สวัสดีวันจันทร์ "คิดเริ่มเรื่องจะเขียนยังไง"

ตอบคำถามเพิ่ม คลิกที่นี่

ฟีลิปดา
23 พ.ค. 59
เวลา 9:55:15

พิมพ์

แจ้งลบ

ส่งหาเพื่อน

สวัสดีวันจันทร์ที่ ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๙
เดือนนี้ผ่านไปเร็วเนอะ (อีกละ ^--^)
เป็นอะไรไม่รู้ช่วงนี้ เหมือนจำอะไรไม่ได้เลย ฮ่าๆๆ
แต่ไม่ลืมที่จะเริ่มต้นเขียนนวนิยายหรอกค่ะ
เรื่องที่จะต้องเอาให้จบในปีนี้คือ เปลวรักแสงระวี ค่ะ
พระเอกนางเอกเรื่องนี้ ก็เคยไปปรากฏในเรื่อง ไฟรักเพลิงแสงจันทร์

เรื่องนี้มีไอเดียอยู่แล้ว พอจะเป็นเค้าโครงเรื่องได้
ตั้งแต่ตอนเขียนไฟรักเพลิงแสงจันทร์
หรือก็ตั้งแต่จะเขียนชุด ทะเลลายดอกนี่ล่ะ
มีเค้าโครงครบทั้ง 12 เรื่องแล้ว ชื่อก็พร้อมแล้ว ฮ่าๆ
เขียนไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็คงเต็ม 12 ฮ่าๆๆ

ไหนๆ ก็จะเริ่มเขียน ก็จะมาคุยเรื่องการคิดเขียนนวนิยาย
รื้อฟื้นเล่าให้ฟังกันใหม่ ฟังใหม่ก็เหมือนใหม่เนอะ
(มันเป็นความได้เปรียบของคนความจำปลาทองค่ะ ^--^)

วิธีคิดการเขียนนวนิยาย
แต่ละคนไม่เหมือนกัน
พี่ฟีจะเริ่มคิดลงที่กระดาษ แล้วจึงไปต่อในคอม
ใช้กระดาษเปลือง เพราะเป็นคนมีความคิดกระจัดกระจาย
ย้ำคิดย้ำทำ วิธีจัดระเบียบความคิดตัวเองคือ
จะตั้งกรอบเอาไว้เลยว่า จะเขียนกี่หน้าเรื่องนี้
แบ่งเป็นกี่บท บทละกี่หน้า กี่เหตุการณ์
จะดำเนินเรื่องเริ่มต้น กลางเรื่อง จบเรื่อง
ช่วงละกี่บท จะหาเหตุการณ์พีคๆ อะไรเป็นจุดเปลี่ยน ฯลฯ
แต่เวลาเขียนจริงมันจะบานจะหุบก็ว่ากันไป
เพราะยืดหยุ่นอยู่แล้วค่ะ

การเขียนนวนิยายนี่ก็ต้องตั้งโจทย์ให้ตัวเองเหมือนกันนะว่า
เราคนเขียนเองนี่ล่ะ อยากเขียนอะไร อยากทดลองอะไร
อยากนำเสนออะร มันเป็นโจทย์ส่วนตัวของคนเขียนเองค่ะ

แต่ก็ใช่ว่า จะไม่ตั้งโจทย์ให้กับเนื้อหาที่ต้องการเล่าให้คนอ่าน
เหมือนกับว่า เรื่องที่จะเขียนเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร
จะดึงตัวละครแบบไหนมาเล่นให้เหมาะสม
เรื่อง เปลวรักแสงระวี นี่จะเป็นแนวออกอีโรติกค่ะ
การสร้างบุคลิกตัวละคร - จะเอาคนแบบไหนมาปะทะกัน
สำหรับพี่ฟีแล้ว เลือกที่จะเอาแบบมวยถูกคู่ค่ะ
ไม่มีใครอ่อนกว่าใคร แรงทั้งคู่ และต้องเซ็กซี่ เข้าไว้
เซ็กซี่ ทั้งบุคลิก ทัศนคติ ความคิด สิ่งแวดล้อม
เหตุการณ์ที่พวกเขาจะต้องมาเจอ

