ฟีลิปดา
28 พ.ย. 59
เวลา 10:32:03
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ ค่ะ จันทร์สุดท้ายของเดือนนี้มาถึงแล้ว อีกสามวัน แรลลี ๒๑ ของเราก็จะถึงจุดหมาย ตัวเลข ๒๑ นี่พี่ฟีถือว่าเป็นจุดสำเร็จเพื่อจะเริ่มต้นใหม่ เสียดายที่พี่ฟีคงจะต้องเริ่มต้นใหม่... โดยไม่ผ่านความสำเร็จ คงต้องพยายามให้มากขึ้น มองไปแรลลีหน้าละกัน ^--^
ได้ดูหนังซีรีย์จีน พระเอกตายตอนจบ เลยมานั่งคิดนะว่า เขาออกแบบมาอย่างนี้เหรอ มันขัดใจนะ...คือก็ไม่ใช่ว่าจะตายไม่ได้ ตายได้ แต่จะให้ตายยังไง ถึงจะสร้างความอิ่มใจเห็นด้วย ให้พระเอกนางเอกตาย คนอ่านแม้เสียดาย แต่ก็มองว่า ใช่ ถูกต้อง อลังการดีแล้ว ^--^
แล้วก็ย้อนมาคิดถึงการเขียนนวนิยาย คือการเขียนนวนิยาย พี่ฟีมองว่ามันคือการ make story ที่ทำให้เหมือนกับเป็นธรรมชาติ แต่เมื่อใดที่เอาความเป็นธรรมชาติมาใส่ลงไปแบบห้วนๆ โดยไม่ make ให้มันดีเสียก่อน...มันก็ขัดใจพี่ฟีนะ ^--^
เอาง่ายๆ พระเอกนางเอกฝ่าฟันอุปสรรคมาด้วยตลอดทั้งเรื่อง รอดพ้นอันตรายต่างๆ จนถึงจุดที่เขาควรได้รับความสุขเสียที พระเอกกำลังจะไปงานแต่งงาน ดันรถคว่ำตายนี่ ควรไหม? หรือมีศัตรูที่เหลือรอดคนเดียว มายิงตายในงานแต่ง เอาไหม?
การจะทำให้เกิดโศกนาฏกรรม ในตอนจบ มันต้องผ่านการออกแบบให้ดีนะ อย่าคิดง่ายๆ แค่ว่า...มันหักมุมดี จะกลายเป็นว่า เรื่องราวของตัวละครที่ผ่านมา กลายเป็นความสูญเปล่า ^--^
ตอนจบ แม้ว่าจะเป็นนวนิยายแนวไหน จะจบอย่างไร มันต้องได้รับการออกแบบมาอย่างดี เรื่องบางอย่าง ถ้ามุ่งแสวงหาสิ่งใหม่หักมุมจนเกินพอดี มันจะกลายเป็นความสะใจของคนเขียน และกลายเป็นว่า คนเขียนสนุกอยู่คนเดียว คนอื่นไม่เก็ท ฮ่าๆๆๆ
ไม่ว่ายังจากกรอบเดิมๆ ของการเล่าเรื่อง ก็ยังมีประโยชน์ ตอนเริ่ม... ต้องทำให้คนอ่านสนใจอยากรู้ ตอนกลาง... ต้องทำให้คนอ่านตื่นเต้น กระวนกระวาย เอาใจช่วย ร้องไห้ ดีใจ ไปกับตัวละคร ตอนจบ...ต้องทำใหคนอ่านอิ่มใจ และ อยากอ่านเรื่องอื่นของเราต่อ ^--^
แต่อย่างว่า...จินตนาการของเรา อย่าให้มากำหนดนะคะ เมื่อจะเอาจินตนาการมาเล่าให้คนอื่นฟังนั่นต่างหาก ที่จะต้องเรียบเรียงให้ดี ^--^
พูดถึงการจบของนวนิยายรักดีกว่า บางคนอาจจะคิดว่าง่าย แค่จบอย่างมีความสุขก็พอ แต่ความจริง มันก็ต้องมีการออกแบบตอนจบเหมือนกันนะ จะจบที่ตรงไหน จุดไหน ฉากจบ...จะเขียนเป็นซีนให้เห็นได้อย่างไร สถานที่ บรรยากาศ ตัวละครเกี่ยวข้อง อารมณ์ บทสนทนา องค์ประกอบของนวนิยายต้องมาพิจารณามาก บางคนอาจจคิดว่า เขียนบทแรกยาก แต่สำหรับพี่ฟีแล้ว เขียนบทจบนี่ คิดมากกว่าบทแรก (ไม่ใช่เพราะเขียนช้า เลยเขียนจบยากนะ ฮ่าๆๆ) ถ้าได้ฉากจบแล้ว พี่ฟีมักจะเขียนย้อนกลับมาได้เร็วค่ะ ^--^
หยิบนวนิยายสักเล่มขึ้นมา ลองอ่านบทแรกกับบทจบ ดูนะว่าเป็นอย่างไร แต่ถ้าใครมี เรื่องรักเธอไอยรา ของพี่ฟีแล้ว อยากแนะนำให้อ่านดูค่ะ เพราะพี่ฟีชอบ ฮ่าๆๆ มันมีอะไรสองสามอย่างที่พี่ฟีตั้งใจใส่ไว้ค่ะ พวกเราอ่านแล้ว จันทร์หน้ามาเล่าให้ฟังค่ะ
ขอมีแรงใจไฟฝัน ฝ่าฟันเขียนกันต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจค่ะ ฟีลิปดา ^--^
|