ฟีลิปดา
8 ส.ค. 59
เวลา 10:04:56
พิมพ์
แจ้งลบ
ส่งหาเพื่อน |
สวัสดีวันจันทร์ที่ ๘ สิงหาคม ๒๕๕๙ ค่ะ
หมุนมาถึงวันจันทร์อีกแล้ว ^--^
สัปดาห์ที่แล้วงานเขียนแทบไม่มี
แต่หัวสมองแล่น อยากทำโน่นนั่นนี่ไปเรื่อย ฮ่าๆๆ
กฏทองอย่างหนึ่ง ของความมุ่งมั่น
นั่นคือต้องทำทุกวัน พี่ฟีก็เขียนทุกวันนะ
แต่บางทีก็ไม่ได้เขียนนวนิยาย
บางทีมันก็มีช่วง ความไม่อยากเขียน นะ
แต่อยากปั้นตัวเอง ให้เป็นนักเขียนทุกวันไง ^--^
เลยต้องเขียน เรียกอารมณ์ตัวเองมาสุดๆ ฮ่าๆๆ
วิธีหนึ่งที่ช่วยได้ ก็คือ เขียนในสิ่งที่เราอยากเขียน
อยากเขียนซีนอะไรก็เขียนไป
หรือบางทีพี่ฟีก็จะ free writing ค่ะ เขียนหาอารมณ์ตัวเอง
ประมาณว่า ...ทำไมไม่อยากเขียน... แล้วก็รู้ค่ะว่า
เราตั้งโจทย์การเขียนผิด ฮ่าๆๆๆ
เราไปตั้งโจทย์ที่มันเป็น negative
สมองเราเลยเค้นหาแต่สิ่งที่เป็นลบ
คราวนี้อารมณ์ลบ มันก็ฝังชิพในตัวเรานะสิ ฮ่าๆๆๆ
เอาใหม่ๆๆๆ ตั้งโจทย์ใหม่ว่า
...ทำไมฉันจึงรักการเขียน...
พอเขียนไปก็รู้สึกว่าตัวเองจะมีความสุขขึ้นค่ะ ฮ่าๆๆ
และอย่างน้อยที่สุดก็คือ เราได้สื่อสารกับตัวเอง ด้วยการเขียน
เห็นไหมๆๆๆๆ ได้เขียนแล้ว ฮ่าๆๆๆ
เข้าเรื่องคุยวันนี้ ^--^
ไม่รู้เคยคุยไปแล้วยัง เรื่อง กฏแห่ง 3
พวกเราคงเคยได้ยินอย่างนี้
ครั้งแรก... บังเอิญ
ครั้งที่สอง... ประจวบเหมาะ
ครั้งที่สาม...เจตนา
หรือในการเขียน เราก็จะได้เห็นการเล่าเรื่องแบบ
ที่ว่าแบ่งเป็นสามองก์ คือ
เริ่ม ...กลาง ...จบ
ในการจะสร้างความสนอกสนใจให้กับคนอ่าน
หรือจะชลอเรื่อง ชลอเหตุการณ์อย่างไร
หรือแม้กระทั่งใช้วิธีบ่มอารมณ์จะต้องนานแค่ไหน
บางทีเราก็ใช้กฏแห่ง 3 นี้เข้ามาเล่นได้ค่ะ
ตอนแรก...บอกเป็นนัย
ตอนสองย้ำ... ทำให้สะดุดตา
ตอนสาม...ทำให้ประหลาดใจ / เข้าเรื่อง โชะเลย
มันเหมือนเป็นการวางเลเยอร์ของเหตุการณ์
หรือจะเป็นซีนก็ได้ ว่ามีจังหวะยังไง
แม้กระทั่งใช้ในบทสนทนา ก็ลองดูว่า
จะเอาไปใช้ได้ยังไง เมื่อคนหนึ่งกำลังจะ
ตะล่อมอีกคนให้ไปในทางที่เขาต้องการ
บทสนทนานี่ตัวละครวางกับดักกันได้นะ ^--^
หรือตัวละครจะหลอกล่อกัน เราอาจจะวางเอาไว้สัก
สามเหตุการณ์แล้วค่อยบรรลุผล (ผลจะยังไงก็แล้วแต่ ฮ่าๆๆ)
สำหรับเรื่องสืบสวน ก็ใช้ได้ประมาณต้องเจอ
เงื่อนงำสักสามอย่างค่อยเปิดความจริงมาหนึ่งอย่างทำนองนั้น
หรือต้องหลงทางไปสามทางเสียก่อน แล้วก็ค่อยรู้ว่าใช่หรือไม่ใช่
แม้กระทั่งในการใช้สำนวนเขียน กฏแห่ง 3 นี่ก็เอามาใช้ได้
เคยได้ยินนี้ไหม ฉันมา...ฉันเห็น...ฉันชนะ
มันเป็นรูปแบบการเขียนอย่างหนึ่ง ที่พี่ฟีก็ชอบเอามาใช้
เวลาตัวละครรำพึงรำพันกับตัวเองประมาณ
ฉันจะรู้เหรอว่า...ฉันจะคิดเหรอว่า..ฉันจะทำเหรอว่า...
มันก็มีอีกมากมายนะคะ ในการจะกฏแห่ง 3 นี้
พวกเราก็ลองเอากฏแห่ง 3 นี้ ไปลองเล่น
ไปตั้งกฏเกณฑ์อะไรของเราขึ้นมา
เพียงแค่ 3 ก็กำลังพอดี ถ้ามากไปกว่านี้ มันก็จะมาก ฮ่าๆๆ
เหมือนพวกเราจะมาแข่งกันเขียนนวนิยายในแรลลี 21
ก็ใช้เวลา 3 เดือนกำลังพอดีเลยเนอะ
ไว้พี่ฟีจะมาเชิญชวนพวกเราลงทะเบียนกันนะคะ
ขอให้มีความสุขในการทำสิ่งดีๆ สักสามอย่างในวันนี้นะคะ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ
ฟีลิปดา
^--^
|
