การเขียนเรื่องสั้นอย่างสั้น ( Flash Fiction )
Flash fiction คืออะไร
เป็นการเขียนเรื่องแต่งในรูปแบบหนึ่งซึ่งสมบูรณ์ในตัวมันเอง อย่างสั้นมาก ๆ เพราะมีความยาว ๑๐ - ๑,๐๐๐ คำ ( อย่างมากที่สุดก็ไม่เกิน ๑,๕๐๐ คำ )
Flash fiction อาจจะยังใหม่สำหรับบางคน แต่มันมีแนวโน้มที่จะได้รับความนิยมในศตวรรษที่ ๒๑ และเป็นที่นิยมมากใน อินเตอร์เน็ต บางทีก็ถูกเรียกว่า short-short stories, sudden, postcard, minute, furious, fast, quick, skinny, micro fiction เป็นต้น
ทำไมจึงเขียน flash fiction
คุณเคยมีช่วงเวลาที่แรงบันดาลใจเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว จนคุณอยากจะเขียนมันขึ้นมา ทันทีหรือไม่
คุณมีเรื่องสั้น ๆ ที่อยากจะเล่า แต่คุณไม่ต้องการที่จะขยายเรื่องให้มันยาวไปกว่านี้ เพราะคุณเห็นมันเพียงแค่นี้ไหม?
นี่เป็นโอกาสที่คุณจะได้เขียนมัน รู้สักกับมัน โตไปกับมัน เขียนมันขึ้นมาอย่างสั้น ๆ เพื่อให้คนอ่านคิด และรับรู้ถึงความประหลาดใจในตอนจบ หรือแม้กระทั่งทิ้งความ ไม่แน่นอนเอาไว้ให้คิด flash fiction ที่ดีจะสร้างเรื่องธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
การเขียน flash fiction จุดประกายความคิดของคนเขียนได้อย่างดี เหมาะสำหรับ คนที่มีไอเดียกระฉูด แต่ไม่มีเวลาเขียนมาก ๆ ก็ได้ เหมาะสำหรับคนอ่านที่ชอบอะไรสั้น ๆ และเหมาะมากสำหรับคนที่ชอบเขียนส่งข้อความทางมือถือ แถมยังเหมาะกับคนที่อยาก ฝึกเขียนเป็นประจำทุกวัน และมันยังสามารถขยายใหญ่เป็นเรื่องเป็นราว ได้มากขึ้น ถ้าหากคุณอยากจะขยายมันให้เป็นเล่มใหญ่ ๆ
การเขียน flash fiction ทำให้คุณต้องตัดทิ้งสิ่งขยายความต่าง ๆ ออกไป เป็นช่องว่างที่คุณต้องจินตนาการเติมเต็มเรื่องเอาเอง เมื่อคุณขัดเกลางานเขียนของคุณ คุณจะรู้ว่ามันมีพลังมากกว่าเดิม
การอ่านและเขียนflashfictionช่วยกระตุ้นไหวพริบในการจินตนาการเรื่องของคุณ
องค์ประกอบของ Flash fiction
ต้องเน้นอีกครั้งว่า flash fiction เป็นเรื่องที่สมบูรณ์ในตัวมันเอง มันไม่ใช่ส่วนใด ส่วนหนึ่งที่ตัดมาจากเรื่องใหญ่ ๆ มันไม่ใช่บทกลอนที่พรรณนาอารมณ์ความรู้สึก หรือเป็นภาพร่างของไอเดียที่คุณอยากเขียนเรื่อง เนื่องจากการเขียนต้องมี โครงสร้าง ตอนต้นตอนกลางและตอนจบ เช่นเดียวกับการเขียนนวนิยายทั่วไป มีองค์ประกอบที่สำคัญคือ ฉากสถานที่และเวลา ตัวละคร ความขัดแย้ง การแก้ปัญหา เพียงแต่มันสั้นกว่า เล็กกว่า และต้องเฉียบคมกว่า