จากที่วางกรอบจำนวนหน้าเอาไว้
ได้เค้าโครงเรื่องแล้ว สิ่งที่พี่ฟีทำต่อมาก็คือ
การหาเหตุการณ์มาใส่ในเรื่อง
อ้อ... เรื่องเหตุการณ์ที่ตัวละครจะต้องเจอนี่
สำหรับพี่ฟีมันก็ไม่ใช่อะไรที่ต้อง
เฮ้ย เด็ดมากนะ โอโหคิดได้ไงเนี่ย !!!
พี่ฟีเป็นคนที่ถือว่า อะไรจะเกิดกับตัวละครก็ได้
ความสำคัญที่อยากเน้นคือ...
สิ่งที่ตัวละครโต้ตอบกับเหตุการณ์นั้นค่ะ
ขีดเส้นใต้เอาไว้เลย การโต้ตอบของตัวละคร
เป็นสิ่งที่ทำให้ตัวละครมีชีวิตค่ะ
เป็นที่จดจำค่ะ สำหรับพี่ฟีค่ะ ^--^

เหตุการณ์ที่คิดเอาไว้ บางทีก็จะใช้วิธีคิดตามโจทย์ง่ายๆ ค่ะว่า
อะไรร้ายๆ ที่จะเกิดกับตัวละคร
อะไรดีๆ ที่จะทำให้ตัวละครเริ่มรักกัน
อะไรที่จะทำให้ตัวละครเริ่มไม่ไว้วางใจซึ่งกันและกัน
เหตุการณ์ที่จะสะเทือนอารมณ์ตัวละคร
(คาดหวังว่าคนอ่านจะสะเทือนไปด้วย)
เซ็กซ์ซีนจะวางไว้จังหวะไหน บทไหนบ้าง
หลังเซ็กซ์ซีนแล้ว เหตุการณ์อะไรจะตามมา
ฯลฯ
ก็วางเอาไว้เป็น ขั้นๆ ไป
คิดเหตุการณ์อะไรได้ก็เขียนเอาไว้
เป็นการระดมสมองตัวเองก่อน

งานตรงนี้พี่ฟีจะใช้กระดาษค่ะ
ชอบคิดหาเหตุการณ์ใส่กระดาษ
เวลาคิดเหตุการณ์ไม่ออก...^--^
ก็ใช้วิธีอย่างที่แปรจันทร์ ในเรื่องพรรักจากพระจันทร์
เอาไพ่ทาโรต์มาใช้ค่ะ
(ฮ่าๆๆๆ คนเขียนทำอย่างไร ตัวละครก็ทำอย่างนั้น)

นวนิยายก็คือเหตุการณ์ย่อยๆ มารวมกัน
การหาเหตุการณ์ย่อยๆ มารวมให้มันพีค
หรือมาทำให้มันมีความหมายในเรื่องจึงต้องคิดนาน
คิดได้เยอะ เลือกไม่ถูกก็มี เลยใช้กระดาษเปลือง

ตอนคิดเขียนนี่สนุกนะคะ มันฟุ้งๆ เต็มไปหมด
อยากเอาทุกอย่างที่คิดลงไปเลย
แต่ไม่ว่าอย่างไร เพื่อให้การเล่าของเราสนุก
ความคิดของเราต้องจัดระเบียบ เพื่อจะเขียนเล่าค่ะ

ตอนเขียนลงไป ยิ่งสนุกค่ะ
เรื่องราวที่วางเอาไว้จะซับซ้อน ยุ่งเหยิงแค่ไหน
ซ่อนปมแค่ไหน มีภูมิหลังลึกลับอย่างไร
วิธีการเขียนลงไป เพื่อเล่าเรื่อง ต้องเรียบง่าย
คนอ่านแล้วเข้าใจ รู้เรื่อง ติดตามได้ในสิ่งที่กำลังเล่า
อย่าสับสนในการเล่า ว่างั้นเถอะ ^--^

แต่สนุกที่สุดก็คือตอน รีไรต์ เมื่อเขียนจบค่ะ
โห ในตอนนี้ล่ะที่จะได้เพิ่ม (พี่ฟีไม่ค่อยลด)
เหยาะนั่น โน่นนี่ เข้าไปใหม่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทสนทนา
หรือเหตุการณ์เล็กๆ ระหว่างพระเอกนางเอก
ที่นำรอยยิ้มให้คนอ่านได้นี่ สนุกค่ะ
(คนเขียนต้องสนุกกับเรื่องที่ตัวเองเขียนก่อนค่ะ)

ว่าแล้วก็มาเริ่มเขียนกันนะคะ
ใครมีวิธีเริ่มแบบไหน อยากมาเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง
ก็มาแลกเปลี่ยนกันค่ะ
จากนี้ไปอีก ๖ -๗ เดือน ขอให้พวกเรา
มีต้นฉบับในมือ ไม่ต่ำกว่าคนละ ๒ เรื่องนะคะ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ
ฟีลิปดา
^--^

