องเป็นปีนะคะถึงจะจบ ฝีมือพี่ฟี หนึ่งปีหนึ่งเรื่อง ฮ่าๆๆๆ
นี่จะขยับเป็นสามเรื่องหนึ่งปีให้ได้ ^--^
เขียนทุกวัน ก็ใช่ว่าจะหาอะไรมาเขียนได้ทุกวันเหมือนกัน
แต่เพราะจะสร้างนิสัย พอได้เวลานั้นพี่ฟีก็ต้องเขียน
ก็เป็นคนที่เขียนแบบต่อจิ๊กซอว์อยู่แล้ว
คิดซีนไหนได้ก็เขียนไป
บางวันที่เขียนอะไรไม่ได้เป็นเรื่องเป็นราว
ก็เขียนแต่ คำพูด บทสนทนาของตัวละคร
แม้แต่คำพูด ก็ยังคิดไม่ออก
พี่ฟี ก็จะลิสต์เหตุการณ์ค่ะ เดี๋ยวเอามาใช้ในเรื่องทีหลัง
หาสะพานให้มันเชื่อมเข้าหากัน
แต่ในเวลานั้น จำนวนคำ ต้องได้ตามที่ตั้งเป้าไว้
อ้อ อีกอย่าง พี่ฟีเป็นคนชอบรีไรต์ค่ะ
จึงไม่ค่อยจะห่วงว่า จะต้องทำงานหนักทีหลัง
พี่ฟีถือว่า การรีไรต์ คือการทำให้เรื่องของเรามันหนักแน่นยิ่งขึ้น
ตัดทอนสิ่งที่ไม่จำเป็นออกไป ใส่สิ่งที่จะเสริมความโดดเด่นขึ้น
จะรีไรต์สักสองร่างสามร่างถึงถึงสี่ห้าร่าง ก็ทำจนหนำใจตัวเองค่ะ
ก็บอกเล่าคุยให้ฟัง ในบางเสี้ยวของการทำงานเขียน
แต่ละคนทำงานไม่เหมือนกันค่ะ
ทำอย่างที่มันเข้ากับเราให้ดีที่สุด และเร็วที่สุดนะคะ
เป็นกำลังใจค่ะ
ฟีลิปดา
^--^
|