ฉากสถานที่ ( setting ) อาจจะเอาไปไว้ที่หัวชื่อเรื่อง ตั้งชื่อเรื่องที่ทำให้รู้สึก ได้ถังสถานที่และเวลา ซึ่งจะทำให้คนอ่านเปิดอ่านเรื่องโดยมีข้อมูลเกี่ยวกับ ฉากและสถานที่อยู่แล้ว เป็นการประหยัดการใช้คำ ซึ่งสำคัญมากในการเขียน ตัวอย่างชื่อก็เช่น ฟ้าสางที่ทะเลหมอก ผจญภัยวันหยุด
ความขัดแย้ง ( conflict ) เป็นความเห็นที่แตกต่าง สร้างแรงดึงดูดให้คนอ่านอยาก อ่าน อาจจะเป็นคำกริยาที่มีผลกระทบต่อความรู้สึกของคนได้เลย เช่น รัก เกลียด กลัว อิจฉา ฯลฯ ความขัดแย้งอันเกิดจาก สภาพร่างกาย หรือจิตใจ มันไม่จำเป็นที่จะต้อง มีผู้ร้ายคอยขัดขวางพระเอกเสียทุกเรื่องหรอก จะให้ความขัดแย้งเป็นไป ในรูปแบบ ไหนก็เลือกเอาเอง
ตัวละคร ( character ) มีให้น้อยที่สุด เกินสองถือว่ามากแล้ว และไม่จำเป็นว่า ตัวละครจะต้องเป็นคนเสมอไป หรือไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นสิ่งมีชีวิต อาจจะเป็นโต๊ะ เก้าอี้ ฯลฯ
การคลี่คลายหรือทำให้หมดไป ( resolution ) ใน flash Fiction มักจะมีเหมือนกัน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเสมอไป อาจจะปล่อยทิ้งเอาให้ให้คนอ่านคิดเอาเอง หรือเป็นการหักมุม ในตอนจบที่สร้างความไม่คาดคิดให้กับคนอ่านก็ได้
การเขียนเรื่องจะให้ดีควรจะทำให้คนอ่านเหมือนเอาตัวเองเข้าไปอยู่เรื่อง เขาต้อง เห็นตอนเริ่ม รับรู้ความขัดแย้ง และรู้สึกพอใจในบทสรุป
ก่อนที่จะเขียน ให้คำนึงถึงเรื่องต่อไปนี้
ความยาวเป็นเรื่องสำคัญ อย่าลืมว่ารูปแบบของมันถูกจำกัดด้วยความยาว ของการใช้คำ ๑๐- ๑๐๐๐ คำ
การเลือกใช้คำ
• ควรจะเป็นที่สามารถสร้างภาพในใจคนอ่านได้เลย โดยไม่ต้องพรรณนา ให้เปลืองคำ
• ใช้คำกระชับ สั้น ตัดพวกคำขยายต่าง ๆ ที่ไม่จำเป็นออก
• ใช้คำที่เป็นนัย หรืออ้างอิง
เหลือช่องว่างให้คนอ่านเติมเองได้ ไม่จำเป็นต้องเขียนทุกอย่างอธิบาย ลงไปให้คนอ่านรู้ ปล่อยให้คนอ่าน จินตนาการเอาเองบ้าง
เรื่องที่เขียนควรเป็นเหตุการณ์เดียว สั้น ๆ
เคล็ดลับในการเขียน
จะใช้โดยตัวมันเดี่ยว ๆ หรือร่วมกับข้ออื่น ๆ ก็ได้ นักเขียนต้องมุ่งไปที่เรื่องที่ สั้นกระชับ และเหตุการณ์ที่น่าสนใจ
๑. ไอเดียเล็ก ๆ มองหาไอเดียเล็ก ๆ ในสิ่งที่คุณคิดได้ใหญ่ ๆ เพื่อถกเถียงหรือ แสดงความคิดเห็นออก เช่นความวุ่นวายในความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูก อาจจะใช้เป็น เรื่องได้ หาประเด็นเล็ก ๆ เช่นเด็กรู้สึกอย่างไรที่เขาไม่สามารถเข้าร่วมในการพูดคุย เขาทำอย่างไรเมื่อต้องอยู่ในรถอย่างน่าเบื่อหน่าย เรื่องแย่ ๆ ที่เกิดขึ้น พยายามมอง หาประเด็นเล็ก ๆ แล้วเขียนมันขึ้นมา
๒.. อย่าอารัมภบทในตอนเริ่มเรื่อง ไม่ต้องอธิบายอะไร นำเข้าสู่เรื่องที่จะเขียนเลย