*** ไปฝึกคิดเหตุการณ์ ตามเค้าโครงเรื่องที่นี่ค่ะ ***
www.philipda.com/index.php?topic=704.0

คำตอบที่ 1

copter
23 พ.ค. 59
เวลา 10:01:46

ขอบคุณค่ะ พี่ฟี
คอปพยายามทำตามต้นแบบ
ตอนนี้ก็กระดาษเต็มบ้านเหมือนกันค่ะ
แต่ความคิดยังไม่ฟุ้งกระจายเท่าที่ควร
สงสัยต้องไม่จำกัดตัวเอง คิดไรได้จดไว้
แล้วค่อยมาลำดับ เรียบเรียง
พยายามสร้างตัวละครให้มีชีวิตค่ะ
สู้ๆๆๆๆ

คำตอบที่ 2

มะนอแน่
24 พ.ค. 59
เวลา 20:41:33

กระดาษเต็มโต๊ะเหมือนกันค่ะ เขียนแล้วต้องนั่งแกะลายมือตัวเองอีกพักใหญ่555

คำตอบที่ 3

ibatman
25 พ.ค. 59
เวลา 17:38:40

อ่านแล้วมีประโยชน์มากๆครับ ผมชอบที่คำแนะนำตรงที่ "ความสำคัญที่อยากเน้นคือ...
สิ่งที่ตัวละครโต้ตอบกับเหตุการณ์นั้นค่ะ
ขีดเส้นใต้เอาไว้เลย การโต้ตอบของตัวละคร
เป็นสิ่งที่ทำให้ตัวละครมีชีวิตค่ะ "

หมายความว่าเหตุการณ์เดียวกันสำหรับการตอบโต้ของตัวละครแต่ละตัวจะไม่เหมือนกันใช่ไหมครับ ขึ้นอยู่กับปูมหลัง นิสัยใจคอ ลักษณะของตัวละครเป็นยังไง มองโลกยังไง มีคติประจำตัวยังไง

ผมเข้าใจถูกไหมฮะ??

คำตอบที่ 4

philipda
26 พ.ค. 59
เวลา 15:11:05

การโต้ตอบไปตามบุคลิกทัศนคติของตัวละคร
มันจะทำให้ตัวละครแตกต่างกัน นั้นถูกต้องค่ะ
และมันก็ยังเป็นการที่คนอ่านจะเข้าถึงตัวละครได้
เอาใจช่วย หรือ หงุดหงิดกับสิ่งที่ตัวละครโต้ตอบ
หรือจัดระดับความโง่ ความฉลาดของตัวละครไปเลย ^--^

แต่สิ่งหนึ่งที่พี่ฟีใช้การโต้ตอบของตัวละคร คือ
เป็นการเปลี่ยนทิศทางของบรรยากาศของซีนในเรื่อง
เป็นการตรงเข้าหาเป้าหมายหรือซีนที่เราวางเอาไว้ตามมา
จะแบบค่อยเป็นค่อยไป เหมือนค่อยๆ ย่างเนื้อให้สุก
หรือจะตรงเข้าไปฉับเหมือนสาดน้ำมันลงกะทะร้อนๆ ก็ได้
(ใช้กฏของเหตุและผล เขาทำอย่างนี้ อย่างนั้นจึงตามมา
แต่อาจจะไม่ตามในทันที ผ่านไปสองสามบทค่อยส่งผลก็ได้ ^--^)

อีกอย่างการโต้ตอบของเขา
ก็เป็นการแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงของตัวละครในแต่ละครั้ง
ดังนั้นแม้จะมีเหตุการณ์ไม่ยิ่งใหญ่ ไม่ระเบิดเปรี้ยงเกิดกับตัวละคร
แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ การโต้ตอบของตัวละคร
การเปลี่ยนแปลงของเขาในแต่ละเหตุการณ์ที่เขาโต้ตอบ
ก็จะเป็นคะแนนสะสมของเขาในใจคนอ่านค่ะ
^--^

***
ความจริงมันก็มีเยอะกว่านี้นะ ถ้าจะหา ^--^

คำตอบที่ 5

ibatman
27 พ.ค. 59
เวลา 16:35:43

เข้ามาอ่านคำตอบครับ...กระจ่างขึ้นล่ะ ขอบคุณมากครับพี่ฟี ^^