๓. เหมือนกับข้อสองให้เริ่มเรื่องตรงกลางของเหตุการณ์เลย ไม่จำเป็นต้อง บอกที่ไปที่มา เข้าเรื่องได้เลย เช่น ผู้ชายวิ่งหนี ระเบิดสนั่น ตัวประหลาดอยู่ในบ้าน อย่าพรรณนาให้มากไปกว่าที่คุณต้องทำ เพราะคนอ่านสามารถเติมเต็ม ส่วนที่คุณเว้นเอาไว้ได้เอง
๔. มุ่งใช้คำทสร้างี่พลังในการจินตนาการภาพในใจใช้คำที่สามารถให้คนเห็นภาพ
ได้อย่างชัดเจนโดยไม่ต้องพรรณนาเช่น ถนนแห่งสงคราม วาดภาพด้วยถ้อยคำ แทนที่จะเขียนบอกว่าเขาเลวร้ายแค่ไหน คำว่า สัตว์มนุษย์ คำเดียวก็เกินพรรณนาแล้ว
๕. ทำให้คนอ่านคาดคะเน หรือเดาเรื่องตลอดเวลาจนจบ ด้วยความน่าสงสัย ลึกลับตลอดเวลา ซึ่งคนอ่านอาจไม่มีไอเดียว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป นี่จะทำให้ คนอ่านต้องอ่านจนจบ และเมื่ออ่านจบพวกเขาก็ควรจะได้รับสิ่งที่เหมาะสมตอบแทน
๖. ใช้การอ้างถึงเป็นนัย ๆ โดยอ้างอิงถึงเรื่องธรรมดาที่รู้กันอยู่ เพื่อคุณจะได้ ประหยัดคำในการเขียน อ้างอิงถึงประวัติศาสตร์ หรือใช้เหตุการณ์ที่มีชื่อเสียง ในวรรณกรรม ถ้าเรื่องเกิดขึ้นบนเรือไททานิค คุณไม่จำเป็นที่จะต้องบอกว่า อะไรเกิดขึ้นต่อไป อ้างอิงถึงตัวละครเช่น เจมส์บอนด์ เชอร์ลอคโฮล์ม ซุปเปอร์แมน คนเหล่านี้เหมือนเป็นสัญลักษณ์ที่ใคร ๆ ก็รู้จักและสื่อความหมายในตัว
๗. หักมุม เป็นผลต่อเนื่องจากข้อที่ ๕ การหักมุมในตอนจบเป็นเหมือน หมัดเด็ดของการเขียน flash fiction เพราะนักเขียนไม่มีเวลาที่จะสร้างตัวละคร ให้คนอ่านเข้าใจหรือเห็นอกเห็นใจ หรือแสดงพล็อตให้เขาตกพบกับความ พินาศฉิบหายที่มีผลกระทบกับตัวละครมากเพียงพอ การหักมุมในตอนจบ จึงเป็นมีผลกระทบต่อความรู้สึก หรือความคิดของคนอ่านได้คนอ่านคาดไม่ถึง
จริง ๆ แล้ว มันก็ไม่มีสูตรสำเร็จในการเขียนที่ตายตัว หรอก มันก็ขึ้นอยู่กับสไตล์ของแต่ละคน สิ่งที่แน่นอนตายตัวในการเขียน ก็คือจำนวนคำนั่นเอง
แบบฝึกหัดในการเขียน
เพื่อความสนุก และกระตุ้นทักษะในการเขียนของคุณ จงจำกัดเวลาในการเขียน และท้าทายตัวเองด้วยการการใช้ คำที่มีพลัง กระตุ้นสิ่งสร้างสรรค์ภายใน ของคุณ ทำให้เห็นภาพได้เลย
จะให้ดี คุณควรจะมีกลุ่มเพื่อน ที่นัดกันเขียน และผลัดกันอ่านจะทำให้สนุกยิ่งขึ้น
เขียนเสร็จแล้วไม่ว่ามันจะออกมาอย่างไร ให้เก็บเข้าแฟ้มไว้เป็นผลงานสะสม ของตัวเอง และถ้าจะส่งมาให้สมาชิกด้วยกันอ่านด้วยก็ดีนะ
เมื่อพร้อมแล้วก็คลิกเลือกแบบฝึกหัดในการเขียนได้เลย
ขอให้สนุกกับการเขียน
โดย ฟีลิปดา
๒๙ มีนาคม ๒๕๔๘
การเขียนนวนิยายต่าง ๆ |
Idea bank |
ฝึกเขียนเรื่อง |
